‘It’s good news week’: 5 boys, Singh en een huwelijk

Geen quiz, de band die dit zong heette Hedgehoppers Anonymous en in tegenstelling tot mijn week, bevatte de tekst uitsluitend ironische narigheid. De aansprekende melodie werkte verwarrend. Maar ik dwaal af. Toen de 5 zonen vrijdag gezamenlijk op stap gingen, voor het eerst in 5 jaar, kon gesproken worden van een wonderlijke mix. Twee twintigers, ’n dertiger, ’n veertiger en ‘n, naar eigen zeggen, jeugdige vijftiger. De foto’s die doorkwamen getuigden van kameraadschap en vreugde. Onderstaand een sfeerimpressie, waarbij de achtergrond iets heeft van ‘dat deert ons niet’:

Het gegeven dat iedereen gebruik maakte van het openbaar vervoer gaf ook veel rust. Laten we eerlijk zijn, het blijven toch je jochies. Tegen het middernachtelijk uur was er geen sprake meer van enige communicatie, dat kwam pas veel later op zaterdag. Maarrrrrrrrrrrr, hetgeen weergegeven werd; ‘zo enorm waardevol’ en ‘goud waard’, gaf me een gevoel van trots, bloed kan dus dikker zijn dan water. In de loop van woensdag werd ik van vele kanten geïnformeerd over de mogelijke vrijlating van Jaitsen Singh, iets dat Astrid en ik vele weken onder de pet hebben gehouden. Mocht dit over een aantal maanden plaatsvinden, dan zal dit succes vele ouders kennen, waarbij ook wij menen een kiezeltje bij te hebben gedragen. Met name ook om Jaitsen te bezoeken in de gevangenis, waarbij ook de zonen acte de présence gaven:

Ook zag ik dat de site van de Luim vele malen bezocht was op het zoekwoord Singh, waarbij met name het politieke circus van Jeroen Bosch dat in de loop van 7 jaar aan ons is voorbij getrokken, een tophit werd. Zie http://peterlaanen.com/?s=singh Dat wij, met Kaj, de volgende dag uitgenodigd waren bij het huwelijk van Singhs zus Sieta, werd daarmee de kers op de taart. Twee maal werd het huwelijk wegens Covid uitgesteld, dat kan geen toeval zijn!

Sieta en Laurens werden door hun gasten ontvangen met een muur van liefde (en zeepbellen) en waren daar zichtbaar beduusd van. Een Lochemse ambtenaar verrichtte op onderkoeld komische wijze de plechtigheden, waarna bij prachtig weer genoten kon worden van het statige kasteeltje en diverse lekkernijen. Topdag! Dan blijkt dat de week, die al zo mooi begonnen was, nog meer verrassingen voor ons in petto had; Nederland vernederde België gisteren in Brussel met maar liefst 1-4. Ter afsluiting, wat me veel deugd deed, leidde ons pad naar biljartpaleis Hippo in Hilversum via de Taludweg. ‘Ons’ is in dit geval Bo-Peter, Kaj en ‘moi’. Ik wilde hun een kijkje geven op het laatste huis in Nederland waar ze hun kleuterjaren doorgebracht hebben, en waar Astrid grotendeels de opvoeding op haar schouders heeft genomen. Ook het laatste huis waar we in gezinsverband samen hebben gewoond alvorens we Duitsland, België en Californië aandeden.

Best wel een emotioneel moment (zeker voor mij). Daarna ‘business as usual’; sportief gevecht aan de ‘pooltable’, bittergarnituur, biertje, en het gegeven dat ik qua spel niet meer tegen die kwajongens op kan. Met elk van de voorafgaande onderwerpen had ik normaal gesproken een hele Luim kunnen vullen, maar deze week, zo volgeladen, wilde ik toch met iedereen delen. Nou ja, nog één foto voor de lekkere, moeder en zoon feestelijk bij huwelijk Sieta en Laurens:

Fijne pinksterdagen.