Month: September 2021

Kan dat, is het eerste dat bij menigeen opkomt. Jazeker, bij de Luim kan alles! Zo: de zaterdag Luim wordt twee weken onderbroken omdat zondag de Mexico-trip wordt aanvaard. Omdat we nog steeds niet de V.S. in mogen, vliegen we rechtstreeks naar California Baja Sur om daar groots het huwelijksfeest van Kaj en Michelle bij te wonen. Mocht ik dan nog een Luim overslaan, dan weten jullie dat shotjes tequila me langer hebben geraakt dan voorzien.

Vanuit Mexico kunnen jullie fraaie plaatjes verwachten op de sociale media. Voor wat betreft ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’, kunnen mijn trouwe lezers elk van de drie komende woensdagen een logboek verslag verwachten. Direct afkomstig uit mijn agenda van 2004, en e-mails van de Belg en Bram. De uitnodiging die ik kreeg voor de opening van een hypermodern Esports Space bij het Grafisch Lyceum Rotterdam (GLR) nam ik vol verwachting aan. Ook was ik benieuwd hoe ze dat zouden integreren, aangekondigd als competitief gamen, in de diverse vormen van onderwijs. Voor de zekerheid had ik kennis ‘ingehuurd’ van de drijvende kracht achter Dutch Game Garden; JP van Seventer. Vol aandacht namen we deel aan de openingswoorden en ceremonie van het aftellen, waarbij ons opviel dat het showelement omgekeerd evenredig was aan de ‘top gear’ die we daarna mochten aanschouwen. Na warme woorden te hebben gewisseld met Sjoerd Wanrooij en Marco Zielhuis van GLR, die ik heb leren kennen in San Francisco tijdens de Game Developers Conference (GDC), werden we op sleeptouw genomen door Jeroen den Dunnen. Jeroen is hoofd media, entertainment en technologie bij GLR, en meerdere malen troffen wij elkaar bij shows in San Francisco en Las Vegas. Voor de goede orde: show als in werk! Jeroens medewerkers hebben de prachtige Esports Space gebouwd, en omdat daglicht hier niet is toegestaan, heeft men ons onderstaand ‘spooky’ vastgelegd:

V.l.n.r: ik (‘sprookje, nu vanavond Van Gaal nog’), Jeroen en JP

Vervolgens werden we naar een bolwerk van technologie gevoerd op de 8^e etage. Meerdere malen moest ik een kwijlende (afgunst) JP tot de orde manen. Over één ding waren we het ook eens, bij Ex’pression hadden we hier een wereldspektakel van gemaakt. Soms mag dat Rotterdamse ‘niet lullen maar poetsen’ best met wat bravoure verrijkt worden. Ze mogen zich bij het GLR op de borst kloppen. Zeker weten. Niet te geloven dat ’s avonds het sprookje tegen Turkije ook plaats vond. 6-1; wie had dat gedacht? Even snel: gisterenavond laatste avondmaal bij die lieve mensen van Het Drechthuis (wordt gesloopt) met Mariska van de overkant (en Astrid natuurlijk), vandaag raadselachtige viering van grote broer Hans z’n 80^e, en morgen vliegen we (hopelijk doet Sparta dat ook). We zullen tijdens al deze inspanningen aan jullie denken, zonder het vigerende credo te vergeten; blijf gezond!

Om te beginnen met de viering van onze 34^e huwelijksdag. Als verrassing had Astrid een high tea lunch gearrangeerd bij de plek waar het allemaal begon; Kasteel Sypesteyn in Loosdrecht. En gelukkig had ze de Jonkheer versie besteld. Met bubbels dus! Als bonus mocht ik ’s avonds ook nog naar Go Ahead Eagles tegen ‘ons’ Sparta kijken. Dat liep uit op een deceptie. We hebben een Belgische verdediger (Heylen) die kans ziet om in twee wedstrijden (de eerste keer tegen Utrecht) binnen tien minuten een tegendoelpunt te veroorzaken en een Luxemburger (Pinto) die kort na rust een rode kaart krijgt. Zwaai maar dag met je handje naar de Benelux gedachte. Resultaat: 17^e plaats met één punt. Om het karwei af te maken doet Sparta ook deze week nog twee van z’n beste spelers van de hand, Harroui en Duarte. Om het leed te verzachten hebben ze een of andere vage Griek gehuurd. De allerlaatste plaats komt akelig dichtbij. En die pisbakken op Het Kasteel blijven even smerig als altijd. Ik moest nog even aan een uitgekleed Sparta denken toen Astrid en ik van een heerlijke lunch genoten bij Hemingway’s, gelegen aan het strand bij Bergen aan Zee:

Overigens smaakte m’n ‘fish and chips’ voortreffelijk. Leuker zijn de verjaardagen deze week; gisteren die van Yvon Corsten, die als Yvon Tolenaar furore maakte met ‘Quand le soleil’:

Menigmaal heeft ze dit op feesten en partijen gezongen, met name ook bij m’n onderneming Multi Function Computers. Al 57 jaar goede vrienden! En vandaag, tromgeroffel, de 80^e verjaardag van oudste broer Hans:

Scene uit 1952: Hans, oma Laanen met baby broer Rob, Pa Laanen, Aad, opa Laanen, Peter in communiepakje en ma Laanen

Hans: grote broer, trakteerder van biertjes voor armoedzaaier Peter, regisseur van onze eerste cabaretgroep ‘The Acting Tens’, beschermer van het vaderland in Nieuw Guinea, uitbater van een dierenspeciaalzaak, goede echtgenoot voor Cintha, en nog veel meer. Maar bovenal smeuïge verhalenverteller, met groot gevoel voor detail. Van harte Pater Familias. Overigens heb ik me ook behoorlijk gestoord aan het gegeven dat Van Gaal tegen Noorwegen geen enkele invaller gebruikte tegen het eind van de wedstrijd. Hij speelde echt om niet te verliezen. En ook nog strontmazzel dat Montenegro tegen Turkije in de 97^e minuut de gelijkmaker scoorde. Met zoveel geluk kom je er wel. Of gaan we eerst voor Max Verstappen en Prins Bernard juichen? Allemaal: ‘We gaan naar Zandvoort aan de Zee’. Moet je wel een ontheffing meenemen! Mooi, ook weer gehad. Woensdag weer een aflevering van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’, vanavond Nederland tegen Montenegro (dankzij een gele kaart mag die falende Daley Blind gelukkig niet meespelen) en wij zorgen er met z’n allen voor Corona-vrij te blijven. Toch?!