Vrijdag 25 juni schiep vreugde. Vanwege de versoepelingen werd ik in staat gesteld om mijn verjaardag de zaterdag daarop gepast te vieren, zij het nog steeds beperkt. Desondanks; heerlijk, dankzij een ‘Astrid special’. Vrijdag 9 juli bleken de vrijheden die velen zich aanmatigden regelrecht geleid te hebben tot een massaal aantal besmettingen. Nederland kleurde rood en het duo Rutte/de Jonge ging in paars, oftewel het boetekleed. Ze trokken het geroutineerd aan. De vreugde van de eerste vrijdag werd nu overschaduwd door het naargeestige gevolg van vrijdag 9 juli. Kunnen we nog op tijd aanwezig zijn bij de bruiloft van dit liefelijke koppel?
Michelle en Kaj bezegelen hun verloving in Griekenland (2019)
Onze reis naar Californië om daar het huwelijk van zoon Kaj en verloofde Michelle bij te wonen, staat of valt nu met de toestemming van de Amerikaanse autoriteiten om Amerika in te reizen. Die status was vanaf 6 september positief, nu echter weer ingetrokken. Voor de Amerikanen die naar Nederland willen reizen geldt nu ‘do not travel’, code rood dus. Inmiddels heb ik een smeek e-mail naar de Amerikaanse ambassade gestuurd met de boodschap of deze ouders van een Amerikaanse staatsburger (dat is Kaj ook), asjeblieft, ‘pretty please’, een uitzonderingsstatus kunnen krijgen. Duim met ons mee. Nu wil ik jullie gezellig meeslepen naar iets positiefs, Astrids ‘nieuwe’ sloep (ik mag meevaren). Onderstaand toont ze zich tevreden na een proefvaart met ketelbinkie Tinley.
Over de naam zijn we het nog niet eens. Suggesties zijn welkom. Over de (teleurstellende) EK finale wil ik eigenlijk maar één ding kwijt, wat een ‘loser’ mentaliteit om gelijk na ontvangst van de zilveren medaille die van je nek te halen. Wanneer je (onverwacht) zo ver gekomen bent, mag je er wel wat eerbiediger mee omgaan. Engelsen en penalty’s, het blijft een dingetje. Enfin, daar weet Frank de Boer ook alles van! Ik maak me er vandaag met een ‘Jantje van Leiden’ vanaf, ben een beetje in mineur. Waarschijnlijk veroorzaakt door het ‘Peter R. de Vries’ effect of de narigheid in Limburg en de omringende landen. Plotsklaps weet ik het, onze oudste zoon wordt vandaag 30 en we kunnen dat niet samen vieren. En omdat we hem pas om zes uur vanmiddag feliciteren, is dat zo vroeg nog niet helemaal tot me doorgedrongen. Op dat moment overhandigt zoon Kaj hem in Californië het fotoboek van z’n eerste 30 jaar in dit leven. En zo is het allemaal begonnen:
Lumineus idee van Astrid, waar ik qua scanwerk aan bij mocht dragen. We zagen hem middels al die foto’s weer opgroeien. Mooi en ontroerend. Van harte Bopper, ga zo door, positief als je bent! Weet je wat, nu ik toch zo wakker ben, ga ik alvast aflevering 120 van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ voorbereiden, er gebeurde immers heel wat bij Ex’pression in de loop van oktober 2003. Ter afsluiting; wees op je hoede, blijf gezond.
