35 jaar, helemaal niet raar!

Toen we met onze drie koters aan het genieten waren van een feestelijk huwelijksdiner, vooruitlopend op ons daadwerkelijke 35-jarige jubileum in augustus, schoot het me te binnen dat ons trouwjaar eigenlijk een behoorlijk evenementvol jaar was. Ik was te gast bij RUR, spraakmakend TV programma in die jaren van Jan Lenferink, samen Carry Tefsen (Mien Dobbelsteen) en een jeugdige Herman Finkers:

Hoe ik daar kwam is een heel ander verhaal, daar kom ik onder vier ogen nog wel eens op terug. Wat wel leuk was dat ik na de vraag van Lenferink over ‘hoe we over het huwelijk dachten’, na Carry Tefsen’s ‘dat sie ik niet so sitten hoor’, een soort van triomfantelijk kon mededelen dat Astrid en ik later dat jaar in het huwelijk zouden treden. Verbazing alom. Ook verbazing alom toen Astrid het dankwoord deed tijdens ons huwelijksdiner, 28 augustus 1987:

Daarmee werd een signaal gegeven dat, hoe jeugdig dan ook, ze haar m/v stond. Zie hoe haar moeder (Riet) bewonderend naar haar opkijkt. Mooi feest trouwens! 1987 was ook het jaar dat ik m’n eerste, betaalde, Luim het licht liet zien in de AutomatiseringGids.

Deze en volgende Luimen brachten heel wat leven in de automatisering brouwerij. Heel eerlijk, niet iedereen was er tevreden over, die konden er niet mee leven dat een columnist scherp moet zijn, onafhankelijk van advertenties. Liep toch slecht af toen de waarnemende hoofdredacteur in m’n Luim begon te schrappen. 1987 werd ook het jaar dat Astrid en ik, als voorzitter KNBSB, vele zelf bekostigde honkbalreizen ondernamen, met als hoogtepunten het Europees Kampioenschap in Barcelona (ticket voor Olympische Spelen 1988 in Seoul) en bijeenkomst in Cuba, gezeten in de schaduw van Fidel Castro, die een echte honkballiefhebber bleek te zijn. Waanzinnig, wel een beetje druk! Het kuchje van Bo-Peter aan onze goed gedekte tafel bij de Drie Gekroonde Laarsjes in Loenen a/d Vecht, bracht me terug in de werkelijkheid van nu. De jongens hadden wat mede te delen over hun ouders. We bloosden nog net niet, maar waren intens tevreden over het gesprokene. 5 gelukkige mensen aan één tafel, waar vind je dat nog?

Even terug naar deze week, en heel iets anders. Donderdag waren goede relatievrienden (Ex’pression College) Paula en Steve Breitbart over uit Californië. Astrid arrangeerde een boottochtje onder de stad Den Bosch, met als eindpunt het museum gewijd aan Jeroen Bosch. De toertocht was echt een belevenis, met dito verhalen door de gids. Een aanrader. Het museum bevat hoogwaardige reproducties van al het werk van Jeroen Bosch. Prachtig. Uiteraard kon ik het niet nalaten om stil te staan bij de ‘Tuin der lusten’.

Het werk is op zich adembenemend en de huidige ‘woke’ beweging zou er zeer veel moeite mee hebben. Jeroen Bosch (geboren van Aken) kwam ter wereld in 1450 en gesteld kan worden dat de normen en waarden in die eeuw heel wat losser waren dan heden ten dage. De bejaarde vrouwelijke gids die ons alle standjes tot in detail uitlegde, had er geen moeite mee, integendeel. Te veel lust of drank voerde naar de hel; dat wel! De Bossche bollen gingen er dan ook goed in. Den Bosch; we komen terug.