Het moest er een keer van komen, nadat bij tijd en wijle zoveel advocaten interesse toonden in “Uit de Amerikaanse school geklapt’, de Ex’pression years. Onderstaande, vriendelijk ogende advocaat stuurde me een ’dreigbrief’ met veel cijfers en dito onwaarheden. Maar ja, dat gaat nu eenmaal zo wanneer je cliënte (of zij die erachter opereren) halve waarheden vertelt.
Lotte van Schuylenburch van Boekx advocaten @ LinkedIn
Het pareren lijkt me niet al te gecompliceerd. Een vriend merkte op dat het goede publiciteit kon zijn. Hoe het ook zij, aflevering 132, die a.s. woensdag uitkomt, zal dienaangaande jullie raadsel oplossen. Stel dat iemand plotsklaps een andere naam krijgt?! Niet te lang bij stil blijven staan, of zoals mijn schoonmoeder pleegt te zeggen; ‘niet zeuren’. Niet de ‘R’ maar de ‘P’ is in de maand. Hoewel m’n Amerikaanse topvriend (Hollander eigenlijk) Fred van Buiten geestig opmerkte dat in de huidige maand ‘ober’ zit. Terug naar de ‘P’: uitnodiging voor een griepprik, een coronaprik (de derde) en in de pen een pneumokokkenprik. Ik ben meteen spontaan ‘Meester Prikkebeen’ gaan zingen. Onlangs hebben ze nogal wat bloed afgenomen (wees gerust, allemaal goed), maar inmiddels voel ik me een soort speldenkussen. In m’n achterhoofd hoor ik ‘niet zeuren’, dus door naar dat andere Amsterdamse wonder (buiten Boekx advocaten): Ajax. Wat heb ik als Rotterdammer (!) genoten van een wereldpot voetbal. In jaren niet gezien. Hier hou ik het bij. Waar Astrid en ik ook ongelooflijke voorpret van hebben is het gegeven dat we kerst en oud en nieuw bij zonen Bo-Peter en Kaj in Californië gaan vieren. Vandaar nog even onderstaande heerlijke herinnering van Mexico:
V.l.n.r.: Kaj (nog aan het feesten), oma (verbaasd; ‘is dat mijn glas?’), Ivar, Bo-Peter en Astrid
Eindelijk weer eens met die twee, plus Tiphanie en Michelle, de feestdagen in huiselijke kring. Wat een vooruitzicht! Ja, ja, ook onze jongste is ‘in the picture’. Ivar trekt samen met Arielle en viervoeter Tinkerbell in bij ons om de watervilla en Tinley van leven te voorzien. Zo sluit de puzzel als een pot, tenzij…… Tenzij de Amerikaanse regering wederom de grenzen sluit. Niet zeuren, gaat niet gebeuren, ‘mark my words’. Is trouwens een mooie afsluiter voor de cliënte van Lotte van Schuylenburch: ‘niet zeuren, je liet het allemaal gebeuren’. Heel prettig weekend, en let op de stijgende lijn in het aantal besmettingen, oftewel, blijf op je hoede en volg nog steeds de richtlijnen. ‘Better safe than sorry’, dat is mijn motto.