Laanen's Luim

Op veler verzoek onderstaand de tekst (melodie ‘Op een mooie Pinksterdag’) als gezongen door het trio de Young Laanens, alsmede de foto die beschikbaar is gesteld door hun management, The Brand Productions.

Op een mooie Kerstmisdag

50 jaar gelee

Ging de vlag uit toen Astrid was geboren (en) heel Vinkeveen was zeer tevree

Gingen sneeuwklokjes plukken, bootje varen, eindeloos

Kijk nou toch ze zit voorop, lekker te duimen, wat is papa groos

Vader was een mooie held, moeder was de haas

Astrid was een duidelijke mengeling van (een) verpleegster en ‘n baas

Ben je bang voor Astrid, Astrid bijt niet

Rietma zegt dat zij niet bijt

Op een mooie Kerstmisdag, met de kleine meid

Toen ons Astrid groter werd, schoonheid in de knop

Zou je tegen alle grote jongens willen zeggen "handen thuis en lazer op"

Heb u dat nou ook meneer, of u mevrouw

Precies als iedereen

Op een mooie Kerstmisdag

Laat ze je alleen

En dan kan ze zwanger zijn

Als ‘t haar behaagt

‘t Kan van die Rotterdammer zijn, die (zo) lekker leuk kan zijn

Maar niemand uit Den Haag

Toonpa kan gaan smeken en gaan preken tot hij purper ziet

Moeder zegt "pas op m’n kind, die kale bijt"

Ze luistert niet

Vader zingt het hoogste lied

Moeder die schiet vol

Astrid kreeg drie jongens met veel liefde, en werd ook (nog) een knappe bol

Riet wou dat ze nog een keer met (haar) Asje aan het handje lopen kon

Op een mooie Kerstmisdag samen in de zon

Op een mooie Kerstmisdag samen in de zon

Samen in de zon

Wederom een dagje later vanwege mijn bezoek gisteren aan Jaitsen Singh, de reeds bijna 32 jaar onschuldig gevangen zittende Nederlander. Moest hem het nieuws brengen dat het Ministerie van Veiligheid en Justitie hem ook in de ‘herhaling’ niet terug wenst. Keurig gebaseerd op regeltjes, dat wel! Ja Jaitsen, namens Minister van der Steur; “Prettige Kerstdagen”. Dat schrijft hij natuurlijk zelf niet, daar laat hij een overijverige ambtenaar iets leuks van bakken, en als beloning mag de brave borst het ook nog ondertekenen. Blijf geven, druk op GEEF op mijn vorige column en je gaat automatisch naar de betreffende website. Ik zag vorige week na het drama in San Bernardino, een cartoon over de Amerikaanse politicus, zie onderstaand, en ik dacht; verdomd, het is niet alleen in Nederland:

NRA staat voor National Rifle Association die menig politicus in zijn broekzak heeft, en zodoende de lucratieve wapenhandel in de V.S. draaiende houdt. Mijn laatste Luim had alleen op LinkedIn al ruim over de duizend views op dinsdag, en ik weet niet of het de kop “Sint L.” was of “Sparta”, wat ik wel weet is dat Sparta periodekampioen is en fier de bierleague leidt!

LinkedIn: Tuesday December 8, 3:15 pm: 1k+ views on your update "Sint L. voor het laatst op pad in de Bay Area…"

En zo klooien we lekker aan! Mijn finale Sint avonturen in San Francisco en Berkeley ook weer overleefd, en ik moet zeggen, het werd enigszins emotioneel! Vrijdag nog even goede vriend Fred van Buiten (zie foto vorige week) in een ‘best of seven’ poolbiljart met 4-1 platgespeeld. Ik moet zeggen dat ik lichtpuntjes in z’n spel zag. Goed blijven oefenen Fred!Gisteren met mijn rechtse buurman nog even onze kleine buurt onveilig gemaakt, en voor de zekerheid plaats ik nog even de foto die nog niet op facebook stond, namelijk met Piet Ivar:

Het motto; de originele Sinterklaas komt controleren of die dikzak van een neef van hem het wel goed doet in Amerika. Je had de ogen van die kinderen moeten zien toen we na luid gebonk van Santa Chip binnen kwamen. Pakket van Twee-In-Een. Maar dit was daadwerkelijk de laatste keer dat ik het Sint Nicolaaspak aangetrokken heb. Mooi geweest! Dat lijkt me een mooie afsluiting voordat ik over een paar uur met de KL606 naar Amsterdam vertrek! Natuurlijk niet, onderstaand de ultieme afsluiting voor mijn laatste column in 2015; gezondheid:

Vandaag is het zover, m’n laatste optreden als Sint Nicolaas in San Francisco. Hoewel ik in topvorm ben, gaat het me toch zeer aan het hart. En de aankondiging bij SFDutch.com verstevigt dat:

5 dec 2015! GRANDE FINALE LAANENSINT!
http://www.sfdutch.com/dutch-in-sf/sinterklaas.html

Twee maal uitverkocht! Morgen met de boot aankomst in Berkeley, tenzij de regen roet (geinige woordspeling 😉 in het eten gooit. Voor de 15e keer, en dat alles onder de onvermoeibare regie van de deze week 78 jaar geworden Mother Theresa van de Bay Area; Henny Neys! Maar vrees niet Bay Area, er is een waardige opvolger gevonden. Wie mag nog niet bekend gemaakt worden, daar komt nog een mega persconferentie over. Gisteren, tussen een hoop gegrom van Ivar en mij over de kwaliteit van de computer streaming, zeg maar het bevriezen van de beelden van Sparta tegen Volendam, vielen we elkaar na 90 minuten in de armen. Tjonge jonge, wat hebben we de afgelopen jaren Sparta in de laatste minuten dit soort wedstrijden zien prijs geven. Het ‘We Believe’ bordje kan uit de kast gehaald worden. Vanmorgen kwam jongste broer Rob, de begenadigde schrijver, met deze hartenkreet:

Yes, ik ga nu echt geloven in een prachtig jaar. De Laanens terug in Nederland en Sparta terug in de Eredivisie. Big Spartahug,  Robeneus

Dat laatste slaat natuurlijk op onze prominente neus, niet te verwarren met de criminele neus van Holleeder. Maar dat we blij zijn staat als een paal boven water! *Rilling* Nog maar 20 wedstrijden te gaan, maar Pastoor heeft het geloof bij veel Spartanen van het eerste uur terug gebracht. En hij heeft bijgetekend; de Sparta gelovigen zijn blij, da’s zeker! De droogte in Californie heeft een zeker wedstrijd element gekregen nu de verantwoordelijke overheidspartij, EBMUD, ons het volgende liet weten:

Your Home Water Report

for Sep 23, 2015 – Nov 18, 2015

 

Your WaterScore

Nice work, WaterSaver.
Take action to save even more.

Gallons Per Day (GPD)

23 CCF = 301 GPD

Top 20%: 249 GPD

You: 301 GPD

Average Households: 399 GPD

Your water use is compared to homes in EBMUD’s service area with 4 occupants and a similar yard size and climate. 1 gallon = ca, 3,6 liter

We doen het zeer goed wanneer je naar het gemiddelde kijkt, maar het kan beter. “Ivar je staat een kwartier onder de douche, UIT!”. We sparen het eerste geproduceerde –koude- water in emmers die we voor de planten gebruiken. De voortuin is conform het motto van Goeverneur Jerry Brown geworden; “brown is the new green”. Korte Luim want ik moet me qua stem gaan voorbereiden op mijn rol als de goedheilig man. Dat komt natuurlijk ook van binnenuit (dat goedheilige)! Tussen twee haakjes, onze heerlijk viervoeter Tinley bakt ze ook bruin. Ik was het bed nog niet uit of ze had m’n plekkie al ingenomen:

Snap je hoe mensen zo’n lief aanhankelijk wezen naar het asiel kunnen sturen wanneer ze gaan verhuizen? Wij niet, ze gaat volgend jaar lekker mee naar Nederland! Aju paraplu, de Sint moet op pad!

Dinsdag bracht ik kleinzoon Rico (15) naar SFO International voor de lange vlucht naar Amsterdam.

Na een week Amerikaans werken bij TFC (The Financing Company), waarbij hij een mooie beoordelingsbrief mee naar Schiphol kon nemen, kan rustig gesteld worden dat hij een arbeidsethiek had vertoond die haaks stond op wat men tegenwoordig zo van de jeugd denkt. Oftewel alleen maar de handjes aan de toetsenborden om games en dergelijke te spelen. Er is hoop! Dat hij me op WhatsApp nog een ‘geweldige opa’ noemde hielp natuurlijk enorm met de beoordeling! De dag daarvoor had Bo-Peter reeds afscheid genomen, uiteraard wat verder in zijn carriere naar de “top”, maar ook een lichtend voorbeeld voor neefje Rico. Dat zijn dan de momenten waar Amerikanen vol trots zeggen “I’m blessed”. En, het mooie is dat er nog een aantal Laanen “produkten” zijn die aan dit predikaat voldoen! Hoe bedoel je bevooroordeeld?! We zijn in het melancholieke deel van het jaar gekomen en dat betekent een lunch hier en een diner daar. Afgelopen woensdag met Fred van Buiten, de man, en grote vriend, die me elke vrijdag via YouTube een lied stuurt met de motivatie waarom we hier moeten blijven.

Voor het eerst dienen we dit jaar ons traditionele eindejaars biljarttoernooi buitenshuis te spelen; Astrid kreeg een goed bod op ons biljart, en omdat we het toch niet mee kunnen nemen waren de dollars welkom. Tevens geeft het Fred de mogelijkheid om eindelijk eens de felbegeerde beker mee naar huis te nemen. Not! Donderdag vierden we Thanksgiving met de traditionele kalkoendis bij Rico’s bazen, de Breitbarts, in Danville. Ivar en ik togen op pad terwijl Astrid met haar ambulance levens aan het redden was. Gisteren weer op pad geweest naar de troosteloze gevangenis van Jaitsen Singh in Vacaville, jullie kennen de plaatjes. Nogmaals, er is dringend geld nodig voor verdere ondersteuning dus klik op onderstaand GEEF en laat je hart en portemonee spreken. Met veel dank aan de mensen die dit reeds gedaan hebben, jullie weten zelf wel wie jullie zijn!

GEEF

Tot grote vreugde van iedereen die met Singh begaan is, werd zijn advocate, Rachel Imamkhan, door Elsevier afgelopen week uitgeroepen tot ‘Stijger’ van de week wegens ontlastend bewijsmateriaal dat ze in een andere zaak boven water kreeg.

Ze werkt hier met tomeloze energie aan en stopt er veel eigen geld in; “Singh moet vrij”, dat is haar motto. M’n eigen tomeloze vrouw wordt volgende maand 50, en dat gaan we even energiek vieren! PS: Sparta staat nog steeds bovenaan!

Hoor ik Astrid nu echt, of droom ik het terwijl ik aandachtig dit plaatje bekijk:

“Ben je daar niet te oud voor geworden?” – “Sparta aan kop”, mompel ik slaapdronken. Ofschoon wellicht wat kinderachtig, ben ik nog steeds blij dat ik de overtuiging heb dat bepaalde zaken ten goede kunnen komen, zo ook die van Jaitsen Singh, waar minister Koenders plotsklaps ondersteuning heeft gegeven voor diens gratie aanvraag. Wat ook belangrijk is, zoals Astrid meldde op facebook, dat alle ‘likes’ geweldig zijn, maar dat er daadwerkelijk geld gestort dient te worden om Singh verder te helpen om zijn onschuld te bewijzen, en eventueel in hoger beroep te gaan. Klik op onderstaand ‘GEEF’ en je wordt naar de website gevoerd van PrisonLaw, waarin je op ‘DONEER NU’ klikt en daar geld kan storten, al dan niet anoniem. Die 31 jaar gevangenschap kunnen we niet wegnemen, maar we kunnen hem nog wel een gezegende oude dag bezorgen!

GEEF

De volle week van stagiere aktiviteiten bij The Financing Company voor kleinzoon Rico zit er op en maandag gaan we zijn brief ophalen, waarin zijn vorderingen vermeld staan. Spannend! Op onze morgentrips naar San Ramon, waar TFC gevestigd is, komen alle wereld aspecten aan de orde, zo ook aardbevingen. Er ging weer een lichtje voor hem op toen ik vermeldde dat aardbevingen hier net zoals het weer dagelijks vermeld worden:

Goed om te weten, hoewel wij, als oude stomp Californiers, er nog amper aandacht aan besteden! Ook Bo-Peter bracht deels bij ons zijn week door, pendelend tussen Alamo, San Francisco en Mountain View waar een aantal van zijn wekzaamheden plaats vonden. Vergat ik bijna nog te vermelden dat hij de week daarvoor op een beurs in Ierland stond, en wie bracht hem daar een bezoek?

Juist, Prins Constantijn! Ook hij viel voor Bo-Peter’s commercieele vaardigheden. We gaan er een lekker ontspannen dagje van maken, eerst met de kleinzoon naar ‘Spectre’ op het grote scherm, daarna vanavond met ons drietjes lekker ‘Jappen’, oftewel weer eens met stokjes eten. Even lekker het wereldleed van ons af laten glijden. Dan gaan we dat fris en vrolijk maandag weer aanpakken. Zoals ik graag mag zeggen; “wanneer je niet bang bent voor wat je droomt, dan droom je niet groot genoeg!”

Kinderen zijn voor mij veelal een bron van inspiratie, als het ware een extra ‘shot’ oxygeen om dat 69-jarige frame weer op de rit te krijgen. Wablief? Vrijdag kwamen zowel oudste V.S. kind Bo-Peter (studerend te Leiden) als 15-jarige oudste kleinzoon Rico ons verblijden op een roerig weekend. Beide heertjes komen hier voor zaken, jawel, en vergastten ons op een vrolijke zaterdagmiddag/avond nadat ze herenigd waren met Kaj en Ivar, om zodoende een mooie combinatie van broers en neefje te vormen. Niet helemaal de Backstreet Boys, maar toch (ik mocht ook nog leuk meedoen, en Astrid had de grootste moeite om er een fatsoenlijke foto uit te persen!)

Tja, vrijdagmiddag zat ik op m’n gemakje naar Radio 1 te luisteren (Wales – Nederland), hetgeen ik graag mag doen wanneer ik de komende week voorbereid. Het nieuws over de aanslagen in Parijs kwam eerst tijdens de wedstrijd mondjesmaat binnen, waarna de dodentallen beangstigend snel opliepen. Al doorluisterend na het voetballen viel me op hoe schrikbarend slecht de dienstdoende radioman ter plekke zijn interviewtjes deed. Pietluttige commentaartjes, gestotter, enz. Die moet nog maar eens een keer stage gaan lopen bij CNN. Ik wil er op dit moment niet al te veel over schrijven, velen hebben reeds hun afschuw uitgesproken en op facebook geven de profiel foto’s ook aan hoe het leeft. Nog eenmaal: ‘Vive la France’ in de hoop dat het terrorisme een stop toegeroepen wordt.

Deze week was ook speciaal omdat Astrid en ik onze handtekeningen hebben laten legaliseren door een lokale notaris, zodat de aankoop van onze ‘watervilla’ nu een feit is! Loosdrecht, ‘here we come’!

Inmiddels hebben we ook stiekempjes het oog laten vallen op een kleine sloep. Wie weet?! Om nog maar eens het verschil aan te geven tussen waar wij gaan wonen en het huidige onderkomen van de reeds 31 jaar gevangen zittende Jaitsen Singh; onderstaand nogmaals diens riante zijaanzicht:

Daar loop ik zo’n beetje langs wanneer ik hem bezoek, zoals gisteren. De procedure: aanmelden waarbij een document uitgeprint wordt waarop de gegevens staan van Singh, alsmede zijn foto. Kledij: geen blauw (daar zijn de gevangenen in uitgedost), geen groen (daar zijn de bewakers in uitgedost), geen wit t-shirt. Schoenen en riem uit, overdracht van doorzichtig plastic zakje waar alleen losse dollars in mogen zitten en kwartjes, tot een maximaal bedrag van $50. Daar mag je chocolade en andere lekkere dingen voor de gevangenen kopen uit automaten waar ze zelf niet aan mogen komen. Door het poortje *piep*, ah, m’n horloge. Alles in orde nu. Dienstdoende mevrouw schijft op wat ik bij me heb: kettinkje, horloge, autosleutel (meer sleutels mag niet), trouwring, leesbril en twee documenten. De eerste keer werd me bars medegedeeld dat wanneer ik zonder een van die zaken terug zou komen, ik van de bezoekerslijst geschrapt zou worden. Stalen deur gaat open, ik mag naar buiten. Stalen deur sluit, ijzeren hek gaat open. Op naar de overkant. Rijbewijs afgeven, stalen hek gaat open. Zelf dicht doen. Stempel die je bij binnenkomst op binnenkant van je pols krijgt onder blauw licht laten zien, stalen deur gaat open. Voila, je bent binnen. Langs gezellig keuvelende en etende gevangenen met vrouwen, moeders, kinderen, enz. naar de dienstdoende officier, waar je het bij binnenkomen verkregen document afgeeft. Er wordt een plaats aangegeven en je wacht circa een kwartier tot ‘jouw’ gevangene vanuit zijn cel jou mag ontmoeten. Na de 4e keer in Vacaville raak ik er aan gewend. Bizar toch?! Het gesprek gaat maar over een ding; het gratieverzoek aan Goeverneur Jerry Brown dat Consul Generaal Hugo von Meijenfeldt persoonlijk gaat overhandigen.

Gaat CG Hugo von Meijenfeldt San Francisco met een mega verrassing verlaten?

Jaitsen Singh praat 2 uur lang op me in om ‘alstublieft’ met Hugo mee te gaan. ‘U kent hem Peter’. Ik beloof hem Hugo vandaag te bellen. Na ruim twee uur ga ik uitgewrongen en met een hug voor Jaitsen via de omgekeerde procedure de gevangenis uit, en de zon in. Tijdens een klein uur rijden naar huis gonzen de gedachten door mijn hoofd. Zou hij na 31 jaar gevangenis als geschenk voor zijn 71e verjaardag volgende maand het mooiste kado van z’n leven krijgen? Geef hem gratie Goeverneur Brown, de man heeft meer dan genoeg geleden en is bovendien onschuldig! Wanneer ik thuiskom hangt de opkikker van de dag op onze koelkast; jongste kleinzoon Felix (ik heb er maar twee) heeft wat lekkere dingetjes en een boodschap meegegeven voor Tinley, zijn lievelingshond:

Er is nog toekomst mensen, er zijn genoeg jeugdige lieden die de kar van optimisme en hoop kunnen gaan trekken! Nil desperandum!

Beginnend met de (helaas) finale van het WK honkbal voor clubs; Kansas City Royals in New York tegen de New York Mets. Ga ik toch missen volgend jaar in NL, de hype vooraf met het Amerikaanse muziek idool, de 89-jarige Tony Bennett op het veld;

Krakend en piepend, gesteund door het achtergrondkoortje, gooit hij er ‘America the Beautiful’ uit voor een razend enthousiast publiek. ‘Idols never die…..’!

LUISTER!

Dan de de volksliederen voor elke wedstrijd, kippenvel;

Zoals gewoonlijk gezongen door een lid van de New York brandweer, de ‘forever’ helden na de aanslagen op het World Trade Center, 11 september 2001. Lekker zo voor de mega HD TV die mooi meegaat naar NL volgend jaar mei. Ach, de Mets verloren met 7 – 2 en dat gaan we dus niet analyseren, wel was het de dag dat onze Benjamin (Ivar dus) 19 jaar werd! En laat hij nou de voorpagina van de Contra Costa Times gehaald hebben omdat zo net na 9/11 (Amerikaanse aanduiding), brandweermannen voor Halloween de grote helden warden:

Grote jongen geworden, met veel elan en talent, maar dit plaatje vergeten we nooit meer. Met drie delegaties deze week in de Bay Area leek het wel weer werken! Maar wat je er zelf onderweg weer bij leert. Fenomenaal! Het leukste blijft toch om een lezing voor studenten te houden, ditmaal op het consulaat in San Francisco. Inmiddels ben ik wel zo ver dat ik een verhaal kan opdissen dat heen en weer teruggaat van de 60-er jaren naar de huidige tijd, met sappige voorbeelden en dito plaatjes. In ieder geval had ik in de studenten van de Saxion Hogeschool (Deventer) een gewillig en kritisch oor. Helaas moest ik ze wel mededelen dat Sparta binnenkort Go Ahead Eagles voorbij gaat! En dan als sluitstuk het bezoek van Astrid en mij gisteren aan Jaitsen Singh in diens gezellige onderkomen in Vacaville.

Zoals ik al eerder zei bij onderstaande foto, ze plakken er een gezellige achtergrond aan waarbij het lijkt alsof je in een vakantieoord bent; niets is minder waar!

Wanneer we vertrekken, nadat Astrid nog een ijsje voor Jaitsen uit de machine getrokken heeft, voelen we ons leeg, uitgeperst. Waarschijnlijk door de onmacht die je bekruipt, het ambtenarensysteem dat traag reageert, en waarbij je soms het idee krijgt dat ze de regeltjes bestuderen onder het motto ‘hoe komen wij hier onderuit’! Ik blijf er op hameren, mensen GEEF, laat deze man niet wegrotten!

GEEF!

Aan het eind van de middag toasten we op elkaar, met een glaasje chardonnay, kijken naar onze mandarijnenboom, die weer volop aan het produceren is en dan zeggen we; ‘wat hebben we het toch goed’! Hopelijk kan Singh ook nog bloeien nadat hij 31 december a.s. zijn 71e verjaardag ‘viert’.

Laat ik maar gelijk met deze foto beginnen; laatste kampioenschap 1959, hetgeen ik bewust mee heb mogen maken. Stoere jongens, ferme knapen, evenals vele Sparta teams na hen, zij het zonder kampioenschappen, wel wat beker gewin.

In dit huis in Alamo, Californie, waar het “Rood Wit zijn onze kleuren” menigmaal meegeblerd wordt, staan ze nu voor rood van schaamte, wit van ellende. FC Watje aan het werk; geen inzet, geen beleving, niet in staat om een bal redelijk richting te geven naar een medespeler, en voorzetten die doelloos over de goal de tribune inzeilen. Maar, eerlijk is eerlijk, we speelden dan ook tegenover een eredivisionist. Zaten die niet vorig jaar bij ons in de Jupiler League? Kijkend naar de Engelse cups waar tweede, derde, zelfs vierde divisieclubs de mouwen opstropen, de strijd ingaan en menigmaal de grotere tegenstander afbluffen, kan je alleen maar moedeloos het hoofd schudden. Breuer: “we moesten van meneer Pastoor laag gaan spelen”. Nou, je zag vanaf minuut een dat ze de bietenbrug op zouden gaan. En we speelden niet tegen Real Madrid, maar tegen NEC in Nijmegen, kortom, wat een Rotterdamse armoede. Het leek wel of alle basisbegrippen nog bijgebracht moesten worden:

En dan zo’n coach, is dat de nieuwe mode dat wanneer jouw team totaal ingemaakt wordt en als blinde kippen over het veld lopen, dat je al turend door je bril geen enkele emotie toont en ‘wijze’ taal uitwisselt met de naast jou zittende assistent coach (Reiziger)?! Overigens, ik zat met onze Benjamin Ivar donderdag te kijken, wel een mooi moment om zo’n American Dutchie wat spreekwoorden bij te brengen. Na een minuut of wat zei ik “Sparta gaat het loon van de angst betalen”. “Wablief” zei Ivar. Nadat NEC in de 5e minuut scoorde, na het laffe beginspel van Sparta, kon ik het eenvoudig uitleggen. Maar ook, een aantal spelers aanwijzend, “die komt nog geen cornervlag voorbij”. Afsluitend, Ivar las nog een commentaar voor van een Sparta supporter op Sparta’s fanzine ‘In The Winning Mood’, in de eerste helft nog: “nou dit heb ik wel gezien, ik ga lekker naar Gooische Vrouwen kijken”. Dacht ik dat NAC – Sparta een dieptepunt was! Het machtige NEC vernederde Sparta, en het liet zich vernederen. Mochten we morgen van het uiterst lastige FC Emmen winnen, staan we nog tweede ook. Heb er een hard hoofd in. Oh ja, nog even naar de bekerloting; bij de laatste 16 zijn 9 eredivisieclubs, 5 amateurclubs (“we gaan er lekker tegenaan jongens”) en slechts 2 clubs uit de Jupiler League. Ik bedoel maar! Over inzet en beleving gesproken; afgelopen dinsdag zijn we begonnen aan de honkbal wereldserie. De New York Mets tegen de finalist van vorig jaar, de Kansas City Royals. Heerlijk, kippenvel. Zo’n opening, grote sterren die het volkslied zingen, en fans die elkaar niet afmaken.

Heerlijk om 5 uur ‘s middags voor de buis plaats nemen en al die tactische en strategische zetten op je in laten werken. De eerste twee wedstrijden werden door de Royals gewonnen en gisteren, in New York City, waren de Mets oppermachtig. Vanmiddag om 5 uur zit deze pensionado (het juiste moment om jezelf als zodanig te bestempelen) weer met alle emolumenten (vul in) op de bank.

Ik denk dat ik een schaal met snoepgoed voor de Halloween gobblers buitenzet, zodat ik niet gestoord word. Ivar, in zijn hoedanigheid van zwemleraar, heeft ook de hele week aan het zwembad Halloween gevierd met zijn waterratjes.

Morgen naar het nieuwe buitenverblijf van de 31 jaar onschuldig gevangen zittende Jaitsen Singh in Vacaville:

Mensen, ga asjeblieft naar deze link van PrisonLaw Nederland en stort:

http://www.geef.nl/actie/singh#.VdMJ_pd1A-U

Laat hem daar niet sterven in de gedachte dat ook de Nederlanders hem lieten stikken. Pastoor Laanen (hoewel 20 jaar ouder dan die andere Pastoor, maar veel gepassioneerder) neemt nu afscheid met een welgemeend “maak wat moois van je leven”!

Voor mij ligt de brief die Jaitsen Singh, met name aan mijn vrouw Astrid heeft geschreven, en waarin hij tevens de vurige wens uit, in rood, dat Astrid en ik hem spoedig bezoeken. Ook al omdat hij amper bezoek krijgt en steun van onze overheid inzake gratie ook zeer stroef (eufemistisch gesteld) verloopt. Deze man zit onschuldig vast. Iedere keer weer wanneer ik het dossier lees lopen de koude rillingen over m’n rug. De laatste keer dat we hem bezochten, in de beruchte San Quentin gevangenis, strompelde hij als het ware naar ons toe omdat zijn knie indertijd ook niet de juiste behandeling had gekregen. Niet alleen nam onze bewondering voor hem toe vanwege zijn niet aflatende strijdlust, maar ook voor het gegeven dat hij liever onschuldig in de gevangenis blijft dan er uit te komen middels een handje klap “schuldig” verklaring met de openbare aanklager. Op enig moment zongen we samen liedjes uit de oude doos van zijn tijd die hij zich nog herinnerde, zoals “Twee reebruine ogen” van de Selvera’s! Tranen delen met deze 71-jarige die vanaf het moment dat zijn vrouw en dochter gevonden werden practisch nihil ondersteuning heeft gekregen van de Nederlandse overheid; niet vanuit Nederland, niet van het consulaat dat indertijd in Los Angeles gevestigd was. Singh heeft jullie hulp nodig!

Even weer in een notendop wat er speelt (tekst van PrisonLaw Nederland die Jaitsen Singh juridisch ondersteunen):

Singh werd ruim dertig jaar geleden, in april 1984, aangehouden voor vermeende betrokkenheid bij de moord op zijn eigen vrouw en dochter. Na een zeer langdurig en zeer merkwaardig verlopen proces is hij veroordeeld voor die dubbele moord, tot een levenslange gevangenisstraf, maar wel met uitzicht op voorwaardelijke vrijlating (Parole). In april 2015 is de heer Singh al 31 jaar gedetineerd – ten onrechte!Singh heeft alle betrokkenheid bij de moorden altijd en tot op de dag van vandaag ontkend. Er zitten veel haken en ogen aan de veroordeling van Singh. Er is sprake geweest van een corrupt onderzoek en een samenzwering door de politie en het Openbaar Ministerie tegen Singh, om hem ten koste van alles veroordeeld te krijgen. Dit blijkt onder meer uit het volgende: Er zijn deals gesloten met kroongetuigen die, in ruil voor een beloning, belastende verklaringen hebben afgelegd. Deze kroongetuigen waren drugsverslaafde criminelen; Deze getuigen hebben later verklaard dat zij door de politie en het Openbaar Ministerie instructies hebben gekregen om valse verklaringen af te leggen. Zij hebben later hun beschuldigende verklaringen ingetrokken; Vlak nadat de belangrijkste getuige zijn verklaring introk en hij onder ede zou worden gehoord, is hij onder verdachte omstandigheden om het leven gekomen; Er is belangrijk DNA-bewijsmateriaal op verdachte wijze kwijtgeraakt, zodat hiernaar geen onderzoek meer kan worden gedaan met moderne technieken. Dit DNA zou de onschuld van Singh kunnen aantonen; Er is slecht forensisch onderzoek verricht; De jury is selectief samengesteld.

In de brief van vier kantjes beschrijft hij hoe een cel deelt met acht mede gevangenen; een cel die eigenlijk plaats biedt aan zes. Men heeft hem geinformeerd dat er een bedreiging naar hem geuit is in zijn nieuwe gevangenis in Vacaville, maar men weigert zijn verzoek tot een eenmanscel, waarvan er behoorlijk veel van zijn. “Slapen is bijna onmogelijk”, schrijft hij. Zondag ga ik hem bezoeken, wat zou ik hem namens onze niet willige overheid mee kunnen delen? Dat ze er alles aan doen om gratie voor hem te krijgen? Al was het alleen maar op humanitaire gronden! Ik heb geen idee. Singh heeft natuurlijk geen vriendjes in hoge kringen die voor hem lobbyen. Voor veel ambtenaren is 17.00 de tijd om het kantoor te verlaten en over drie jaar kan immers weer voorlopige vrijlating voor Singh worden aangevraagd. Ach, als je al zo lang zit kunnen er nog wel een paar jaartjes bij. Staat de Bokma koud schat? “Nederland” is vanaf moment EEN (april 1984) nalatig geweest en is nog steeds niet van plan om het prioriteit te geven. SCHANDE! Help Singh door een bijdrage aan PrisonLaw Nederland:

http://www.prisonlaw.nl/nieuwsberichten/165-crowdfunding-singh-30-jaar-onterecht-gevangen

Ik moest dit schrijven, ik zou niet met opgeheven hoofd volgend jaar mei vanuit Californie naar Nederland kunnen vertrekken terwijl in de tussentijd er iets vreselijks gebeurd zou zijn met Jaitsen Singh. Laat ik afsluiten met wat hij daarover schrijft:

“Astrid: ik ben ENORM voorzichtig; constantly op mijn hoede. Slapen is bijna onmogelijk: niet wetende wie wie is/mij wat zal/kan doen.”

Verschrikkelijk toch! Laten we gezamenlijk er voor zorgen dat deze arme ziel uit de gevangenis komt.

Totdat ik dit las:

wo 14 okt 2015, 08:52

Het gesprek van de dag: woensdag 14 oktober

Blind: “Ik deed weinig verkeerd”

Toen kwam de stoom uit m’n oren. Ik hoef Willem van Hanegem niet te herhalen die daar ook mee geconfronteerd werd en in eerste instantie niet wilde reageren. Hij kon het niet laten en sneerde dat Danny z’n achternaam eer aandeed. Na Kazachstan beweerde hij dat hij tevreden was over de verdediging terwijl iedereen kon zien dat ook daar behoorlijk geschutterd werd. Dat liep goed af wegens de onhandigheid van de Kazachstan spelers, maar wat er dinsdag gepresteerd werd grensde echt aan het ongelofelijke . Virgil van Dijk bij het tweede doelpunt; als een volleerde ballerina stotterde hij, “wilt u hem er links of rechts inschieten?”. Enfin, we hebben het allemaal kunnen zien. Wat een slappe hap! En Blind heeft de uitstraling van een ui, daar komt geen enkele bezieling uit, hetgeen zijn weerspiegeling vond door wat er op de mat gepresteerd werd. Maar, het kan nog erger:

do 15 okt 2015, 07:42

Sneijder: ‘Blind ideale man’

Van onze Telesportredactie

Wesley Sneijder breekt opnieuw een lans voor Danny Blind. „Wat betreft de bondscoach zie ik geen reden tot paniek. Ik denk dat Blind de ideale man is voor deze ploeg."

Inderdaad Wesley, de spijker op z’n kop, de ideale man voor deze belabberde, verliezende ploeg! Zie ik daar tussen alle tatoeages “I love Danny” staan? Welk motief zou Sneijder hebben om dit te zeggen?

do 15 okt 2015, 07:30

Middenvelder wil door bij Oranje: ‘Veel te grote liefhebber om te stoppen’

Sneijder richt zich al op WK

Aha! Wat werd er overigens weinig gewag gemaakt van de enorme kans die hij miste toen het nog 0-0 stond! Maar, laten we wel zijn, er stonden belangrijkere ontwikkelingen op de agenda:

Vr 16 okt 2015

Nederland raakt niet uitgepraat over de baby van Wesley en Yolanthe. Xess Xava werd gisteren geboren.

Dat is inderdaad het geval; ik kon gisteren geen gesprek met zakenlieden in Nederland aangaan of ze begonnen met “je hebt het toch wel gehoord van Wes en Yo, ze hebben een dubbel X baby”. Om met de Tegenpartij te spreken: “mag ik even overgeven!”. Danny Blind wordt peetvader, zeker weten. Ondertussen in de tuin van de Laanens in Alamo: palmbomen creeeren zaadbollen die op hun beurt weer wespen aantrekken, hetgeen Ivar er toe bracht om ze af te zagen:

Ja, ja, bij een graadje of 32 dik ingepakt een palmboom ingaan valt nog niet mee! Zo af en toe doet heertje student wat terug voor de papa en mama! In ieder geval verheug ik me op een heerlijk weekend play off honkbal, met veel van onze favoriete ex A’s spelers die uitblinken bij alle ploegen die meespelen. Merkwaardig toch dat de A’s het afgelopen seizoen zo marginaal presteerden. De boys vinden me wel eens pessimistisch wanneer ik de kansen van iets laag inschat. Maar, ik ben een geboren optimist, zeker wanneer het om zaken gaat die ik zelf in de hand heb! Dat is een liedje waard!

1981 PETER BLANKER ‘t is moeilijk bescheiden te blijven