Category: Uncategorized

Al schrijvend (intoetsen dus) kom ik tot de slotsom dat ik net als elk jaar melancholiek naar buiten staar en evenals alle voorgaande jaren zeer regenachtig weer aantref. Neerlands bloed stroomt, zij het dat de omringende heuvels en aanplant dat ontkennen.

Ons personeelsuitje van afgelopen donderdag versterkte het gevoel van “Herinnert U zich deze nog, nog, nog….”. ‘Back to ’67’ in San Francisco in een psychedelische bus met rolschermen, waar afhankelijk van de wijk waarin we reden muziek en tijdsfragmenten afgespeeld werden.

3D brillen voor zowel de brochure als de LSD beelden op de schermen verhoogden het hippie gevoel.

Kostelijk! De chauffeur had naast zich een onuitputtelijke voorraad wierookstaafjes ter verhoging van de feestvreugde. En natuurlijk sloten we de bustrip af bij Haight/Ashbury, het episch centrum van de ‘Summer of Love’. De slotakkoorden, en niet zo zacht, werden aangebracht in de gastvrije woning (De Residentie) van Consul Generaal Bart van Bolhuis. ‘s Ochtends hadden Bart en ik de platenspeler aangesloten en binnen no time schalde er vynil muziek uit de vele luidsprekers die de residentie telt.

Wederom ‘good old times’, lekker de DJ spelen met een hoopje LP’s terwijl mijn collega’s sushi aan het bereiden waren. En, eerlijk is eerlijk, ze smaken nog lekkerder als ze door anderen bereid zijn! Heerlijke avond en je leert de collega’s weer eens van een andere kant kennen. Om het geluk af te maken kwam gisteren ons marine kind thuis vanuit San Antonio, opgewacht door Astrid die wat balonnen aangelijnd had:

En dan kan er wel een lachje af!

Eind goed, al goed. En zo aan het einde van deze bijna kerst story, opgeleukt met wat koffie een een zompige stroopwafel, heb ik nog steeds niet het gevoel dat ik tot 2 januari vrij ben. Enfin, alle trouwe lezers wens ik een waanzinnige kerst toe, alsmede een bruisend 2013. Enne….niet vergeten Astrid te feliciteren op 1e kerstdag!

Ze hebben hier een slimme reklame uitdrukking; “…..the gift that keeps giving”, oftewel als je dit kado geeft, dan heeft de ontvanger er zo veel plezier van dat hij/zij iedere keer aan jou denkt tijdens gebruik. Het is alweer 4 weken geleden dat ik opgenomen werd in de Dutch American Hall of Fame en vorige week heeft zoon Bo-Peter Gary Platt’s fantastisch geproduceerde mini documentaire op YouTube geplaatst. Een paar honderd views verder verscheen de volgende fototekst op facebook:

Een quote uit de mini documentaire over mijn leven geplaatst door Guenevere Prawiroatmodjo, TU Delft, Spin-off Nanotronics . Tevens plaatste ze de volgende tekst er onder: One of the best inspirational quotes I’ve heard so far… thought it deserved a nice picture. Dan zwel je toch even van trots, ik heb haar immers leren kennen als student op bezoek in de Valley, en ik schreef dan ook terug dat ik er trots op ben als oudere jongere een rolmodel te mogen zijn. Vrijdagmorgen 09.05; Astrid en ik zijn onderweg naar San Francisco en op de nieuwsradio ontvouwt zich het drama dat zich afgespeeld heeft in Newtown, Connecticut. Naarmate we San Francisco naderen loopt het dodental op en uiteindelijk blijken er 28 slachtoffers te zijn, waaronder de dader. Het gruwelijkste nieuws komt als blijkt dat maar liefst 20 kinderen gedood zijn.

28 dead, including 20 children, in Connecticut elementary school shooting

Staff and wire reportsmercurynews.com

Posted: 12/14/2012 01:37:14 PM PST

December 15, 2012 4:28 PM GMTUpdated: 12/15/2012 08:28:33 AM PST

NEWTOWN, Conn. – As this small Connecticut town mourned Saturday, teams of detectives continued to work at the school where 20 students were killed, going over "every crack and crevice of that facility," a state police spokesman said.

Beter dan bovenstaande foto kan de wanhoop niet worden weergegeven!

Dit is niet te bevatten en overal komen mensen bijeen in stille optochten om elkaar te troosten en te praten over die 20 jonge mensen die nimmer het studentenleven meer zullen meemaken. Die ouders, ik moet er niet aan denken: je brengt jouw kind ‘s ochtends naar school; “heb je je lunchpakketje bij je?” en ‘s avonds zit je (misschien God vervloekend) naast een doorboord lichaampje. Gruwelijk! Ook President Obama (supervader) kon zich amper beheersen toen hij woorden van troost sprak op TV:

President Barack Obama wipes a tear from his eye as he discusses the shooting in a Connecticut elementary school that left 27 people dead. (AP Photo)

En de machtige mannen van de NRA (National Rifle Association) zullen wel weer de kreet slaken die we al zoveel keer gehoord hebben; “guns don’t kill, people do”. En ze hebben zoveel macht in Washington dat we in principe allemaal een AK47 kunnen kopen als we maar een beetje normaal zijn. We kunnen alleen maar hopen dat President Obama er in slaagt dit te doorbreken, want dat gezeur over de Founding Fathers (zoek het maar op) moet maar eens afgelopen zijn. Het wordt gebruikt (die oeroude wetten uit een totaal andere tijdperk) als het hen goed uitkomt. Ondanks alles geeft het mij toch motivatie; studenten kunnen volgend jaar op mij rekenen als ze San Francisco/Silicon Valley aandoen. Zij zijn de toekomst!

Allereerst een nabrander over onze mini cruise naar Mexico, dat niet aan bod kwam vanwege de hogere prioriteit van andere gebeurtenissen.

Van links naar rechts: het 25-jarig huwelijkspaar, geluksvogel Ivar die aan boord de Spaanse schone Celia mocht beminnen, schoonmoeder Riet, oftewel Alice in Wonderland, en de lovebirds Katerina en Bo-Peter. Schoonmoeder Riet’s eerste cruise ging gepaard met het winnen van 2 prijzen, temidden van een hysterische menigte, en het poseren in haar galajapon:

Victoria’s Secret heeft haar inmiddels een contract aangeboden! Over tot de orde van de dag, eh, de week. Het weekend van 1 en 2 december stond volledig in het kader van de bisschop van Myra. We hebben ons ook dit jaar even niets aangetrokken van de Pieten hysterie. Laten we eerst het geweld op de voetbalvelden bedwingen! Twee sessies in San Francisco op zaterdag en een sessie in Berkeley op zondag. Bijelkaar zo’n 140 kinderen toegesproken en aangemoedigd met Pieten die de hele boel op stelten zetten met hun gangnam zang en dans.

Zwarte_Pieten_Style

De voorpret was natuurlijk ook groot, waarbij op een zeker moment de Pieten mij uit wilden zetten bij de Hulk Hogan wrestling contest. Kwajongens!

Maandagochtend hebben we de week ingedeeld in wie naar welke Holiday receptie gaat. In ieder geval kreeg ik Plv. Consul Generaal Ard van der Vorst zo gek dat hij naar de Beiersche party ging. Zelf heb ik met hem de Jakarta/CG Indonesie avond bezocht (lekkerrrrr) en donderdagavond solo de goedbezochte EFactor receptie in het toch nog wel wat groezelig aandoend Mission district. Het is goed dat ik er zo, eh….Hulk Hogan-achtig uitzie! Jakarta won het met boter en suiker, mede dankzij Miss en Mister Jakarta:

Ach, het valt niet mee, maar de breedste schouders moeten nu eenmaal de zwaarste last op zich nemen. Maar als ik dan voor dag en dauw het consulaat betreed en vanaf het kantoor van Consul Generaal Bart van Bolhuis dit panorama aanschouw, dan word ik heel blij. Sommige mensen noemen mij simpel!

Overigens beweert Bart dat bij een bepaalde lichtinval door de weerspiegeling de indruk wordt gewekt dat ik in zijn stoel zit, terwijl mijn kantoor naast het zijne ligt! Wat ligt er nog meer in het verschiet?En dan loop ik naar de galleria beneden, waar de farmersmarkt gehouden wordt in kerstsfeer, en komt er een rust over mij die ik wekenlang niet gevoeld heb.

Dat is meer Bing Crosby style dan gangnam style, maar ik kan met beide leven! Ter afsluiting de mini documentaire in 2 delen, die buddy Gary Platt voor mij heeft geproduceerd, en alsmede de voice over voor heeft gedaan. In Amerikaa

Honoree_Of_The_Dutch_American_Hall_Of_Fame-Pt1

Honoree_Of_The_Dutch_American_Hall_Of_Fame_Pt2

Na het gala (het dreunt nog na) en de heerlijke mini cruise naar Mexico, de realiteit van alledag. Even kijken wat er zo al aan inkomend e-mail verkeer is.

*Slik*, eh….1.043, echt?! Laten we maar even gaan graven in die berg; wederom vele tientallen miljoenen rijker geworden dankzij transakties in Ghana en erfenissen van overleden dictators, maar heel veel felicitaties en ongelofelijk aardige berichten van vrienden, familie en enigszins onbekenden (!). Heerlijk! Business as usual op het consulaat, zij het dat het cijferwerk nu de overhand neemt; hoe hebben we gepresteerd t.o.v. het jaarplan?! Meer hierover later dit jaar. Het seizoen is begonnen met windkracht 10, figuurlijk en letterlijk!

Zodra je bij ons het gebouw uitloopt (zie rechtsonder de in-/uitgang) krijg je dit beeld in de galleria. Geeft een feestelijk gevoel; da’s een ding wat zeker is! “Born is the king of Israel…..”.

Zodra je weer naar de receptie loopt, staan daar de twee vriendelijke ‘waakhonden’ Gael (l) en Mike, dat geeft een gevoel van warmte en rust voor die mooie krans. Het verkeer wordt natuurlijk gelijk een chaos, want na al dat mooie weer veroorzaakt de regen en de wind zeer gladde oliewegen. Tel maar gerust een half uurtje bij de ochtendspits. Bij ons in Concord hebben we alleen maar angst dat het zwembad overloopt; die regen doet ons immers niets!

En, niet vergeten, die regen hebben we hard nodig en de boys bidden er om, want het betekent dat het in de Sierras sneeuwt. Nog geen 3 uur rijden van ons huis wacht ski- en snowboard pret! Natuurlijk betekent de tik van november naar december dat Sint Nicolaas in San Francisco en Berkeley gaat aantreden. 2 weken geleden tuxedo time in Los Angeles met Consul Generaal Bart van Bolhuis:

Vandaag 2 Sint Nicolaas sessies in San Francisco; volgepakt huis met 200+ Nederlanders!

Morgen de jachthaven in Berkeley (voor de 11e keer). Maar, beste mensen, dit gaat niet zonder opofferingen. Gezien het drama van vorig jaar, waarbij mijn prachtige witte hangsnor helaas de bovenlip ging verlaten “waar is het lijmpistool, Piet?”, heb ik dit jaar besloten het ultieme offer te brengen:

Ja, ik weet ‘t, ik heb vele malen gezegd dat een man zonder snor is als een eitje zonder zout. So be it! Tegen Astrid’s verjaardag (gelijk met kindeke Jezus) is-ie weer in full swing. Uiteindelijk; alles voor de kinderen van de Bay Area!

Dat gevoel bekroop me dus meer en meer nadat we de deftige, doch stijlvolle California Club betraden. “L.A. is my Lady”, zong Frank Sinatra ooit, maar fast forward naar hedenmorgen, en de foto bestuderend die Thijs Boekhoff (google hem) mij zond, klopte het allemaal; het ‘Oscar’ gevoel en de Lady (aan mijn zijde!).

Het werd een onvergetelijke avond; onderstaand weergegeven middels een aantal foto’s die gemaakt zijn door vriend en collega Marco van Vemden. Toegegeven, het voelt aan als een uitgave met een hoog “Prive” gehalte, met dien verstande dat deze waarheidsgetrouw is!

Zonen Rick en Eric kwamen uit het moederland overgevlogen om dit spektakel bij te wonen. Biezonderheid: beide heren zijn geboren op 11 maart, 16 jaar apart!

Weliswaar geen ‘red carpet’, maar vrouwlief en schoonmoeder mochten er zijn!

Bo-Peter, Kaj, father of the 5 sons, Ivar, Eric en Rick; 6 men on a mission!

Plv. Consul Generaal Ard van der Vorst (l) in een ‘pittige’ discussie verwikkeld met Wells Fargo bankier Theo Burger.

Tevens werden wij verblijd met de komst van Alan Parsons, 2e van rechts met zijn charmante vrouw Lisa. Geheel links Gary Platt, producer van mijn 18 minuten durende documentaire.

Van l.nr. mijn voorgangster Ella van Gool, Charlie Watt (niet te verwarren met…) en Bay Area vrienden Antwan en Jill van der Stap – Honig. Uiteindelijk waren er zo veel knappe dames dat ik er niet echt een uit durf te kiezen (klapjes).

Links en rechts 2 heren die voor mij in de Hall of Fame opgenomen waren, beroemd architect Jan van Tilburg, Avery Dennison Corp. Exec. Bob van Schoonenberg (dankzij hem zijn we in de California Club), en fantastisch aardige vrouw Sandy.

De avond begint met de volksliederen:

Geweldige MC Jeff Keasberry, auteur “Indische Keukengeheimen”, opent en verzoekt eenieder te gaan staan tijdens het spelen van de volksliederen.

Zie onze matroos Kaj er kaarsrecht bij staan!

Sfeervolle impressie aan het begin van dit gala.

Consul Generaal Bart van Bolhuis (l) was uren vertraagd (SFO!), maar kon zich na zich haastig omgekleed te hebben, vervoegen bij egaa Thessy en voormalige honorees Jan van Tilburg en Bob van Schoonenberg.

Vader Abraham had er 7, maar ik ben zeer in mijn sas met deze 5; ze brachten met veel verve “Father and friend” van Alain Clark. Tranentrekker!

Consul Generaal Bart van Bolhuis introduceert de documentaire over mijn leven en staat op het punt om te zeggen dat hij mij ‘triple A’ status toedicht.

Ongelukkigerwijs blijft de DVD 3 maal op dit punt steken, alvorens producer Gary Platt toesnelde om het euvel te herstellen. Er kon in ieder geval een lachje af!

Zeer vereerd was ik dat de burgemeester van Los Angeles, Antonio R. Villaraigosa, mij in een speciale oorkonde bedankte voor mijn verdiensten in de Verenigde Staten.

President NAF SoCal, Guido Keijzer, overhandigt mij het prachtige bijbehorende, in brons gegoten, beeldje.

Gedurende mijn ‘acceptance speech’ kon ik mensen bedanken die niet aanwezig konden zijn, danwel het tijdelijke met het eeuwige verwisseld hadden, door hun vertegenwoordigers (als het ware) in de zaal te bedanken. Hier met speciale vriend Fred van Buiten; voor hem James Taylor’s “You’ve got a friend”.

En hier met de honoree van 4 jaar geleden, Henny Neys, de Mother Theresa van de East Bay, maar voornamelijk ook mijn Sinterklaas baas (2 december). “Hoort wie klopt daar kinderen”. Partner Gijs denkt; “wat moet-ie met mijn vrouw?!”

Goed om collega’s te hebben! Mijn NBSO partner in crime Gerard Brikkenaar van Dijk (Houston, Texas) heeft een vrouw die echt kan zingen www.paulien.info en dat liet ze ons ook horen. Veel dank daar voor!

En mijn ‘special thanks’ gaan uit naar NAF SoCal’s perfecte organisatie, weliswaar in beeld met name vertegenwoordigd door President Guido Keijzers en MC Jeff Keasberry, maar we weten wie de anderen achter de schermen zijn. Super bedankt! Ook natuurlijk naar alle lieve vrienden en vriendinnen die van heinde en verre gekomen zijn, met name Peter Weber, onder moeilijke omstandigheden.

We love you!

Tja, het vlees was ook bij Generaal/Directeur CIA Petraeus zwak. Dus begint volgens goed Amerikaans gebruik het ‘apologizen’.

An apologetic Petraeus expresses regret for affair

Former CIA Director Gen. David Petraeus, right, followed by security agents, enters his home in Arlington, Va., Friday, Nov. 16, 2012, after testifying on Capitol Hill before closed-door sessions of the Senate and House Intelligence Committees regarding the Sept. 11, 2012 attack of the US embassy in Libya. (AP Photo/Luis M. Alvarez)

Veelal kom je daar goed mee weg in de V.S., velen zijn hem voorgegaan! Daarom doet het mij nu nog meer deugd om vanavond de honoree te zijn tijdens Dutch American Heritage Day. Niet zozeer omdat ik een heilige ben, maar meer omdat ik me nergens hoef over te verontschuldigen, en dat voelt goed aan. In een week dat zoon Ivar a) z’n rijbewijs haalde (2 weken nadat hij 16 werd) en b) gekozen werd voor het voetbal varsity team van Northgate High, een warme douche. Ivar kreeg z’n Northgate Hihj voetbal uirustung en wist niet hoe snel hij moest aantreden in de uirusting die hij op school dient te dragen op de dag van de wedstrijd,

Zie je die 16-jarige meiden al giechelen; “oh Ivar, you made the soccer squad”. Minzaam glimlachend loopt Ivar vervolgens de klas binnen; the coolest kid in town! En vanmorgen werd ik verrast door een aantal collega’s die me naar onze keuken lokte om me aldaar een heerlijke taart met felicitatie aan te bieden. En, toen ik het kado aangereikt kreeg brak het koude zweet me uit; het voelde aan als een t-shirt. Toch geen Giants shirt, piepte ik er nog uit. Gelukt, redelijk snel overgegaan tot de orde van de dag toen het een A’s shirt bleek te zijn met goede collega wensen.

Kippenvel om de collega’s daar zo aan te treffen die het jou zo gunnen, ondanks dat het gros er niet bij kan zijn. Geeft toch wel een induk hoe het consulaat qua chemie complementair is.

Geheel rechts Coos en Merel Jane, de aanstichters van het geheel; heerlijk! En dan vanavond de Big Day, met een uitverkocht huis in L.A. In m’n hoofd weet ik wel wat ik ga zeggen in mijn acceptance speech, maar als geen ander weet ik hoe dat in de loop van de avond kan veranderen. Nogmaals; heerlijk! Vrienden en vriendinnen, het gaat jullie goed, en wellicht komen er in de loop van de week nog wat nabranders. Overigens, na mijn feessie gaan we naar Hilton Checkers voor de after party. Gaat een machtig mooie avond worden, mark my words

“I see a red door and I want to paint it blue”.

Een zucht van verlichting ging (in ieder geval door Californie) toen Barack Obama j.l. dinsdag herkozen werd. Eerst leek het nog eng, maar toen kwamen de 55 kiesmannen van Californie (Obama’s zekere staat) in beeld en brak de euforie uit:

De krantenkoppen logen er niet om:

En wat zaten de polls er naast: Gallup had 49% Romney en 48% Obama en CNN had het precies omgedraaid. Werkelijkheid: Obama 59% en Romney 41% van de kiesmannen. Uiteindelijk moet het gros van de vrouwen niets hebben van enge republikeinen die vinden dat als je verkracht wordt, en je zwanger raakt, het kind moet baren. Dan heeft God het zo gewild! “Ammehoela”, zou Wim Sonneveld zeggen. Maar uiteindelijk kwamen de guru’s toch in Concord terecht om mij te vragen waarom de polls er zo naast zaten. Gespannen keken ze me aan vanuit het cirkeltje dat zij gevormd hadden. Vrienden, begon ik, het is heel simpel, stiekempjes hebben veel christelijke republikeinen op Obama gestemd omdat ze het niet zagen zitten in een mormoons opperhoofd. Onder het mompelen van “unpublishable” dropen ze af, immers, in dit land waar iets dat ook maar naar discriminatie ruikt, vermeden wordt, haalt de waarheid het ook veelal niet. Dat brengt me op Sint Nicolaas; 1 december in San Francisco en 2 december in Berkeley alvorens weer terug te keren naar Nederland.

Daar kwam die weer; “laten we gekleurde Pieten nemen, een Regenboog Piet is ook erg leuk, we verliezen ouders met alleen Zwarte Pieten”. Met alle respect; kunnen we tradities een beetje handhaven. Zo kunnen we de hele historie van ons vaderland wel herzien. Een nieuwe beeldenbestorming? De eerste twee Pieten dreigden de kont tegen de krib te gooien en ik wil eigenlijk alleen maar voor de kinderen optreden en die glimmende smoeltjes zien. Geen trek om de weken voorafgaand aan een van mijn hoogtepunten van het jaar te besteden aan politiek getinte discussies. Enfin, dit jaar nog op de oude (zwarte) voet. Van het prive front; Ome Rob had z’n neefje Ivar voor diens 16e verjaardag een prachtige ‘fotoshopper’ kado gedaan:

Maar, Ome Rob, Ivar is wel gekozen als een van de doelmannen voor Northgate High Varsity, en daar heeft hij ook alles voor gegeven wat er in z’n pezige lichaam zat. Doorzetting en passie hebben tot dit resultaat geleid. Mooie opzet voor College voetbal, en wie weet?! Nog een week naar ‘the mother of all galas’! Zoon Eric vliegt woensdag binnen in L.A., Rick vrijdag of zaterdag (is bezig met ‘n hush-hush grote order) en matroos Kaj vrijdagavond vanuit San Antonio. Wij gaan in karavaan zaterdagochtend op pad. Nog even daling werkeloosheid gekoppeld aan verkeer:

Nu worden de verkeerslichten op de Bay Bridge bij de Toll Plaza al om 06.00 aangezet, vind je het gek dat ik wat vroeger in slaap kukel?! Volgende week zaterdag niet. Ha!

En de Giants zijn wereldkampioen! De Detroit Tigers werden in eigen huis gedwongen tot overgave en derhalve in 4 wedstrijden (de z.g. sweep) een lesje geleerd.

Ryan Theriot celebrates scoring the go ahead run on Marco Scutaro’s single. (Presswire)

S.F. veranderde in de nacht van zondag op maandag in een gekkenhuis en de ticker parade, waarbij spelers en coaches j.l. woensdag in San Francisco gehuldigd werden, bracht maar liefs een miljoen mensen op de been.

Recorddag voor het openbaar vervoer en ramp voor hen die daar geen gebruik van konden maken, zoals ik. Maar, het lot was mij goed gezind, want net die dag waren er twee evenementen in Silicon Valley gepland met een aantal ondernemingen van de Deloitte Fast 50 delegatie. Allereerst een heerlijke presentatie bij Microsoft nemesis Mozilla (Firefox), waar in Halloween uitgedoste dames ons vrolijk verwelkomden.

Toen door naar DLA Piper waar partner Curtis Mo de presenterende jongelui een Spiegel voorhield inzake hun presentaties.

Duidelijk werd hen voorgehouden dat het meer de American Way moest zijn, zeker voor hen die op zoek zijn naar Venture Capital geld. Maar…..opbouwend! Halloween bracht net als altijd honderden kinderen langs de deur, maar gelukkig was schoonmoeder Riet net vanuit het Hollandse aangekomen. Op listige wijze had ik haar middels een wijntje doen beloven dat zij aan de deur zou staan met de snoepjes. Hier het moment van belofte:

Goed he?! En zo kon het gebeuren dat onze “Benjamin” Ivar plotsklaps 16 werd, hetgeen wij eerst thuis en vervolgens bij Rocco’s uitbundig gevierd hebben met een aantal van z’n vriendjes en vriendinnetjes.

Ja, Ivar was echt jarig en volgende week gaat hij z’n rijbewijs halen. Sweet 16 heeft zo z’n voordelen in Amerika. De week gisterenavond afgesloten bij de Cal Bears, het football team van UC Berkeley. Universiteitstad Berkeley is so-wie-so leuk om te bezoeken, maar nog heerlijker met een ball game en oude buren uit Hilversum. Alsof we ze vorige week nog gesproken hadden (i.p.v. vele jaren) togen we via een met studenten volgepakt Café Durant naar het stadion. En hoewel de wedstrijd niet al te veel reden tot vreugde gaf tegen Washington State, maakten de randevenementen, zoals de band, het meer dan goed.

Zoals ik altijd zeg; “ Life is a song worth singing; sing it!”

Astrid en schoonmoeder Riet paradeerden later op de avond nog met hun 17 november gala outfit, maar daar mocht ik geen foto’s van maken. Sorry! Nog 2 weken; spannend!

De San Francisco Giants weten dat ze de eerste wedstrijd van de ‘World Series’, tegen de Detroit Tigers, tegenover de beste pitcher van de hele league staan. Zelf hebben ze Barry Zito op de heuvel staan waarvan men niet weet of ‘Good’ Barry of ‘Bad’ Barry aantreedt. Men besluit een nazaat in te huren van de beruchte voodoo prinses Marie Laveau (Witch Queen of New Orleans – Redbone) die kordaat een pin dwars door de bobblehead van pitcher Justin Verlander drijft.

Top of the first (even meeleven honkballeken); Barry Zito verlaat ongeschonden de heuvel en Verlander treedt aan voor de bottom of the first. Daar staat hij imposant op de heuvel, 1 meter 93 en iets minder dan 100 kilo. Niet alleen tot beste pitcher van 2011 uitgeroepen (Cy Young Award) maar ook als MVP, hetgeen practisch nooit gebeurt bij een pitcher. En rats, daar scheurt een homerun van de gezette Pablo Sandeval over de hekken. Wat? Verlander schudt even z’n hoofd (voelt hij de pin?) en haalt het einde zonder kleerscheuren. Hij overleeft ook de 2e inning, zij het dat zijn pitch count behoorlijk oploopt. Nu wordt Marie Laveau onrustig en besluit in te grijpen. Bottom 3^rd inning: 2 outs. Simpel bloopertje onderweg naar het 3e honk voor de 3e out en daar gebeurt het; op onverklaarbare wijze raakt de bal de binnenkant van het honk en springt het veld in. Resultaat: man op 2e honk. Voornoemde Sandoval treedt weer aan (hier geliefd de Panda genoemd) met het volgende resultaat:

San Francisco Giants’ Pablo Sandoval (R) celebrates with teammate Marco Scutaro after hitting a two RBI home run against the Detroit Tigers in the third inning during Game 1 of the MLB World Series

Marie Laveau trekt zich terug in haar tombe en uiteindelijk slaat Sandoval nog een derde homerun. Over het seizoen (100+ wedstrijden sloeg hij er 12!). Of het niet genoeg is slaat pitcher Barry Zito, die echt geen deuk in een pakje boter slaat, ook nog een run binnen. De Tigers verlaten hun wonden likkend het veld na een uiteindelijke uitslag van 8 – 3. De tweede wedstrijd in San Francisco werd ook door de Giants gewonnen en de hele stad is gek en dol (Peter Koelewijn). Vandaag de derde wedstrijd in Detroit; het gaat om the-best-of-7. Mensen, dit is nog eens goed voor de regio en ook ik als A’s fan kan het met een goed gevoel gade slaan. Maar, nooit zal ik op deze rijdende trein springen, zoals zoveel zwalkende supporters doen. No Sir! Toen Giants hitting coach Hensley Meulens geridderd werd op het veld, stond deze jongen daar met een aangepaste pet op het megascherm in het outfield te schitteren:

foto: John van den Heuvel

Smalend zei de nieuwe Deputy Consul General; “ha, ha, ook jij dus met een Giants pet”. Fijntjes wees ik hem op het borduursel: NL. Hadden wij niet als eerste het recht op Oranje?

Nog maar 3 weken, mensen:

En wat als ook bij mij Marie Laveau van stal gehaald wordt? Laten we maar een rondje Redbone doen!

1. 2:52

Redbone – The Witch Queen Of New Orleans

Werkeloosheid meet ik niet af aan de cijfers, maar meer met wat er om mij heen plaats vindt, oftewel verkeer en restaurants. Uiteindelijk de plekken waar men mij meestal kan vinden! Het verkeer ging sedert het begin van de crisis, mid 2007, geleidelijk aan verminderen. Kortere rijtijden dus. Begin van dit jaar nog kon ik 05.55 van huis vertrekken om rond 06.45 aan mijn bureau in San Francisco plaats te nemen. Dat is voorbij! Ik mag blij zijn als ik het met een uur en 10 minuten red. Geloof me, die mensen zijn echt niet allemaal onderweg naar Pebble Beach om een rondje golf te spelen! Werkeloosheid daalt dus.

Daar zit ik dus, maar ik krijg wel een hoop nieuws mee, ook een deel van mijn werk. Over werk gesproken, deze week organiseerde het Consulaat de jaarlijks terugkerende ‘boot camp’ happening voor super getalenteerde jonge Nederlandse bedrijven. Jeminee zeg, wat hebben wij een berg talent in Nederland. Tevens kon men aanschouwen hoe mijn collega’s een professioneel weekje Silicon Valley ervaring op hun bordjes deponeerden. www.hollandinthevalley.com Wat nou ambtenaren?! Professionals tot op het bot! Tijdens een van de sessies op het consulaat diende iedereen mee te doen aan een verplichte earthquake drill. Het alarm gaat, iedereen kruipt onder z’n bureau ter bescherming van hoofd en ledematen, waarna men vervolgens zich naar zijn station dient te begeven. Jammer genoeg heeft een mijner collega’s, ene Natasha C, die ik net nog kudos gaf, van mij een foto gemaakt toen ik moeizaam onder mijn bureau vandaan krabbelde. Aangezien mijn afbeelding op het net circuleert, kan ik ‘m wel vrij geven.

Op de voorgrond een flesje met zoete drop, mijn beloning voor de spreekbeurt die ik mocht geven inzake “do’s and don’ts”. Maar, er was meer. In het Moscone Center in San Francisco begon donderdag de American Dental Association Annual Session waar ik reeds een tweetal malen geweest was om een Nederlandse onderneming van ergonomische tandartsstoelen, BQErgonomics, een riem onder het hart te steken. Daar rondlopend zie je enge marteltangen en ga je op een tandartsstoel zitten, dan gaat bijna automatisch je mond open. Dat laatste doe ik liever bij Murphy’s Pub. De heren Haaksma sr en jr., de hotemetoten van BQErgonomics, konden na hun bezoek van vorig jaar aan voornoemd etablissement, daar volledig mee instemmen. Ik was iets eerder om een plekje aan de bar te reserveren; stampend vol. Mede vanwege het gegeven dat de Giants een ‘do or die’ wedstrijd speelden tegen de St. Louis Cardinals, in St. Louis. Daar stond ik dus als incognito A’s fan terwijl op de heuvel voor de Giants voormalig A’s pitcher Barry Zito stond. Iedereen wist ‘t; zien we vandaag ‘good’ Barry of ‘bad’ Barry? Dit vanwege zijn roller-coaster-achtige laatste jaren bij de Giants. Bases loaded, one out, Cardinals pitcher to hit. Bad Barry? Ik sprak de profetische woorden “als ik de Cardinals Coach was, zou ik hem laten bunten, dan heb je in ieder geval een run.” Pitcher slaat, double play, inning over. Good Barry.

Game 5: Giants 5, Cardinals 0

Zito Baffles Cardinals and Gives Giants Hope for Another Comeback

Pool photo by Elsa/Getty Images

The Giants’ Barry Zito allowed six hits in seven and two-thirds innings

Vanaf dat moment was ik voor het kreunende barpubliek hun Giants mascotte en mocht ik niet vertrekken. Die pitcher was toen helemaal van de leg, maakte een kapitale fout in de aangooi naar het 2e honk, waarna de Giants 4 runs scoorden. Beste speler, een andere voormalige Athletic; Marco Scutaro. Terwijl de wijn mijn kant opklotste bedacht ik een list, mijn geliefde Consul Generaal Bart van Bolhuis zou mijn glas vasthouden onder het motto dat ik naar het toilet moest. En ja, lieve Hollandse vrienden en vriendinnetjes, net als in de film is er een achterdeur naar een steegje! Alles werd doorkruist door de binnenkomst van de goedgemutste heren Haaksma, waar we nog een genoegelijk uurtje mee door brachten, veelal Haagsch pratend a la de Cliché mannetjes.

Obama en Romney:

Former Massachusetts Gov. Romney responded that green cards should be “stapled” to the diplomas of foreign students in the U.S. who earn accredited degrees in science and math.

• 

Zou zo’n Romney nou wel weten dat het soms al moeilijk is om de V.S. binnen te komen als je alleen maar een beursbezoek voor ogen hebt? In ieder geval wordt er aan onze kant aan gewerkt middels een bezoek van onze Consul Generaal aan het Amerikaanse consulaat in Amsterdam, ondersteund door een Amerikaanse immigration lawyer. Op z’n Rotterdams; geen woorden maar daden! En dat uit de mond van een Sparta fan!