Een week met wat gemopper en vreugde!

Om te beginnen met de viering van onze 34e huwelijksdag. Als verrassing had Astrid een high tea lunch gearrangeerd bij de plek waar het allemaal begon; Kasteel Sypesteyn in Loosdrecht. En gelukkig had ze de Jonkheer versie besteld. Met bubbels dus! Als bonus mocht ik ’s avonds ook nog naar Go Ahead Eagles tegen ‘ons’ Sparta kijken. Dat liep uit op een deceptie. We hebben een Belgische verdediger (Heylen) die kans ziet om in twee wedstrijden (de eerste keer tegen Utrecht) binnen tien minuten een tegendoelpunt te veroorzaken en een Luxemburger (Pinto) die kort na rust een rode kaart krijgt. Zwaai maar dag met je handje naar de Benelux gedachte. Resultaat: 17e plaats met één punt. Om het karwei af te maken doet Sparta ook deze week nog twee van z’n beste spelers van de hand, Harroui en Duarte. Om het leed te verzachten hebben ze een of andere vage Griek gehuurd. De allerlaatste plaats komt akelig dichtbij. En die pisbakken op Het Kasteel blijven even smerig als altijd. Ik moest nog even aan een uitgekleed Sparta denken toen Astrid en ik van een heerlijke lunch genoten bij Hemingway’s, gelegen aan het strand bij Bergen aan Zee:

Overigens smaakte m’n ‘fish and chips’ voortreffelijk. Leuker zijn de verjaardagen deze week; gisteren die van Yvon Corsten, die als Yvon Tolenaar furore maakte met ‘Quand le soleil’:

Menigmaal heeft ze dit op feesten en partijen gezongen, met name ook bij m’n onderneming Multi Function Computers. Al 57 jaar goede vrienden! En vandaag, tromgeroffel, de 80e verjaardag van oudste broer Hans:

Scene uit 1952: Hans, oma Laanen met baby broer Rob, Pa Laanen, Aad, opa Laanen, Peter in communiepakje en ma Laanen

Hans: grote broer, trakteerder van biertjes voor armoedzaaier Peter, regisseur van onze eerste cabaretgroep ‘The Acting Tens’, beschermer van het vaderland in Nieuw Guinea, uitbater van een dierenspeciaalzaak, goede echtgenoot voor Cintha, en nog veel meer. Maar bovenal smeuïge verhalenverteller, met groot gevoel voor detail. Van harte Pater Familias. Overigens heb ik me ook behoorlijk gestoord aan het gegeven dat Van Gaal tegen Noorwegen geen enkele invaller gebruikte tegen het eind van de wedstrijd. Hij speelde echt om niet te verliezen. En ook nog strontmazzel dat Montenegro tegen Turkije in de 97e minuut de gelijkmaker scoorde. Met zoveel geluk kom je er wel. Of gaan we eerst voor Max Verstappen en Prins Bernard juichen? Allemaal: ‘We gaan naar Zandvoort aan de Zee’. Moet je wel een ontheffing meenemen! Mooi, ook weer gehad. Woensdag weer een aflevering van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’, vanavond Nederland tegen Montenegro (dankzij een gele kaart mag die falende Daley Blind gelukkig niet meespelen) en wij zorgen er met z’n allen voor Corona-vrij te blijven. Toch?!