Month: June 2012

Allereerst, terwijl mijn vingers de toetsen strelen en de stroopwafel op mijn kop koffie aan het smelten is van vreugde, ik ga een weekje vakantie tegemoet. Joepie! En wat een week; relaxen in je eigen ressort, zon, zwembad en een gevulde koelkast, wat wil een mens nog meer?!

Daar ga ik dadelijk lekker in de schaduw m’n krantje lezen en wordt vanmiddag een droog glaasje chardonnay geconsumeerd. In de hoek staat de BBQ al gereed voor Independence Day.

De zon kruipt al traag onze heuvel in, zodat ik daar later op de dag aan mijn ‘tan’ kan werken, hetgeen natuurlijk een ‘must’ is voor mijn Route 66 party op dinsdag!

Ah…..het leven van een heer op stand! Dan neemt Astrid mij op mijn verjaardag mee naar de pedicure alwaar vlijtige Vietnamese vingertjes m’n nagels tot in de perfectie behandelen, alsmede mijn kuiten een heerlijke massage geven. ‘s Avonds een intiem feestje met als thema ‘Route 66’. De volgende dag heeft iedereen vrij in Amerika, immers, 4^th of

 July, oftewel Independence Day. Op die dag in 1776 werden de Verenigde Staten (toen nog maar 13 staten) onafhankelijk van het Koninkrijk van Groot Brittannie. Officieel wordt daar zo tegen aangekeken:

Officieus (let nog even op onze BBQ) geeft het onderstaande plaatje het ook perfect weer:

Maar, aan mijn lippen hangende lezertjes, terwijl Astrid die dag studeert om haar test de donderdag daaropvolgend boven de 80% te volbrengen, gaan de heertjes Laanen (Amerikaanse tak) naar de A’s die ‘s middags de Red Sox uit Boston bekampen.

De eerste 10.000 bezoekers krijgen deze Independence Day pet (die past ons allemaal). 5 juli brengt ons naar het Open Navy camp waar ‘ons’ Kaj 18 juli a.s. in (reserves) dienst gaat treden en ons voor een 5-tal maanden bootcamp verlaat. Tegen die tijd zal ik wel rapporteren hoeveel tranen er geplengd zijn. Alle zakdoeken aantreden! Vrijdag de 6e op kledingjacht met supervisor Astrid, ook met het oog op 17 november a.s. (mijn zaligverklaring). Last but not least hebben wij deze week afscheid genomen van onze innemende, stralende en professionele ambassadeur; Renee Jones-Bos.

Zelden heb ik zo’n topper van Buitenlandse Zaken meegemaakt, to the point, met aandacht voor iedereen! En ja, vraagt men mij dan, welke plaatjes zie jij nou het liefst voor Independence Day?

 

Toch?!

Dit is toch wel grappig hoor; veel mensen hebben mij gevraagd waarom ik (zo geopinieerd) niets heb geschreven over ‘ons’ Nederlands team bij het E.K. Weet je, ik had het 2 jaar daarvoor al geschreven tijdens het W.K. 2010.           Zie Luim 10 juli 2010:

Wat hebben Van Marwijk en Van Persie behalve de “Van” gemeen? Persie neem ik aan slaat op het voormalige Perzie en Marwijk is waarschijnlijk een slaperig dorpje in de Betuwe. Was Van Marwijk te “groot” om dit mankind uit de basis te laten? “Je moet Sneijder wisselen”, snauwde hij Van Marwijk toe toen hij (terecht) uit het veld werd gehaald. Was het motto daarna; “hij zal toch wel een (1) wedstrijd goed spelen”. Ook ik had onderstaande foto parmantig bij de TV geparkeerd met dezelfde gedachte. Eerst moest hij zijn ritme vinden, volgens de geleerden, en daarna zijn gemodder kwijtraken (neem ik aan). Zelfs geen kopduel kon hij winnen, het was echt pijnlijk om hem te zien acteren vandaag. Daarom vind ik hem, naast een zeikerdje, de ‘loser’ van dit WK.

En dan ‘ons’ Arjen; de enige keer dat hij echt mocht vallen, gaat-ie door en loopt ook nog tegen een gele kaart aan. Grappig om te constateren dat hij intuitief (niet nadenken) goed weet te scoren en wanneer het om denken gaat, de weg kwijt raakt (zie ook zijn eerdere kans).                           Luim 25 juni 2010: Van Marwijk luistert niet naar mijn tip inzake het in een team opstellen van Sneijder en Van der Vaart. Oh ja, en hou in vredesnaam die verdediging dicht, dat ziet er af en toe uit als een Franse gatenkaas. Erger kan ik het vergelijk niet maken, toch?!

Kortom; pas het jaartal aan en we zijn dan 2 jaar ouder geworden, maar niet wijzer. Zeker Van Marwijk niet die mijns inziens het ‘mooie’ Nederlandse voetbal de nek heeft omgedraaid en totaal niet in staat bleek om die ‘egomaniacs’ in toom te houden. De Washington Post gaf het als volgt weer: ‘Holland goes home, no points, no class’

Dinsdagavond mocht ik aantreden bij de SVForum Visionary Awards die uitgereikt werden op het grasveldje van zo’n $30 miljoen onderkomen in Los Altos. Dat had mijn moeder nog eens mee moeten maken! Een van de 4 ontvangers: Elon Musk, CEO and Product Architect of Tesla Motors and CEO/CTO of Space Exploration Technologies (SpaceX), where he is the chief designer, overseeing development of rockets and spacecraft. Elon co-founded PayPal. En deze week is het Tesla S-model uitgekomen, een waanzinnig succes.

Omdat ook ik (op het nippertje) uitgenodigd werd als een der Who’s Who van Silicon Valley, mocht ik ook officieel op de foto:

Links naast mij Alexis, strategisch opperhoofd van Nokia (heeft ‘t dus al moeilijk genoeg) en die dame drukte zich er ook even in. Maar onder dit kopje kreeg ik toch de mooiste foto:

Holland Invades Silicon Valley

Temidden van de 2 Hollandse reuzen, links Julian van de Steeg, rechts Boyd Sleeman, van REVL (hou die naam in de gaten), die het helemaal gaan maken in Californie e.o. Kortom; geinig partijtje. Na deze column gestart te hebben met die waterverf raspaardjes van Oranje, deed het me buitengewoon veel plezier om met Astrid j.l. donderdag de jaarlijkse vergadering van de Emeryville Chamber bij te wonen bij de echte raspaardjes op Albany’s Golden Gate Fields. Weer zo’n aanrader en hoe prachtig zijn deze elegante viervoeters.

Terwijl we zo aan het mijmeren waren over het aanschaffen van zo’n volbloed, uiteraard na een IPO (beursgang) van het Koninkrijk der Nederlanden, vermoedde Astrid dat wellicht gokken op het juiste paard een snellere methode zou kunnen zijn:

En dat is ter afsluiting wellicht het beste advies voor Van Marwijk, wed eens op het juiste paard en, om in dierentermen te blijven; ‘haal die oude koeien niet uit de sloot’ en ja, dan heb ik het over zijn schoonzoon en aanvoerder Van Bommel. Even serieus, het beste is dat Van Marwijk, net als Koeman, een club gaat trainen met jonge kerels die nog ontzag voor hem hebben en nog niet zo ondergeklad met tatoeages zitten. Al dat inkt kan toch niet goed zijn mensen!

Het is onbegrijpelijk dat ook een rijper mens als ik gegrepen wordt door het gegeven dat de NAF het behaagd heeft me te eren op Dutch Heritage Day, 17 november a.s. Voor aanvullende informatie: www.thenafsocal.org Alhoewel, over rijper gesproken, mijn moeder was altijd de mening toegedaan dat een man geestelijk nooit ouder wordt dan een jaar of 12! Ik voel me vereerd dat imposante mensen uit m’n ‘verleden’ als Alan Parsons (denk Beatles, Pink Floyd en uiteraard z’n eigen Alan Parsons Project) en Bill Champlin (de Sons of Champlin, Chicago en een Grammy met Earth, Wind & Fire) inmiddels ook bevestigd hebben acte de presence te geven. Onderstaand Alan Parsons die de ‘wall of Fame’ bij Ex’pression College for Digital Arts tekent, waar wij ook een studio naar hem vernoemd hebben.

Nog belangrijker is het dat m’n best vriend in de Valley, Fred van Buiten (Hewlett Packard), op zeker aanwezig zal zijn, alsmede goede TVVDM borrel vriend Antwan van der Stap (Oracle), die de volgende uitspraak deed; “al moet ik naar L.A. kruipen”. Als dat geen warm gevoel geeft! ‘Mother Theresa van de East Bay’ (en eerdere honoree) Henny Neys kondigde prompt aan 8 kaarten voor kinderen en kleinkinderen te kopen. De Rabobank’s eigen Erik Storteboom kondigde aan maar liefst 2 tafels te sponsoren. Astrid en ik zijn nu koortsachtig onze klerenkast aan het uitpluizen om er zeker van te zijn dat we ook waardig gekleed zijn. “Jasses, waarom gaat dat knoopje van m’n smoking niet meer dicht?” Dat wordt dus nieuwe spullen aanschaffen en voorts ook nog hopen dat onze boys die avond niet met een persiflage op mijn leven komen in zang of voordracht! Dichter bij huis, het consulaat, mochten wij kennis maken met onze nieuw Plaatsvervangend Consul Generaal Ard van der Vorst, en eerlijk gezegd, dat viel niet tegen. Zeker ook omdat wij in Jaap Veerman (zie eerdere Luimen) een heerlijk mens in ons midden hadden. Gisteren werd afscheid genomen van ons oude kantoor in San Mateo met een schuur- en verfpartijtje en Ard speelde zijn partij met verve mee:

Het moet me van het hart dat ik dat kantoor, waar ik toch een paar enerverende jaren heb doorgebracht, voor geen meter mis. Wel vond Consul Generaal Bart van Bolhuis, jarig vandaag (54), het nodig mij vast te leggen in mijn oude kantoor met een speciaal door hem ontworpen wijnflesopener:

Het gaat stil worden in huize Laanen; Ivar vertrekt 8 juli naar Oma in Vinkeveen voor een week of 5, Kaj vertrekt 17 juli voor een aantal maanden naar Great Lakes in Illinois om zijn Navy bootcamp af te werken en Bo-Peter woont en studeert in Berkeley aan z’n 2e Major. Het empty nesters gevoel bekruipt ons reeds! Vrijdag voor een week bezochten Kaj en ik Arlington Cemetery:

Hoeft verder geen nadere uitleg, dunkt me. Bij het graf van de onbekende soldaat werden wij ‘getracteerd’ op een onverwachte ceremonie van de Navy, die een omgekomen makker de laatste eer brachten:

Dat brengt alles weer in perspectief!

Welcome to the website of the Southern California Chapter of the Netherland-America Foundation The Southern California Chapter of the Netherland-America Foundation builds on the enduring heritage and values shared between the peoples of the Netherlands and the United States, and seeks to further strengthen the bonds between our two countries through exchange in the arts, sciences, education, business and public affairs.

SAVE-THE-DATE

The Netherland-America Foundation

Southern California Chapter

is proud to honor

Peter Laanen

Entrepreneur and International Trade Director of

The Netherlands Business Support Office

at our annual

Dutch American Heritage Day

Gala Dinner Dance

Please come and join us on

Saturday, November 17, 2012

California Club, Los Angeles

A separate invitation will follow.

Individual ticket NAF member: $175

Individual ticket non-member: $225

Tables seating 10:

Platinum Table: $6,000

Gold Table: $4,500

Silver Table: $3,000

For additional information, please contact:

Jeff Keasberry (jeffkeasberry@yahoo.com)

The NAF Southern California Chapter

The Netherland-America Foundation, Inc.

Supporting the Arts, Education and Cultural and Business Exchange

De week begon zoals altijd met avontuur. Ivar, onze Benjamin, die 1 mei j.l. 15 ½ jaar oud werd, mag met z’n ouders uit rijden gaan. De wet heeft de verantwoording, na een eerste rijles, volledig bij de ouders neergelegd. En, ik moet zeggen dat het hem de eerste keer niet slecht af ging.

De tweede keer werd m’n billenknijperij nog minder en werd Ivar enigszins arrogant. Tijd om in te grijpen en hem in te laten parkeren. Na zo’n 5 keer proberen werd het hem duidelijk dat hij er nog niet helemaal was! Wordt vervolgd. Dinsdag kwam de NextStage delegatie uit Amsterdam binnenrollen; het begin van een aantal dagen gevuld met interessante bezoeken en dito indrukken. Arthur van Hoff, Dutch Pride CTO at Flipboard, verraste de vragensteller inzake de mogelijke exit van Flipoard als volgt:

“Why are you so obsessed with money?”

Het was een genot om Pascal Finette van Mozilla (Firefox) aan te horen over ‘big gorilla’ Microsoft en de strijd van Calimero Mozilla om de browserwereld in evenwicht te houden. Deze dreumes, met wereldwijd 6oo mensen en een budget van zo’n $120 miljoen, wist in de strijd tegen de miljarden van Microsoft en Google een marktaandeel van 25% te veroveren. Waarom? Omdat zij een non-profit zijn met een groep van techneuten die de big boys een poepje willen laten ruiken, en om te bewijzen dat het niet alleen ‘stock & options’ is wat de klok slaat.

Pascal Finette aan de evangelisatie.

Ons KNBC (Koninklijke Nederlandse Borrel Club) lid Peter den Hartog leidde ons rond over Stanford en liet ons duizelen met cijfers over de presidenten, senators, gouden medaille winnaars, etc. voortgebracht uit huize Stanford. Voor een goede $300.000 komt Uw kind daar met een bachelor’s degree uit en een wereld van alumni om op terug te vallen. Ho even, wat zie ik daar achter Peter’s lesgevende lichaam:

Even uitlichten om aan te geven wat mevrouw Stanford daar voor wijlen manlief liet aanleggen (een indrukwekkend grote kerk):

Ach, zal mijn Astrid dat ook voor mij doen? Nou, een kapelletje kan toch wel! Het Google bezoek was er meer een van ‘mooie campus, vanilla uitleg’. En toen……tromgeroffel…..donderdagmiddag het netwerkevenement op het consulaat waar de participanten hun elevator pitch van 60 seconden aan het verzamelde, geselecteerde, volk kwijt konden. Een fijn moment voor mij persoonlijk omdat het bij tijd en wijle moeilijk bleek om de NextStage delegatie overal op tijd te krijgen. “Nog even een rokertje, nog even een Starbucksje”….enfin, U begrijpt het. Maar, 60 seconden is, inderdaad, 60 seconden. Menigeen had daar wat moeite mee, behalve ik. Het werd een fantastische bijeenkomst waar afspraken werden gemaakt en banden werden gesmeed. Het laatste bezoek werd gebracht aan Ex’pression College for Digital Arts, waar nog even werd stil gestaan bij Oscar Winnaar Alex Henning (Visual Effects “Hugo”). Vervolgens afsluiting bij de plek waar ik sinds 1998 in Emeryville kind aan huis ben; de Town House. Dank aan super PR man Peter Keijzer die de gelagjes voor zijn rekening nam!

Misschien kan Astrid dit toch beter als een soort van herinnering aan mij achter laten!