It was 40 years ago today!
En deze?
Bij zulke momenten ga je in je eigen verleden spitten.
1969, wat een jaar!
De hits van o.a. Frank Sinatra, “My Way”, Shocking Blue met “Venus” en David Bowie’s “Space Oddity” galmen nog in mijn oren na.
Zager & Evans kwamen met hun hit “In the year 2525” nog het dichtst bij ons toekomstbeeld; “If man is still alive”.
Zager And Evans – In The Year 2525
En hoeveel zijn er heengegaan van al die hitmakers in 1969?
Frank Sinatra, George Harrison, John Lennon, het halve Beach Boys gezelschap, Marvin Gaye (door z’n eigen vader doodgeschoten), Serge Gainsbourg van “Je t’aime, moi non plus” (wat een verukkelijke hijgplaat). Mariska Veres, Elvis Presley (nog onwetend van het gegeven dat hij de dode schoonvader van MJ zou worden) en nog een handje vol.
En ik?
Ik werkte me de blaren in dag- en nachtshiften bij het Amerikaanse leger in Rotterdam. De Vietnam oorlog was in volle gang en in onze rustige terminal kregen wij de neergeschoten jongens onder onze hoede voor een administratieve rehab.
Daar ging je weleens mee uit naar b.v. de “Kaketoe” op de Nieuwe Binnenweg, en als er dan iemand tegen je aan strompelde in de drukte, dan gingen ze “ape shit”.
“What the f…, shall I kick the shit out of you?”.
Er tussenin en sussen.
Never a dull moment.
Fit als een hoentje; voetballen bij Alexandria in de Rotterdamse Alexanderpolder.
Gewoon scoren en boven de verdediging uitspringen (zie beneden).
Zo snel was ik dat ze me in de krant vergeleken met Zoef de Haas, belangrijk creatuur uit de “Fabeltjeskrant”.
Ging ik met de bus ergens naar toe (he, m’n brommer was kapot, okay?!), riepen de schooljochies in de bus “Zoef, zondag weer een doelpuntje, he?!”.
Good times, good times.
Onlangs werd ik daar pijnlijk aan herinnerd toen ik, als coach van zoon Ivar, een half uurtje “partijtje” meedeed.
De andere dag stijf als een plank uit m’n bed gekropen.
Leek ik meer op die andere Fabeltjeskrant makker; Stoffel de Schildpad!
![clip_image002[7]](http://peterlaanen.com/wp-content/uploads/2009/08/clip_image0027.jpg "clip_image002[7]") |
Behalve dat Stoffel zich uiterst moeizaam kan voortbewegen, heeft hij voortdurend last van mysterieuze kwaaltjes. Een ieder heeft medelijden met hem, maar weet niet goed wat te doen. Zo ook niet de Gebroeders Bever. Praktisch met beide benen op de grond bouwden zij een stoommobiel voor Stoffel, waarmee hij zich snel en comfortabel kon voortbewegen |
Machtige films ook in 1969; Butch Cassidy and the Sundance Kid”, “Midnight Cowboy”, en het onvergetelijke “Easy Rider”.
Born To Be Wild and Easy Rider (Slipshotfilms)
Terugkomend op het Amerikaanse Leger, waar broer Aad me bijgelubd had, kan wel gesteld worden dat we een wereldbedrijfsteam hadden!
Onder andere met Bob Maaskant (vader van de huidige NAC trainer), maar zelf ook trainer van o.a. NAC en SVV geweest, Wim “Pingel” de Kreek, wegens concurrentie van Coen Moulijn bij Feyenoord, uitgeweken naar DFC (nu FC Dordrecht), Joop Langhorst, rechtsback bij Sparta (en bedwinger van voornoemde Moulijn), Brammetje Geilman, reserve keeper van Feyenoord, en ik dus.
Wij waren de schrik van elke bedrijfscompetitie.
Menigmaal kon je in het veld horen; “ach, laat Peet nou die pinantie nemen, heeft die ook een kooltje op z’n naam staan”.
Gouden tijden.
Na 40 jaar zijn die oorlogen nog steeds niet weg, en jammerlijk genoeg zal dat de komende decennia ook niet gebeuren.
Een van m’n voornaamste taken is dan ook om hoop en inspiratie aan mijn jongste (12) mee te geven; en niet te vergeten om als voorbeeld te fungeren.
Okay, nou weten jullie ook waarom ik na mijn misdienaartijd priester wilde worden!
En uiteindelijk, beste beeldbuiskindjes, heb ik mijn doel toch nog bereikt!
De enige echte in de San Francisco Bay Area sinds 1999!
Leuk he, zo’n prentjesverhaal voor grote mensen?!
