Hartverwarmend waren de reacties die ik mocht ontvangen na de Luim van vorige week. En dat niet alleen, maar ook geestig:
“Er is niets fijner dan de zaterdag beginnen Met de luim en een lekker bakkie pleur”
En ’s avonds kwam de bo(o)nus opkikker, Sparta dat totaal onverwacht uit bij Willem II met maar liefst 3-0 won. Een sigaar uit eigen doos voor de Tilburgers! Het weekend kan niet meer stuk. Even dimmen, zondagmiddag overleed onze sportlerares Olinda, waar we -de Gympies- in 2016 mee begonnen zijn, op de jeugdige leeftijd van 57 jaar. Een niet te bevatten verlies.
Olinda Woning, achter de bloemen, temidden van haar ‘senioren’
Wanneer we maandag afscheid van haar nemen, op haar verjaardag, is één ding zeker, de goede herinneringen zullen nimmer vervagen. We weten het allemaal, dit is het leven, maar wreed is het. Nog wat te mekkeren over de corona maatregelen? Persoonlijk niet, maar er zullen heel wat partijen zijn die zich in hun kuif gepikt voelen. Donderdag m’n griepprik gehaald, over twee weken m’n covid ‘booster’ prik, en ofschoon ik me enigszins ga voelen als een speldenkussen, doet het me goed. Laat die 2G maatregel maar ingaan. Blijft natuurlijk overeind staan dat elke dag dichter bij 21 december, de dag dat we naar onze jongens in Californië vertrekken, ons de hoop brengt dat we ook inderdaad kunnen gaan. Mocht Amerika het ‘rode’ Nederland uiteindelijk niet toelaten, dan is ons standpunt dat er ergere dingen zijn in het leven. Eens waait dit over, ‘mark my words’. En dan hebben we altijd nog de fantastische herinnering aan onze Mexico trip, waar we het huwelijk van onze zoon Kaj en zijn bruid Michelle bijwoonden.
Michelle en Kaj, met op de achtergrond juichende familie, vrienden en de oceaan
Kunnen ze ons niet meer afnemen. Eén vriendelijk advies, mocht je het nog niet gedaan hebben; laat je lekker inenten, dan kunnen een heleboel mensen (ook zakelijk) rustiger slapen.