De week begon zoals altijd met avontuur. Ivar, onze Benjamin, die 1 mei j.l. 15 ½ jaar oud werd, mag met z’n ouders uit rijden gaan. De wet heeft de verantwoording, na een eerste rijles, volledig bij de ouders neergelegd. En, ik moet zeggen dat het hem de eerste keer niet slecht af ging.
De tweede keer werd m’n billenknijperij nog minder en werd Ivar enigszins arrogant. Tijd om in te grijpen en hem in te laten parkeren. Na zo’n 5 keer proberen werd het hem duidelijk dat hij er nog niet helemaal was! Wordt vervolgd. Dinsdag kwam de NextStage delegatie uit Amsterdam binnenrollen; het begin van een aantal dagen gevuld met interessante bezoeken en dito indrukken. Arthur van Hoff, Dutch Pride CTO at Flipboard, verraste de vragensteller inzake de mogelijke exit van Flipoard als volgt:
“Why are you so obsessed with money?”
Het was een genot om Pascal Finette van Mozilla (Firefox) aan te horen over ‘big gorilla’ Microsoft en de strijd van Calimero Mozilla om de browserwereld in evenwicht te houden. Deze dreumes, met wereldwijd 6oo mensen en een budget van zo’n $120 miljoen, wist in de strijd tegen de miljarden van Microsoft en Google een marktaandeel van 25% te veroveren. Waarom? Omdat zij een non-profit zijn met een groep van techneuten die de big boys een poepje willen laten ruiken, en om te bewijzen dat het niet alleen ‘stock & options’ is wat de klok slaat.
Pascal Finette aan de evangelisatie.
Ons KNBC (Koninklijke Nederlandse Borrel Club) lid Peter den Hartog leidde ons rond over Stanford en liet ons duizelen met cijfers over de presidenten, senators, gouden medaille winnaars, etc. voortgebracht uit huize Stanford. Voor een goede $300.000 komt Uw kind daar met een bachelor’s degree uit en een wereld van alumni om op terug te vallen. Ho even, wat zie ik daar achter Peter’s lesgevende lichaam:
Even uitlichten om aan te geven wat mevrouw Stanford daar voor wijlen manlief liet aanleggen (een indrukwekkend grote kerk):
Ach, zal mijn Astrid dat ook voor mij doen? Nou, een kapelletje kan toch wel! Het Google bezoek was er meer een van ‘mooie campus, vanilla uitleg’. En toen……tromgeroffel…..donderdagmiddag het netwerkevenement op het consulaat waar de participanten hun elevator pitch van 60 seconden aan het verzamelde, geselecteerde, volk kwijt konden. Een fijn moment voor mij persoonlijk omdat het bij tijd en wijle moeilijk bleek om de NextStage delegatie overal op tijd te krijgen. “Nog even een rokertje, nog even een Starbucksje”….enfin, U begrijpt het. Maar, 60 seconden is, inderdaad, 60 seconden. Menigeen had daar wat moeite mee, behalve ik. Het werd een fantastische bijeenkomst waar afspraken werden gemaakt en banden werden gesmeed. Het laatste bezoek werd gebracht aan Ex’pression College for Digital Arts, waar nog even werd stil gestaan bij Oscar Winnaar Alex Henning (Visual Effects “Hugo”). Vervolgens afsluiting bij de plek waar ik sinds 1998 in Emeryville kind aan huis ben; de Town House. Dank aan super PR man Peter Keijzer die de gelagjes voor zijn rekening nam!
Misschien kan Astrid dit toch beter als een soort van herinnering aan mij achter laten!
Comments are closed.