Category: Uncategorized

Inderdaad, dan hoef je geen dag van je leven te werken!

Een goud van oud gezegde, maar de afgelopen week deed het toch weer opgeld, inclusief de nodige drama, actie en jolijt.

Terwijl heel Amerika j.l. maandag Labor Day aan het vieren was, verzamelde een groepje ‘die hards’ van het Nederlandse Consulaat zich aldaar om een presentatie te geven aan de z.g. Oostland Delegatie. De delegatie maakte een studiereis in het kader van de herindeling van de Oostland-Groenzone, zeg maar een gebied ten Oosten van Den Haag (Pijnacker) tot ergens Rotterdam (Berkel en Rodenrijs), o.l.v. Burgemeester Ewald van Vliet van Lansingerland (gebundelde gemeentes). Alhoewel het nu een beetje op geschiedenisles gaat lijken, zorgde de samenstelling van de delegatie voor het tegendeel; van noeste kassenbouwers (Havecon) via hommel bestuiving (Koppert) tot verfijnde klimaatbeheersing (Priva); ze waren er allemaal. Maar goed, omdat de Amerikanen even niet meededen die dag, brachten Consul Generaal Bart van Bolhuis et moi een gevarieerd dans- en zangprogramma bestaande uit ‘the state of the state (Califonie)’, plussen en minnen en “do’s and don’ts”. En niet te vergeten, de culturele verschillen. Daar wisten we zowaar ruim 2 uur mee te overbruggen en als ware politicus had de CG (afkorting voor Consul Generaal) nog wel een paar azen in de mouw verborgen. Omdat ook de meeste restaurants die dag gesloten waren, bracht Sanne van First Incentive Travel (Hollanders, jawel) uitkomst met haar foot long (30 cm) sandwiches van Subway.

 Yummie. Toen Professor Nils Kok zijn opwachting deed (vers binnengerold met de KL605) begon het echte werk; ‘verdienen met groen’, oftewel, zoals de Amerikanen zeggen, ‘making green with green’.

3:22Add to

ECCE Conference – Nils Kok (Maastricht University, UC Berkeley)

Het programma werd die dag afgesloten door een dappere jonge Amerikaan die de delegatie in San Francisco een rondleiding verstrekte langs groene (LEED) gebouwen met uitleg en documentatie. Inmiddels (het is nog steeds Labor Day) hadden de heren van !SYOU zich gemeld die zich gereed maakten voor de SOCAP. Jeetje, weer zo’n duo Nederlanders om je petje voor af te nemen.

Put simply, !SYOU is a new way to think about sneaker design. A fresh sneaker concept mixing on-the-edge design, high quality materials and (we think) a damn "good" idea.

We call it Co-Design. A creative and commercial handshake across the world. The first batch of co-designed, first edition !SYOU Burkina Faso sneakers have recently landed in Europe. Want to walk with us? 1:17Add to

!SYOU

www.butterflyworks.org !SYOU is an international sneaker concept combining on-the-edge style and the finest materials with a new way to think …

We bespraken hun programma en zij waren op de hoogte van mijn plan om daarna razensnel naar huis te vertrekken, mijn voetjes in ons zwembad te positioneren om vervolgens een heerlijk glas Chardonnay tot mij te nemen. Overigens bracht Plv. CG (raak maar gewend aan die afkortingen) Jaap Veerman zijn dag door met een ‘uitkeringen’ commissie en moest later die week ook nog verder in actie komen. Vrienden en viendinnen, nu is het alleen nog maar maandag.

Het programma verder die week in vogelvlucht:

*Opbouw Bay Street in Emeryville (denk Pixar) door Madison Marquette’s ambassadeur John Gooding

*Lunch bij Trader Vic’s met Natural Logic President Gil Friend

*Rabobank, Roseville (inmiddels 120 vestigingen in Californie) EVP Marco Krapels excelleert

*Woensdag wordt UC Davis dag met uitgebreide lezingen (wind, bijen, etc)

*Donderdag wordt Solaria in Fremont bezocht omdat Solyndra net de week er voor het faillissement heeft aangevraagd en in zo’n die jaar ruim $1,5 miljard er heeft doorgedraaid. Wat? Wat? Solyndra’s parkeerterrein is volgestouwd met FBI mensen. Koppen gaan rollen.

Paul Sakuma / AP

FBI agent carry dozens of boxes of evidence from Solyndra headquarters in Fremont, Calif., Thursday, Sept. 8, 2011. The FBI are executing search warrants at the headquarters of California solar firm Solyndra that received a $535 million loan from the federal government.

View Larger Image

---

Na deze ervaring (snelle reactie onzerzijds) wordt Rocket Farms in Salinas aangedaan; de delegatie slaat acherover wegens het gebrek aan automatisering, de vele Mexicaanse handjes en het geweldige rendement, dat wel!

Nadat de delegatie vervolgens naar Zuid Californie vertrekt om Houweling’s Hot House aan te doen (volledig geautomatiseerd) en de week af te sluiten bij gerenommeerde architect Jan van Tilburg, tevens onze honoraire Consul, bereiden wij het bezoek voor van Minister van Financieen Jan Kees de Jager, later deze maand. Op onze wenkbrauwen betreden wij Murphy’s Pub voor de TVVDM borrel. Sure, de Tweede Vrijdag Van De Maand borrel, belegd door Ajax fanaat en Oracle specialist Antwan van der Stap (in Ajax shirt). Inmiddels hebben zich daar ook Linda en Jorn van Soul2match bij aangesloten, die de volgende week aanwezig zijn bij de Tech Crunch. Via een foto kunnen zij bepalen of stellen bij elkaar passen. Achteraf niet proberen, lijkt me zo. Al met al komen zo’n 20-tal Nederlanders binnendruppelen en wordt menig verhaal en ervaring uitgewisseld. Mevrouw Laanen heeft het op zich genomen om Paspoorten Czaar Marco van Vemden et moi naar huis te rijden. Niet zdat zik er zeveel op had hoor. Wat zal de komende week brengen? In ieder geval een Dutch Business Breakfast a.s. woensdag met het beroemde architectenhuis OMA (denk Rem Koolhaas). never a dull moment!

45 jaar geleden werd ik gevraagd om deel uit te maken van de commissie die de festiviteiten rond het 60-jarige bestaan van de RV&AV Steeds Hooger in goede banen moest leiden. Het jaar daarvoor, seizoen 1965 – 1966, was Steeds Hooger aan z’n opmars begonnen en ik was als rechtsbuiten vanaf A1 (piepeltje) binnengekomen. Steeds Hooger was in een lange neerwaartse spiraal gekomen en dit werd het keerpunt. Zamora verwoorde het als volgt in “Het Vrije Volk”, de toonaangevende krant in die jaren van Rotterdam:

En hoe zagen we er uit?

Goed he, geen genade, we wonnen met 15 – 0 en de begeleiders en trainers droegen nog stropdassen!

Het seizoen 1966 – 1967 moest ons naar de 1e klas brengen om zodoende het 60-jarig bestaan feestelijk te onderstrepen. En verdraaid, het lukte. Niet alleen werden we kampioen, het feest werd een groot succes met vele Rotterdamse artisten en huldiging van het eerste elftal (center stage) en uitreiking van de beloning voor het seizoen; een echte barometer (ter inzage in de pooltable room). Het clubblad stond in eerste instantie bol van hoop, maar kon uitendelijk het kampioenschap melden.

Het zou mijn laatste seizoen worden bij Steeds Hooger, ik ging voor het grotere werk; Sparta, waar m’n rood witte hart nog steeds voor bloedt (nu letterlijk). Op 12-jarige leeftijd was ik al eens uitverkoren, maar wegens het overlijden van mijn vader werd dat jaar niet afgemaakt en vertrok ik naar Steeds Hooger. Op voorspraak van Sparta rechtsback (en collega) Joop langhorst werd ik in de amateur selectie opgenomen en na korte tijd mocht ik meetrainen met de (semi) prof selectie o.l.v. Wiel Coerver. Aangezien dat verhaal uitbundig verteld is, hoef ik het alleen maar te kopieeren.

Flard interview “Play Off” januari 1987:

Maar, hoor ik de pientere lezer zeggen, wat heeft dat Sparta verhaal nou met een jubileum te maken? Weet je, ondanks dat het een verschrikkelijk einde van het seizoen werd (geen voetbal, arrggggh), is mijn Sparta liefde nooit verdwenen, zoals blijkt uit de slaapkamer van jongste zoon Ivar (opname hedenmorgen 08.42) die ook besmet is:

En toen Sparta dan ook 100 jaar bestond (1988), was het voor mij de allerhoogste (Sparta) eer om alsnog in dat boek te verschijnen, als……..voorzitter van de KNBSB. Immers, Sparta had ook een zeer rijk honkbalverleden.

Zoals je kunt constateren; de wegen van de Heer zijn onnnavolgbaar.

Maar, hoe kwam ik nou ook al weer op het onderwerp?

Wel, de KNBSB bestaat volgend jaar 100 jaar en ik ontving de volgende uitnodiging:

In de jubileumcommissie, bestaande uit Gerard Vaandrager, Annie Kerkhof en Rene Blok is uw naam genoemd, om als oud-voorzitter tijdens het jubileumcongres mogelijk humoristisch (want dat wordt u toegedicht) over een stuk geschiedenis van de KNBSB het congres toe te spreken. Als presentator van het jubileumcongres is Mart Smeets gevraagd en zijn toezegging is ontvangen. Verder zal de heer Bert Blijleven (eerste Nederlander van geboorte in de Hall of Fame in Amerika) worden uitgenodigd en zullen de huidige voorzitter Bob Bergkamp, logischerwijs, maar ook Robert Eenhoorn, technisch directeur honkbal en Craig Montvidas, bondscoach Softbal Dames en zo mogelijk de minister van VWS het congres toespreken, waarschijnlijk in interviewvorm.

Graag nodig ik u uit dan ook voor dit KNBSB Jubileum Congres op zaterdag 17 maart 2012.

Jazeker, hartstikke leuk, ik ben er bij, ik heb uiteindelijk ook het 75-jarig bestaan in 1987 mee mogen maken (toen nog als voorzitter):

Leuk, zo zie ik Mart Smeets eens in de 25 jaar en moet ik van Ivar een honkbal meenemen en door Bert Blyleven laten tekenen (“For Ivar…..”). Zo zie je maar, als je ouder wordt en je verbrandt niet al te veel bruggen, dan komen er steeds leuke dingen langs, en dan heb ik het niet eens gehad over het 40-jarige bestaan van SVDP of het 10-jarig bestaan van Multi Function……rennen, daar komt Astrid met een deegroller aan!

De grond in Washington DC was nog aan het naschudden toen de eerste commentaren al binnenstroomden op twitter en andere door mij gesponsorde sociale media. De mooiste: “Het is officieel; Californie is failliet, zelfs de aardbevingen zijn naar het Oosten vertrokken”.

Om maar niet te spreken over de lawine die binnenkwam toen Steve Jobs zijn vertrek als CEO van Apple aankondigde. Lieve hemel, alsof Jezus van zijn kruis getuimeld was. Voor de insiders: “Met spijkers van Van Leeuwen…..”. Man, o man, ik ben ’in’ met hen die Jobs briljant vinden, maar zijn zaligverklaring gaat mij wat te ver. Zo kon het gebeuren dat ik de eigenaar werd van een iPhone4; de eerste serie. Geweldig apparaat om foto’s mee te maken, apps op te slaan, etc. etc. Jammer dat je bij het telefoneren je in allerlei bochten moest wringen om niet uit de ether te worden gegooid. Jobs ontkende dat in eerste instantie; niets aan de hand met dat antennetje. Later kregen we een lullig rubberen bumpertje (hi-tech at its finest) om de kwaal te verhelpen.

Some iPhone 4 models dropping calls when held left-handed, including ours (Update: Apple responds)

By Richard Lai posted June 24th 2010 7:53AM

What’s more annoying than spending hours lining up for a shiny new gadget? Learning that your precious phone can’t actually connect to the network. Well, depending on how you hold it — word has it that the iPhone 4’s bottom-left corner isn’t playing nice with your skin
Update: Apple responds to the issue, and boy, it’s a doozy. (daar bedoelden ze dus het rubberen bumpertje mee!)

Na de nodige Pilates sessies is mijn lichaam weer in balans. Overigens is mijn grootste wens voor Jobs dat hij nog wat langer mag genieten van datgene wat hij heeft opgebouwd.

Over jobs gesproken, banen dus, moeten we gewoon afspreken dat we de koek een beetje beter verdelen, dan wordt er ook gebalanceerder besteed en komt de economie automatisch van de grond.

Laten we die bankgieren even met rust laten, oei, dan komen we toch weer even terug bij Apple, het nieuws van hedenmorgen:

Mensen, dat zijn toch geen bedragen meer.

‘Onze’ voetbalproblemen zijn ook hier doorgedrongen:

Clubs die tot het uiterste gaan om spelers tegen belachelijke bedragen te kopen om vervolgens op de rand van het faillissement te komen (leve Arabische en Russische redders). In de gewone mensenmaatschappij neemt natuurlijk het cynisme toe wanneer zij, als ze gefaald hebben, er uitgesmeten worden met een aalmoes, maar als HIJ aan de top faalt is er weliswaar ook sprake van bijltjesdag, maar met een pretpakket van tientallen of zelfs honderden miljoenen. Op z’n Rotterdams; “kennen we een beetje delen dan?!”

Irene is onderweg en is de Oostkust aan het geselen. Sportwedstrijden voor zondag (onze geliefde A’s spelen vandaag een double header in Boston) en Casino’s en alles wat ruikt naar openbaar vervoer is gennuleerd. Men maakt zich op voor het slechtste wat er maar gebeuren kan, maar sommige mensen……..

Afsluitend het weer; vele verzoeken daartoe rolden bij mij binnen, ook al omdat de zon er voor ons allemaal is, zij het, net als in de maatschappij, soms wat ongelijk verdeeld.

Mocht ik vorige week verslag doen van Standard & Poor’s besluit om de V.S. van AAA naar AA+ af te waarderen (ofschoon bij die andere AA dat plusje wat anders betekent), gisteren is er bij beoordelinsinstituut Moody’s van binnenuit iemand gaan kotsen.

MOODY’S ANALYST BREAKS SILENCE: Says Ratings Agency Rotten To Core With Conflicts

Henry Blodget|Aug. 19, 2011, 11:33 AM|64,099|75

A former senior analyst at Moody’s has gone public with his story of how one of the country’s most important rating agencies is corrupted to the core.

The analyst, William J. Harrington, worked for Moody’s for 11 years, from 1999 until his resignation last year.

From 2006 to 2010, Harrington was a Senior Vice President in the derivative products group, which was responsible for producing many of the disastrous ratings Moody’s issued during the housing bubble.

Harrington has made his story public in the form of a 78-page "comment" to the SEC’s proposed rules about rating agency reform, which he submitted to the agency on August 8th. The comment is a scathing indictment of Moody’s processes, conflicts of interests, and management, and it will likely make Harrington a star witness at any future litigation or hearings on this topic.

The primary conflict of interest at Moody’s is well known: The company is paid by the same "issuers" (banks and companies) whose securities it is supposed to objectively rate. This conflict pervades every aspect of Moody’s operations, Harrington says. It incentivizes everyone at the company, including analysts, to give Moody’s clients the ratings they want, lest the clients fire Moody’s and take their business to other ratings agencies.

Moody’s analysts whose conclusions prevent Moody’s clients from getting what they want, Harrington says, are viewed as "impeding deals" and, thus, harming Moody’s business. These analysts are often transferred, disciplined, "harassed," or fired.

Voor het hele verhaal: http://read.bi/q4vc47

Raymond McDaniel, Moody’s CEO

Weet je, iedere keer als ik een foto van zo’n ‘Leider’ plaats, krijg ik het gevoel van; “die man deugt niet!’

Wat geeft zo’n man als Warren Buffett, mega miljardair, dan een goed voorbeeld:

Warren Buffett Asks for Tax Hike

By AMY BINGHAM

Aug. 15. 2011

Warren Buffett, one of the richest men in the country, wants to pay more taxes and thinks his super-rich friends should too.

Buffett, who is estimated to be worth more than $47 billion, called on Congress to commit to "shared sacrifice" and raise taxes on people earning more than $1 million. Buffett said the rich are "coddled" by Congress "as if we were spotted owls or some other endangered species."

"While the poor and middle class fight for us in Afghanistan, and while most Americans struggle to make ends meet, we mega-rich continue to get our extraordinary tax breaks," Buffett wrote in a Sunday New York Times Op-ed.

Kijk, dat zijn de ‘good feel’ verhalen die we nodig hebben; zijn het geen bloedbaden op de beurzen waar we mee te maken hebben, dan zijn het wel bloedbaden in Pakistan of Afghanistan. Where is the love?

We worden overspoeld door inhaligheid, of het nu olie, goud of andere kostbaarheden betreft, we worden gemanipuleerd, dat bewijzen de feiten over ‘onafhankelijke’ instituten als Moody’s en Standard en Poor’s wel. Of de huizenmarkt, waar mensen die absoluut niet gequalificeerd waren om een huis te kopen toch toegelaten werden. Het motto: prijzen gaan toch omhoog en als ze niet meer kunnen betalen, dan onteigenen we ze weer. Maar dat ging goed fout, that backfired, zoals ze hier zeggen, oftewel een koekje van eigen deeg. Kortom; laat het maar even uitzieken, want gelijk de natuur heeft dit z’n eigen tijd nodig.

Het is overigens een tijd geleden dat ik zoooooooooo serieus was. Moet dus iets zijn wat er uit moest, immers de zon schijnt, we gaan weer lekker voetballen met de boys en er komt een bergje leuke delegaties op ons af. Eigenlijk een soort opruiming dus; een last van je schouders halen en die zonneschijn er op laten komen.

5:16Add to

John Denver..Sunshine On My Shoulders

Deze week zijn er dus triljoenen van links naar rechts geschoven en waarschijnlijk is de kleine man daar weer de dupe van geworden. Mede veroorzaakt door de stoere houding van Standard & Poor’s, die de kredietwaardering van de V.S. van AAA naar AA+ liet zakken, gingen de beurzen als jojo’s heen en weer. Ik zie in m’n gedachten Harold W. McGraw III, de Chairman, President en CEO van Standard & Poor’s houdstermaatschappij al zitten met zijn paladijnen. “Verdikke me, nou hebben ze dat schuldenplafond verhoogd, maar daar ben ik niet blij mee. Mijn vrienden Romney, Cheney en George W. Bush hebben me wat cijfermateriaal gegeven waaruit duidelijk blijkt dat het niet ver genoeg gaat”. Vergenoegd keek hij om zich heen. “We gaan die kredietwaardering wat naar beneden bijstellen. Begrepen?” Een wat bleke jonge cijferaar wilde wat ter berde brengen maar werd abrupt door McGraw III afgebroken; “aan het werk!”

Niet alleen bleek dat dit opperhoofd een grote donor is van de Republikeinen, maar dat er ook een rekenfoutje van maar liefst $2 triljoen (1 triljoen = 1 miljoen x 1 miljoen x 1 miljoen) ten nadele van Obama’s rekenkamer zat. Opzet? Nah, zou dat werkelijk zo zijn?!

Als je mij vraag hoe ik hem zou uitbeelden, zonder hem te kennen, nou, enfin, kijk maar:

Toch?! Nee, niet dat hondje!

Nu even naar echte helden; oftewel, mijn gade over een spanne van 24 jaar.

Sinds jaar en dag verricht zij ‘911’ werkzaamheden, soms zeer opbeurend, veelal triest.

Gisteren kreeg zij officieel van haar werkgever, American Medical Response (AMR) te horen dat haar een beurs gegund was van $15.000 om haar status te verhogen naar Paramedic!

2 jaar studie, beetje gebrom hier en daar in het huishouden als ze zich concentreert, maar alle mannen van de USA Laanen stam zijn zeer trots op haar.

All smiles for La Mama!

Astrid voorop om een zwaar gewonde naar een helicopter te brengen.

En dat ze het gaat redden weet ik zeker omdat ze gedurende onze relatie haar makelaarsdiploma gehaald heeft, evenals Emergency Medical Technician (EMT), masseuse, doula (begeleiding bij bevallingen). Daarvoor had ze zich reeds een horeca vergunning aangemeten en werkte op de operatiekamer in het Leidsch Universitair Ziekenhuis. Daarnaast hanteert zij ons gereedschap (eigenlijk het hare) als een geschoolde timmervrouw. Kortom, alle vertrouwen!

Voor haar dus een liedje van Rrrrrrradio Concorrrrrrrrrd:

3:11Add to

Queen – ‘We Are The Champions‘

“That was de beursweek it was” is voor deze zaterdag meer van toepassing!

Ben ik blij dat ik geen aandelen meer heb! Maar ja, als een onderneming als LinkedIn voor 1000 maal koers winst op de markt komt, dan kan je je natuurlijk afvragen of dat wel reeel is.

Maar, het had toch waarschijnlijk zo’n indruk op me gemaakt dat ik er ‘s nachts van droomde. Want, wegens het verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd moest ik er nou eenmaal een paar jaartjes aan plakken. Een wat vage doch interessant uitziende advertentie voor het Europese Ruimtevaart Programma trok mijn aandacht en ik besloot er een wervende brief aan te wagen. Tot mijn niet geringe verbazing werd ik binnen een week uitgenodigd en enthousiast door een jeugdige PZ man begroet. Expliciet had men mij gevraagd om mijn diploma’s mee te nemen, die hij dan ook met een glimlach in ontvangst nam. Alvorens deze te aanschouwen merkte hij op dat ze enorm in hun nopjes waren om mij als ruimtevaart pionier te mogen begroeten. Ik voelde me enigszins onbehagelijk worden. Hij vervolgde met te zeggen dat ze niet eerder in de historie van het programma iemand hadden mogen begroeten die gediplomeerd was in RPG (Ruimtevaart Programma Generator), COmmon Bionic Oppressive Life (COBOL) en G Centrifuge. Met een NASA briefopener maakte hij vervolgens handig de envelop open om mijn diploma’s tevoorschijn te halen. Met een woeste beweging griste ik de envelop uit z’n handen en verliet het complex, het was hetzelfde moment dat ik badend in het zweet wakker werd.

Ruimtevaart?

 

Bionic Oppressive?

G Centrifuge? (G50 Trommel Programmering)

Gelukkig heb ik voor dat soort zaken een neusje en het is daarom ook dat onderstaand artikel totaal niet op mij slaat!

Getting a nose job may mean you’re mentally ill, study says

Adriana Barton

Globe and Mail Blog

Posted on Wednesday, July 27, 2011 8:57PM EDT

Nose jobs are nothing to sniff at.

In fact, one-third of people who have their noses surgically altered may be mentally ill, reports the New York Times.

A Belgian study suggests they may have body dysmorphic disorder, a mental condition in which sufferers agonize over minor or perceived bodily defects.

Plastic surgeons in Belgium assessed 266 patients over a 16-month period. Just 2 per cent of patients seeking rhinoplasty (a nose job) for medical reasons met the criteria for body dysmorphic disorder (BDD), compared with 43 per cent of those who wanted the surgery for cosmetic reasons.

Despite patients’ high levels of distress, most had noses that were relatively normal, researchers found.

BDD is a serious condition, according to a 2010 German study. Compared with people who do not have the disorder, BDD patients are more likely to have a history of cosmetic surgery (16 per cent vs. 3 per cent), suicidal thoughts (31 per cent vs. 4 per cent) and suicide attempts due to appearance concerns (22 per cent vs. 2 per cent).

The American Society of Plastic Surgeons warns that cosmetic surgery should not be done on patients who show symptoms of “excessive concern” about appearance, said society president Phillip Haeck. “The chances that they will be satisfied afterward, no matter how good the shape of the nose may be, are very low,” he told the New York Times.

There’s no doubt that cosmetic surgery can be addictive. Check out the “before” photos of celebrities such as Michael Jackson, Joan Rivers, Lil’ Kim and Heidi Montag, who boasted about having 10 plastic surgery procedures in a single day.

But cosmetic surgery is not effective against distorted body image – despite patients’ reported satisfaction, according to a 2009 study in France. The study concluded that most of the BDD patients still had the mental disorder five years after cosmetic surgery, which represented “a significant handicap.”

In other words, there’s no use cutting off your nose to spite your face.

Are people better off learning to embrace the schnoz they were born with?

Neusje van de zalm!

Vanwege het bereiken van mijn achtenswaardige leeftijd, werden er heel wat verhalen opgerakeld die mij in digitale- dan wel boekvorm aangereikt werden. Onderstaand verhaal kreeg een plaats op de CD-Rom die mijn broer Rob vervaardigd had over mijn leven, maar vond ik ook op de web. Het verhaal klopt; wel is het grappig om te bezien hoe in de loop van 28 jaar het geheugen ook deze schrijver voor wat betreft de details in de steek laat. Zeker voor wat betreft het uiterlijk van uw scribent. Ruud Vermeer, een van de aanvoerders van de redactie van de ADO honkbal periodieken, heeft in ieder geval dit waar gebeurde verhaal smakelijk weergegeven.

Peter Lanes sponsor uit de jaren 80

zondag, 03 juli 2011 06:23

Vandaag 3 juli is Peter Lanes jarig en krijgt hij een boek uitgereikt met allerlei verhalen uit zijn verleden. Hij was eind 80 met zijn bedrijf Multi Function hoofdsponsor van ADO. Onderstaand zijn ADO-verhaal.

PETER LANES (PETER LAANEN IN EXCELSIS)

HET WAREN DE JAREN TACHTIG EN DE HONKBALCLUB ADO MOEST NOG MULTI FUNCTION ADO GAAN HETEN. ER WAS BIJ ADO EEN BONT VERENIGINGSLEVEN EN AAD BOSSY EN IK, RUUD VERMEER, VOERDEN HET BEWIND OVER DE VERENINGINGSPERIODIEKEN. WE MAAKTEN WEEKBERICHTEN, WEDSTRIJDBERICHTEN (OVER DE THUISPLAAT), MAANDBLADEN (DE SCHIJNWERPER) EN WE HADDEN DE BESCHIKKING OVER EEN DRUK EN -VOUWPLOEG VAN MAAR LIEFST NEGEN MAN EN EEN TOTALE REDAKTIE VAN ZEVEN MAN/VROUW. KOM DAAR MAAR EENS OM IN DEZE TIJD.

DE AKTIVITEITENCOMMISSIE BESLOOT IN DE AANLOOP NAAR WEER EEN HONKBALSEIZOEN EEN BONTE AVOND TE ORGANISEREN; MET ALS HOOGTEPUNT EEN HEUSE TALENTENJACHT. DE AVOND ZOU WORDEN GELARDEERD MET ACTS IN ZANG, DANS EN KLEDERDRACHT.

MARTIN VOLKERIJK ORGANISEERDE HET GEHEEL EN TOEN AAD EN IK DE BESTUURSKAMER BETRADEN OP DE ONDERHAVIGE VRIJDAGAVOND VONDEN WE DAAR ALLERHANDE JONGE VROUWEN EN MANNEN DIE AAN DE VOLTOOING VAN HUN ACT BEZIG WAREN. DE LAATSTE HAND WERD GELEGD AAN KLEDING ,SCHMINK EN ANDERE OPSMUK.

IN DE HOEK STOND EEN WAT SJOFELE FIGUUR MET EEN ZONNEBRIL OP. TEVENS DROEG HIJ EEN OUDE SPIJKERBROEK, EEN COWBOYHOED EN EEN OUDE JAS VAN WAT OOIT EEN SCHAAP MOEST ZIJN GEWEEST.

2 juni 1984: Een echte honkbal announcer draagt natuurlijk geen cowboy hoed!

MARTIN ZEI ONS DAT DIT DE PRESENTATOR VAN DE AVOND ZOU WORDEN EN DAT HIJ PETER LANES GENOEMD MOEST WORDEN. HIJ STELDE ONS AAN HEM VOOR ONDER STRIKTE GEHEIMHOUDING. “DIT IS EIGENLIJK PETER LAANEN EN IS VERMOEDELIJK ONZE NIEUWE SPONSOR MAAR DAAR MOET VANAVOND NOG OVER WORDEN ONDERHANDELD. NIEMAND WEET HIERVAN BEHALVE MIJN VADER (LEEN VOLKERIJK) EN WAT FAMILIELEDEN VAN PETER IN DE KANTINE”.

DE SHOW GING BEGINNEN EN MARTIN GREEP DE MICROFOON EN SCHALDE DOOR DE KANTINE: “AND TO PRESENT TODAY’S SHOW WE HAVE, ALL THE WAY FROM AMERICA, THE SPEAKER OF YANKEE STADIUM, THE VOICE OF THE NEW YORK YANKEES: PETER LANES”. GEJUICH EN APPLAUS VOLGDE.

DE AVOND DOLDE VOORT EN DE SHOW OOK ONDER SCHITTEREND COMMENTAAR IN ONVERVALST AMERIKAANS EAST COAST ACCENT VAN PETER LANES. HET PUBLIEK LAG IN DE ENE LACHSTUIP NA DE ANDERE OVER ONZE SUPER-YANK.

AAN DE BAR ZAT HET EMINENTE ADO-BESTUURSLID GÉ GOEDSCHALK AAN ZIJN DAGELIJKSE PORTIE FRICANDELLEN. LINKS NAAST HEM ZAT CLUBLEGENDE LEEN VOLKERIJK. IK KWAM NAAST GOEDSCHALK TE STAAN EN AL KAUWENDE VOEGDE HIJ MIJ TOE: “IK MOET LATER OP DE AVOND NOG ONDERHANDELEN MET EEN MOGELIJKE NIEUWE SPONSOR VOOR ADO. WAT ZOU HET TOCH FIJN ZIJN WANNEER ZO’N MAN EENS ZOU ZIEN HOE HET IN DEZE CLUB AAN TOE GAAT. MAAR JA, ZAKENMAN EN DUS DRUK, DRUK DRUK. HIJ KON ECHT PAS OM HALF TWAALF EN DAN IS DIT NATUURLIJK AL WEER AFGELOPEN. IK HAALDE MIJN SCHOUDERS OP EN ANTWOORDDE: ACH ZO’N MAN HEEFT TOCH AL GAUW DOOR WAT HIER LEEFT. GÉ LEEFDE OP EN ZEI HOOPVOL: “JIJ BENT DAAR WAAREMPEL ECHT POSITIEF OVER” IK LIET HET BIJ EEN KNIKJE.

DE BONTE AVOND LIEP OP ZIJN EINDE. MARTIN BEDANKTE DE DEELNEMERS VOOR HUN ACT EN VOORAL PETER LANES VOOR ZIJN HILARISCHE BIJDRAGE EN BEGELEIDE HEM VIA DE BESTUURSKAMER NAAR BUITEN. HIER KREEG PETER EEN KLEEDKAMERSLEUTEL EN ZIJN AKTENKOFFER. TWINTIG MINUTEN LATER KWAM EEN KEURIG VERZORGDE HEER BINNEN, MET KALEND HOOFD, AKTENKOFFER EN STROPDAS DIE EEN ERNSTIG GEZICHT ZETTE TOEN HIJ ENIGSZINS BEDREMMELD EN ZOEKEND AAN ONS BEKENDE PETER LAANEN TE ZIJN EN OP ZOEK TE ZIJN NAAR HET BESTUUR.

LEEN VOLKERIJK SNELDE TOE EN GOEDSCHALK OREERDE: “JAMMER DAT U NU PAS HIER BENT. EEN UUR GELEDEN STOND DE HELE TENT HIER OP ZIJN KOP. WE HADDEN IEMAND VANUIT DE HONKBAL IN AMERIKA OP BEZOEK EN DIE HEEFT DE HELE BOEL BEHOORLIJK WETEN TE VERMAKEN”

“JA, JA” BEAAMDE PETER LAANEN:” IK VOND HET AL BIJZONDER DRUK OP ZO’N DOORDEWEEKSE VRIJDAGAVOND

WIJ KONDEN ONS LACHEN BIJNA NIET MEER HOUDEN EN LEEN VOLKERIJK MOEST ONS TOT KALMTE MANEN.

TWEE WEKEN NADIEN WERD ADO DUS EEN SPONSOR RIJKER EN GOEDSCHALK ZAT, U RAADT HET AL, WEER AAN DE BAR EN AAN DE FRICANDELLEN.

TROTS VERHAALDE HIJ HOE ZE DE HEER LAANEN HADDEN KUNNEN OVERTUIGEN DAT ADO DE JUISTE CLUB WAS OM JE NAAM AAN TE VERBINDEN EN DAT ADO – PARDON: MULTI FUNCTION ADO, MEER WAS DAN WAT HONK- EN SOFTBAL; MAAR TOCH WAS HET JAMMER DAT DE MAN NIET DE BONTE AVOND HAD KUNNEN MEEBELEVEN.

WIJ HEBBEN TOEN DE GOEDHEID GEHAD OM OOK AAN HEER GOEDSCHALK TE VERTELLEN OVER HET HOE EN WAAROM VAN PETER LANES. GOEDSCHALK WEIGERDE HET VERHAAL TE GELOVEN EN DEED ALLES OM HET TE ONTKRACHTEN. HIJ WAS ER DAN OOK, MET AL ZIJN VERONDERSTELDE MENSENKENNIS, HET DIKSTE INGEVLOGEN.

EN PETER LAANEN DEED HET ALLEMAAL AF MET EEN PAAR BLIKKEN VAN VERSTANDHOUDING EN EEN DIKKE GLIMLACH. LATER, TOEN HIJ BONDSVOORZITTER BIJ DE HONKBALBOND WAS, KWAM IK HEM BIJ EEN BIJEENKOMST VAN HONKBALSCHEIDSRECHTERS NOG EENS TEGEN. HIJ KNIPOOGDE EN ZEI” MY NAME IS PETER LANES EN IK WEET DE WEG HIER NIET ZO GOED”. WEER EN EIGENLIJK NOG STEEDS MOEST IK LACHEN.

RUUD VERMEER

(VOORMALIG REDAKTEUR ADO HONK –EN SOFTBALPERIODIEKEN) (c) Copyright RV –publicatie-embargo tot 1 juli 2011.

Omdat iedereen altijd een eerste bal gooit, wilde ik graag slaan (enige eigenwijsheid is mij niet vreemd!).

Onder toeziend oog van latere bondscoach Berry Eijgendaal neem ik enige check swings.

En wat er toen gebeurde, zoals een Hagenees het letterlijk uitdrukte: “Die gek slaat ‘n lendref”.

Het mooie was dat ze me nooit gevraagd hebben wat ik als DJ deed bij het radiostation KWMC.

KWMC? Yeah; Kale Witte Mannen Club! Dus toch nog een primeur na 27 jaar.

Vooruit dan maar, wat honkbal om af te sluiten (uit m’n jeugd ;-):

2:11Add toAdded to queue

Baseball "Take Me Out to The Ball Game" (1908)

Helaas; ik kan er niet toe komen om iets verfrissends, guitigs, pittigs of doodgewoon (naar woord) wat leuke zaken te vermelden die de afgelopen week de revue passeerden. Die Noorse aanslagen hebben hun eigen plek in m’n hoofd gevonden en met name natuurlijk alle gedode jongeren op het eiland Utoya. Wanneer je zelf 3 kinderen hebt die 20 jaar of jonger zijn, dan kan je alleen maar ongelofelijk met de ouders meevoelen; hun pijn voel je ‘all the way from Norway’.

En dan Noorwegen ‘of all places’! En de dader is een rechts Christelijke fundamentalist van 32 jaar. Hoewel hij het bijna niet in z’n eentje gedaan kan hebben, is het een schrikbeeld dat je eeuwen teruggooit. Een extremistische groep, Ansar al-Jihad al-Alami, oftewel de “Helpers of the Global Jihad” was er ook als de kippen bij om de verantwoordelijkheid op te eisen. Sickos of the world unite!

Een ding is zeker, indien Islamitische extremisten de lokale bevolking infiltreren, dan kan profilering op basis van uiterlijke kenmerken wel vergeten worden.

Hoewel, als je dit verachtelijke mens bekijkt die meer dan 80 jongeren omgebracht heeft, je ook natuurlijk aan Hitler’s Arische Nazi’s niet voorbij kan gaan.

Ik stop er mee; plotsklaps moet ik aan Robert Long denken. Klik er op, zet de luidsprekers op 11, en luister naar wat deze van ons heengegane rasartist/schrijver decennia geleden te melden had met zijn ‘”Heeft een kind een toekomst”:

4:22Add toAdded to queue

Robert Long – Heeft een kind een toekomst

Zo kon het gebeuren dat de US of A zijn staatsschuldplafond moest verhogen om aan alle verplichtingen te kunnen voldoen. De Chinezen stonden al met de deurwaarder op de achtergrond aan de achterdeur van het Witte Huis te kloppen.

Daar werd Obama zelfs een beetje zenuwachtig van. Zenuwachtig frommelde hij in zijn binnenzak waar nog steeds het visitekaartje van Doctor P. hem een geruststellend gevoel gaf van de ultieme redder. Weliswaar hadden zij indertijd een amicaal gesprek gevoerd op het Witte Huis, maar toen had Doctor P. reeds de waarschuwing geuit dat deze dag zou komen.

De Tea Party kreeg te veel macht, de standpunten liepen te ver uiteen, en ‘in the end of the day’ gaat het de heren congresleden en senatoren er om dat zij herkozen worden; niet wat goed is voor het land. De oude baas was vriendelijk doch beslist toen hij Obama het kaartje in zijn handen drukte; “bewaar dit goed jonge vriend, je zult het nodig hebben”.

Obama talmde, ijsbeerde, keek peinzend naar de grauwe lucht van Washington en nam een besluit: Doctor P. moest een eind maken aan dit tragische hoofdstuk van de Amerikaanse geschiedenis. Airforce One werd gereed gemaakt om de President naar Californie te brengen waar Doctor P. zijn domicilie had. Ondanks de ballen in zijn buik en de storm van protesten die hij kon verwachten van de linkse vleugel van de democraten en de rechtse vleugel van de republikeinen, besloot hij door te zetten.

Nadat hij plaats genomen had in de tuin van Doctor P. waar de tomaten weelderig tierden en kolibri’s hun wonderlijk gezoem lieten horen, viel er als het ware een deken van rust over hem heen; hij was thuis. Een korte kuch kondigde aan dat Doctor P. de tuin betreden had. Obama vond plotsklaps dat de vriendelijke oude baas van Washington er nu wat strenger uitzag; een soort van teleurgesteld vaderfiguur die zijn lievelingszoon uit de stront moest trekken.

“Barach, Barach”, begon Doctor P. “hoe kan het gebeuren dat in dit land 40 miljoen mensen onder de armoegrens leven, dat mensen hun boeltje pakken en de zuurverdiende woning gewoon achterlaten, en dat minkukels als Palin zo’n grote aanhang hebben?”

Kijkend naar het gebogen hoofd van Obama, verzachtte Doctor P. zijn toon. “Okay, aan de bak nu, geen haarlemmerdijkjes meer en denken aan herverkiezing, denk aan het Amerikaanse volk”. ”Aangezien de republikeinen je de macht willen geven over de ‘debt ceiling’ zodat zij geen verantwoordelijkheid hebben, zou ik zeggen, om met Nike te spreken; just do it”. Een lichte glimlach verscheen op Obama’s gezicht. “Maar….”. Doctor P. viel hem abrupt in de rede; “geen gemaar, geen gedachte aan herverkiezing, gewoon doen wat er gedaan moet worden. De geschiedenis zal je gelijk geven en al die makketakkers die aan hun stoel gekleefd zitten en de rijken en de oliemaatschappijen bevoordelen krijgen hun portie nog toegediend”. En hoewel Doctor P. absoluut niet gelovig is, voegde hij er theatraal aan toe dat Hij daarboven persoonlijk die druiloren tot de orde zou roepen. Opgelucht verliet Obama de ‘garden of Doctor P.’ hij wist wat hem te doen stond. Wat er ook van zou komen, hij zou de juiste beslissing gaan nemen, ook ethisch, en zich niets van al die ego maniakken aantrekken. De US of A verhoogde het plafond van de staatsschuld, de Chinezen dropen af met miljarden dollars, de werkeloosheid werd teruggedrongen en Doctor P. kon zich weer bezig houden met zijn tomaten. Een sprookje werd werkelijkheid!

In ongerelateerd nieuws heeft de Laanen compound in Concord, Californie de ‘65’ party overleefd, zijn de gasten naar alle hoeken van de wereld vertrokken en heeft de oude heer Laanen weer een ‘clean bill of health’ gekregen. Zoon Ivar, met Oma naar Nederland vertrokken, merkt voor het eerst het verschil tussen Californie en Nederland mee; regen, regen en nog eens regen! “Misschien is het volgende week donderdag droog, pap”, klonk het mistroostig door de telefoon vanmorgen. Daarom sluiten we af met een toepasselijk liedje:

3:00Add toAdded to queue

 Bobby Vinton – Rain Rain Go Away