Hartelijk dank aan eenieder die me beterschap gewenst heeft na de ingreep van de dermatoloog. Bijna helemaal genezen, zodat ik vanavond m’n gezicht weer kan laten zien wanneer Sparta aantreedt tegen AZ. Hopelijk heeft iedereen de achterliggende boodschap begrepen: wanneer je je overgeeft aan de zon dan de volgende AH hamster reclame volgen ‘SMÉÉÉÉREN MAAR’. Wanneer je dat advies volgt, dan lijd je geen gezichtsverlies (letterlijk). Het was vanmorgen eenzaam wakker worden nu Astrid met zoon Kaj een welverdiend zonnig moeder-zoon weekje doorbrengt in Sint Maarten. Aan het ochtendgloren lag het niet:
Dit kon zo maar met de juiste belichting de hoes zijn van een LP; ‘Hotel Loosdrechtia’. Maar goed, Tinley was zo van streek dat ze in de kleine gastenkamer is gaan slapen en verstoord opkeek toen ik de deur helemaal opende:
Het leek wel of ze me beschuldigde van de afwezigheid van de bazin. Afijn, ik stommel de trap op en in de algehele verwarring zet ik water op om een beker thee te zetten voor de niet aanwezige Astrid. Zo’n gewoontedier ben ik dus. Lang verhaal kort, uiteindelijk heb ik dus de voor haar bestemde stroopwafel zelf maar opgegeten. Je moet wat. Gisteren, nadat ik Astrid bij Schiphol had afgezet, kreeg ik weer zo’n muziek moment, dit keer uit het nummer KL204 (Als ik God was) van Peter Koelewijn: ‘de snelweg Utrecht-Amsterdam rijd ik af bij Vinkeveen……’. Precies, omdat ik Tinley nog moest uitlaten vóór mijn volgende afspraak in……Amsterdam. Dan reken je toch op wat dankbaarheid, maar nee, hare majesteit vindt dit normaal. Heerlijke hond, dat wel. Genoeg persoonlijke besognes, eerst een correctie aanbrengen. In mijn blog inzake Mart Smeets, die VIP boxen bij de Haarlemse Honkbalweek een denkfout noemde, had ik over het hoofd gezien dat de organisatoren van het honkbal WPT toernooi in Rotterdam, daar al in 1985 mee begonnen waren. Daar werd ik fijntjes aan herinnerd door Gerard Vaandrager, de grand seigneur van honkbal in mijn geboortestad. Vandaar onderstaand een nobel trio met een deel van het voorwoord voor WPT, hetgeen staat voor World Port Tournament, 1989:
Volkomen terecht, dus deze terechtwijzing van Gerard Vaandrager. Het enige dat ik me kon bedenken was dat Mart Smeets dat überhaupt niet serieus nam, en Rotterdam niet echt als een bedreiging van ‘zijn’ Haarlem zag. Terug naar het heden: moet ik mezelf zien als een ‘hoedje’ wanneer ik me aan de snelheidslimiet houd? Even voordat je naar ons onderkomen afslaat op de Bloklaan, is een 30km zone van kracht. Dat is moeilijk, zonder dat je auto gaat trillen omdat hij/zij/hen te weinig toeren draait. Dus hou ik 40 aan. Menigmaal word ik dan voorbij geflitst door een persoon die me bij het voorbij razen nog even met een zekere minachting aanstaart. Waarschijnlijk mompelt hij/zij/hen ‘daar heb je weer zo’n hoedje’. Het zij zo, wel weet ik zeker dat het bijna altijd Audi of BMW automobilisten zijn. Als ik een ‘hoedje’ ben, zijn die lui dan ‘patsers’? Het heden confronteert je altijd met het verleden, zo ook dit bericht in de Emeryville Eye (het stadje waar Ex’pression opgericht werd):
Chevys, na 25 jaar in Emeryville, sluit de deuren. Beetje weemoedig, zoete herinneringen wellen op, maar het zij zo. Daarom, geniet van het heden, de zon lacht me nog steeds tegemoet, zo ook de maan vanavond rond een uur of 11 (90+7) wanneer we de zege van Sparta op AZ vieren. Hoop doet leven.
