Duizend bommen en granaten

Vrijdagmorgen 11.45 (ja, gisteren); alles loopt op rolletjes, ik loop weer als een kievit na wat lichamelijk ongemak aan m’n enkel, achterstand weggewerkt, en een prettige lunch voor de boeg.

En, ook al helemaal voorbereid voor de komende NAB show in Las Vegas, vanaf maandag a.s., waarbij ik een delegatie van de provincie Noord Holland bij zal staan. NAB staat voor National Association of Broadcasters.

NAB Show Fast Facts

More than 85,000 audio, video and film content professionals

157 countries represented

$30 billion in purchasing power

500+ conference and training sessions

1,500+ exhibiting companies and 800,000+ net square feet of exhibit space

1,300+ members of the press

82 years of industry leadership

www.nabshow.com

Met name de Dutch Media Hub dat Nederland hier op de kaart zet als de ‘digital gateway to Europe’. www.dutchmediahub.com

The Dutch Media Hub project started in 2007 and is supported by national and local governments:
• Ministry of Economic Affairs
• Province of Noord Holland
• Municipality of the City of Amsterdam
• Municipality of the City of Almere
• Municipality of the City of Hilversum

Vanavond ook nog een bruiloftsfeest van de buurvrouw; m’n liefje wat wil je nog meer?!

Neurieend zet ik me achter m’n bureau in ons prachtige Consulaat Generaal in San Francisco om nog snel wat e-mails te beantwoorden.

Plotseling stijft m’n enkel weer op, een bekend gevoel.

Ne enkele minuten sta ik op en tot mijn stomme verbazing kan ik m’n rechtervoet amper gebruiken, laat staan er kracht op zetten.

clip_image001Ik ben ‘flabbergasted’ (altijd goed voor m’n Nederlandse lezers om zo’n uitdrukking er tegenaan te gooien).

Goede raad is duur, maar onze eigen Nathalie (rechterhand van de Consul Generaal) stapt dapper naar het restaurant om mijn lunch partnerin op te halen en naar kantoor te brengen.

M’n gaatjesschoen heb ik inmiddels afgedaan en ik dank de Heer dat mijn zwarte sok, aan mijn inmiddels opgezwollen voet, prijkt als ware het nieuw.

Christel van der Boom begroet me met een meewarig gezicht, maar het “waarom” van onze bijeenkomst was om de vinger te krijgen achter haar sensationele overstap als Senior Vice President van het gereputeerde A&R Edelman naar de start up Ellerdale.

Nou haar uitleg mocht er zijn; haar uitleg en demonstratie van dit web intelligence platform overtuigde me er van dat we hier te maken hebben met een goudmijn in wording. www.ellerdale.com

clip_image002

big, fast data

Ellerdale focuses on rapidly indexing high-volume data feeds. The ellerdale web intelligence platform processes millions of rows of data every day, including the complete Twitter firehose. To keep pace with large, real-time streams, we have developed a fault-tolerant, distributed database to simultaneously index and serve search requests.

clip_image003

flexible search

Depending on the data structure, the ellerdale web intelligence platform can apply traditional keyword and/or semantic indexing. We use the semantic engine to create a topic database and present a categorized view of conversations.

clip_image004

analytics

Maar he, wie schuilt er o.a. achter? Inderdaad een van de bekendste innovatieve Nederlanders in The Valley: Arthur van Hoff, google hem!

clip_image005

Tussen twee haakjes, Christel, geinige titel: Executive Social Butterfly.

Hoe krijg ik mezelf reizenswaardig voor de komende maandag? Moet naar de dokter (jasses).

Zoon Kaj gebeld om me op te halen en krukken mee te nemen, waarna ik een uurtje ellende oversla om bij de dokter in Walnut Creek aan te belanden.

Een soort eenacter voor twee heren.

Dokter: “Dat is behoorlijk opgezwollen!”

Ik: “Echt?”

Dokter: “Ben je (we zeggen hier geen U) gevallen of zo?”

Ik: “Niet dat ik weet”

Sjort en rukt een beetje aan m’n gewrichten.

Doker: “Hoeveel pijn heb je op de schaal van 1 tot 10?”

Ik (nadenkend): “7”

Eigenlijk heb ik wel een “9”, maar dan pompen ze je vol met pijnstillers, ik ben immers goed verzekerd.

Dokter: “Je hebt een aanval van jicht, je weet wel, van die kristallen tussen je enkelgewricht”

Ik: “Volgens mij heb je gelijk”.

Dokter: “Dat noemde ze vroeger een rijkelui ziekte omdat ze de enige waren die zich met regelmaat vlees en rode wijn konden veroorloven”

Ik: “Geinig, wat betekent dat?”

Dokter: “Voorlopig geen rood vlees en rode wijn dus”.

Ik: “Witte dus wel?”

Dokter: “Ook niet”

Ik: “Bier?”

Dokter: “Dat zeker niet”

Ik: “En whiskey?”

Dokter: “Laten we zeggen een per dag”

Ik: “Hoe groot?”

Dokter: “Hoe oud ben je nou?”

Ik: “Touche”

Dokter: “We gaan je op de been krijgen, ik bel je zondag hoe het gaat en e-mail nu de medicijnen door naar de apotheek”

Ik: “Dank, je bent een kei”

Dokter: “Ik hoop dat je er ook zo over denkt als je m’n rekening ziet”

M’n trouwe chauffeur Mark die bij toeval (bestaat dat wel?) ruim 2 weken bij ons logeert, brengt me naar huis en haalt een uur later de medicijnen op (only in America).

Onze favoriete Oakland Athletics verslaan inmiddels de gehate Los Angeles Angels of Anaheim met 10 – 4 (het honkbalseizoen is weer begonnen) en ik wacht de thuiskomst van mijn eigeste Astrid af om mijn ene glaasje tot me te nemen.

Zij was de enige afgevaardigde van de Laanen clan bij de bruiloft; wat een trooper.

Beminde lezers; blijft de vraag, haal-tie het of haalt-ie het niet?

Wordt vervolgd.

Comments are closed.