Month: October 2012

De San Francisco Giants weten dat ze de eerste wedstrijd van de ‘World Series’, tegen de Detroit Tigers, tegenover de beste pitcher van de hele league staan. Zelf hebben ze Barry Zito op de heuvel staan waarvan men niet weet of ‘Good’ Barry of ‘Bad’ Barry aantreedt. Men besluit een nazaat in te huren van de beruchte voodoo prinses Marie Laveau (Witch Queen of New Orleans – Redbone) die kordaat een pin dwars door de bobblehead van pitcher Justin Verlander drijft.

Top of the first (even meeleven honkballeken); Barry Zito verlaat ongeschonden de heuvel en Verlander treedt aan voor de bottom of the first. Daar staat hij imposant op de heuvel, 1 meter 93 en iets minder dan 100 kilo. Niet alleen tot beste pitcher van 2011 uitgeroepen (Cy Young Award) maar ook als MVP, hetgeen practisch nooit gebeurt bij een pitcher. En rats, daar scheurt een homerun van de gezette Pablo Sandeval over de hekken. Wat? Verlander schudt even z’n hoofd (voelt hij de pin?) en haalt het einde zonder kleerscheuren. Hij overleeft ook de 2e inning, zij het dat zijn pitch count behoorlijk oploopt. Nu wordt Marie Laveau onrustig en besluit in te grijpen. Bottom 3^rd inning: 2 outs. Simpel bloopertje onderweg naar het 3e honk voor de 3e out en daar gebeurt het; op onverklaarbare wijze raakt de bal de binnenkant van het honk en springt het veld in. Resultaat: man op 2e honk. Voornoemde Sandoval treedt weer aan (hier geliefd de Panda genoemd) met het volgende resultaat:

San Francisco Giants’ Pablo Sandoval (R) celebrates with teammate Marco Scutaro after hitting a two RBI home run against the Detroit Tigers in the third inning during Game 1 of the MLB World Series

Marie Laveau trekt zich terug in haar tombe en uiteindelijk slaat Sandoval nog een derde homerun. Over het seizoen (100+ wedstrijden sloeg hij er 12!). Of het niet genoeg is slaat pitcher Barry Zito, die echt geen deuk in een pakje boter slaat, ook nog een run binnen. De Tigers verlaten hun wonden likkend het veld na een uiteindelijke uitslag van 8 – 3. De tweede wedstrijd in San Francisco werd ook door de Giants gewonnen en de hele stad is gek en dol (Peter Koelewijn). Vandaag de derde wedstrijd in Detroit; het gaat om the-best-of-7. Mensen, dit is nog eens goed voor de regio en ook ik als A’s fan kan het met een goed gevoel gade slaan. Maar, nooit zal ik op deze rijdende trein springen, zoals zoveel zwalkende supporters doen. No Sir! Toen Giants hitting coach Hensley Meulens geridderd werd op het veld, stond deze jongen daar met een aangepaste pet op het megascherm in het outfield te schitteren:

foto: John van den Heuvel

Smalend zei de nieuwe Deputy Consul General; “ha, ha, ook jij dus met een Giants pet”. Fijntjes wees ik hem op het borduursel: NL. Hadden wij niet als eerste het recht op Oranje?

Nog maar 3 weken, mensen:

En wat als ook bij mij Marie Laveau van stal gehaald wordt? Laten we maar een rondje Redbone doen!

1. 2:52

Redbone – The Witch Queen Of New Orleans

Werkeloosheid meet ik niet af aan de cijfers, maar meer met wat er om mij heen plaats vindt, oftewel verkeer en restaurants. Uiteindelijk de plekken waar men mij meestal kan vinden! Het verkeer ging sedert het begin van de crisis, mid 2007, geleidelijk aan verminderen. Kortere rijtijden dus. Begin van dit jaar nog kon ik 05.55 van huis vertrekken om rond 06.45 aan mijn bureau in San Francisco plaats te nemen. Dat is voorbij! Ik mag blij zijn als ik het met een uur en 10 minuten red. Geloof me, die mensen zijn echt niet allemaal onderweg naar Pebble Beach om een rondje golf te spelen! Werkeloosheid daalt dus.

Daar zit ik dus, maar ik krijg wel een hoop nieuws mee, ook een deel van mijn werk. Over werk gesproken, deze week organiseerde het Consulaat de jaarlijks terugkerende ‘boot camp’ happening voor super getalenteerde jonge Nederlandse bedrijven. Jeminee zeg, wat hebben wij een berg talent in Nederland. Tevens kon men aanschouwen hoe mijn collega’s een professioneel weekje Silicon Valley ervaring op hun bordjes deponeerden. www.hollandinthevalley.com Wat nou ambtenaren?! Professionals tot op het bot! Tijdens een van de sessies op het consulaat diende iedereen mee te doen aan een verplichte earthquake drill. Het alarm gaat, iedereen kruipt onder z’n bureau ter bescherming van hoofd en ledematen, waarna men vervolgens zich naar zijn station dient te begeven. Jammer genoeg heeft een mijner collega’s, ene Natasha C, die ik net nog kudos gaf, van mij een foto gemaakt toen ik moeizaam onder mijn bureau vandaan krabbelde. Aangezien mijn afbeelding op het net circuleert, kan ik ‘m wel vrij geven.

Op de voorgrond een flesje met zoete drop, mijn beloning voor de spreekbeurt die ik mocht geven inzake “do’s and don’ts”. Maar, er was meer. In het Moscone Center in San Francisco begon donderdag de American Dental Association Annual Session waar ik reeds een tweetal malen geweest was om een Nederlandse onderneming van ergonomische tandartsstoelen, BQErgonomics, een riem onder het hart te steken. Daar rondlopend zie je enge marteltangen en ga je op een tandartsstoel zitten, dan gaat bijna automatisch je mond open. Dat laatste doe ik liever bij Murphy’s Pub. De heren Haaksma sr en jr., de hotemetoten van BQErgonomics, konden na hun bezoek van vorig jaar aan voornoemd etablissement, daar volledig mee instemmen. Ik was iets eerder om een plekje aan de bar te reserveren; stampend vol. Mede vanwege het gegeven dat de Giants een ‘do or die’ wedstrijd speelden tegen de St. Louis Cardinals, in St. Louis. Daar stond ik dus als incognito A’s fan terwijl op de heuvel voor de Giants voormalig A’s pitcher Barry Zito stond. Iedereen wist ‘t; zien we vandaag ‘good’ Barry of ‘bad’ Barry? Dit vanwege zijn roller-coaster-achtige laatste jaren bij de Giants. Bases loaded, one out, Cardinals pitcher to hit. Bad Barry? Ik sprak de profetische woorden “als ik de Cardinals Coach was, zou ik hem laten bunten, dan heb je in ieder geval een run.” Pitcher slaat, double play, inning over. Good Barry.

Game 5: Giants 5, Cardinals 0

Zito Baffles Cardinals and Gives Giants Hope for Another Comeback

Pool photo by Elsa/Getty Images

The Giants’ Barry Zito allowed six hits in seven and two-thirds innings

Vanaf dat moment was ik voor het kreunende barpubliek hun Giants mascotte en mocht ik niet vertrekken. Die pitcher was toen helemaal van de leg, maakte een kapitale fout in de aangooi naar het 2e honk, waarna de Giants 4 runs scoorden. Beste speler, een andere voormalige Athletic; Marco Scutaro. Terwijl de wijn mijn kant opklotste bedacht ik een list, mijn geliefde Consul Generaal Bart van Bolhuis zou mijn glas vasthouden onder het motto dat ik naar het toilet moest. En ja, lieve Hollandse vrienden en vriendinnetjes, net als in de film is er een achterdeur naar een steegje! Alles werd doorkruist door de binnenkomst van de goedgemutste heren Haaksma, waar we nog een genoegelijk uurtje mee door brachten, veelal Haagsch pratend a la de Cliché mannetjes.

Obama en Romney:

Former Massachusetts Gov. Romney responded that green cards should be “stapled” to the diplomas of foreign students in the U.S. who earn accredited degrees in science and math.

• 

Zou zo’n Romney nou wel weten dat het soms al moeilijk is om de V.S. binnen te komen als je alleen maar een beursbezoek voor ogen hebt? In ieder geval wordt er aan onze kant aan gewerkt middels een bezoek van onze Consul Generaal aan het Amerikaanse consulaat in Amsterdam, ondersteund door een Amerikaanse immigration lawyer. Op z’n Rotterdams; geen woorden maar daden! En dat uit de mond van een Sparta fan!

Vorige week zondag begon het grote intern (stagiere) spel voor Astrid. Na het behalen van het Paramedic theoretische gedeelte, met oefeningen op de mede studenten (“kan je asjeblieft die naald er eens een keer recht in prikken”), dienen er 160 onbetaalde ziekenhuisuren besteed te worden om praktijk op te doen. Oh, oh, wat zag ze er kittig uit (die rode kaplaarsjes is iedereen al weer vergeten). Maar wat een bikkel, dat wijffie van me.  Of niet soms? Ja toch?!

Vervolgens troffen Ivar en ik maatregelen om play off wedstrijd 2 van de A’s in Detroit op gepaste wijze te aanschouwen. Dat betekent dat ik zorg dat de chardonnay koel staat, inclusief de nodige knabbeltjes (ja, zo’n wedstrijd duurt echt wel een uurtje of 3), en dat Ivar z’n A’s lucky mask tijdens de wedstrijd draagt.

Het mocht niet baten, een wedstrijd die gewonnen had moeten worden, veranderde in een nederlaag (5-4) wegens 3 weggegeven runs. De A’s stonden gelijk al 2 wedstrijden in de min (best of 5). Maar, zoals ik vorige week al uitbundig rapporteerde, dit team geeft nooit op; NEVER! Wedstrijd 3 in Oakland werd met 2-0 gewonnen; een zogenaamd pitchers duel. Wedstrijd 4 werd ook weer een ‘must win’ wedstrijd voor de A’s om uitschakeling te voorkomen. Ivar was er klaar voor:

En nog een paar achter ons ook!

De wedstrijd werd er een om nooit te vergeten; de A’s kwamen in de top of the 9^th (laatste inning dus voor de honkballeken) met 3-1 achter en de Detroit Tigers gooiden hun star pitcher, closer Jose Valverde, in de strijd om de zege veilig te stellen, en daarmee de serie. Niets van dit alles, de A’s gooiden nog een keer alles uit de kast en bombardeerden de brave borst met 3 runs en derhalve de overwinning. Ivar en ik hadden ons vooraf al genoegelijk geinstalleerd.

De A’s leefden nog een dag om daarna helaas in de 5e wedstrijd het onderspit te moeten delven: 6-0. Wegens een ongelukkig geplande receptie van het Duitse consulaat en business friends (in Leder Hose), kon ik de wedstrijd niet bijwonen, maar Bo-Peter en Ivar des te meer. Toen Ivar thuis kwam zei hij maar een ding; “pap, dit zal ik nooit meer vergeten. Na de wedstrijd hebben de A’s fans wel een half uur lang hun team toegezongen. De tranen stonden in m’n ogen”. Dat is sport, mensen. Prachtig. Go A’s!

Trouwe lezer Mark Reinhoudt stuurde me vanuit Nieuw Zeeland een artikel uit de Telegraaf van vandaag onder het kopje A’s, ARD & AJAX van Jaap de Groot.

Alle gebruikte informatie betreffende de A’s lijken wel uit mijn columns te komen van de afgelopen jaren. Zou Jaap een stiekeme lezer zijn van Laanen’s Luim?

Nu nog even een gerucht uit de wereld helpen; onlangs werd de beroemde/beruchte Castro Street Fair in San Francisco gehouden. Mensen dossen zich extravagant uit, mild uitgedrukt, en de afgelopen week circuleerde er een foto met een verwijzing naar mij!

Maar, beste mensen, iedereen weet dat ik elke ochtend om 05.00 op de stationaire fiets een aantal kilometertjes draai, al was het alleen maar om 17 november a.s. weer in mijn smoking te passen!

Dit werd de week der weken; de nobodies en afdankertjes van de Oakland Athletics haalden de miljoenenploeg van de Texas Rangers in op de laatste dag van de competitie. Ze moesten de laatste 3 wedstrijden van de Rangers winnen om dit te bereiken (de z.g. sweep). En dat deden ze! Woensdag kwamen ze zelfs met 5-1 achter om uiteindelijk met 12-5 te winnen, hetgeen op de 162e en laatste wedstrijd van de competitie de kroon op het werk betekende.

Maar waarom kozen wij de A’s als onze favoriete honkbalteam in 1999 en niet de S.F. Giants met homerun king Barry Bonds? Niet per se omdat de A’s in de East Bay speelden, maar meer vanwege een slogan op het A’s stadion waar wij aan zagen dat de A’s talenten kweekten en niet opereerden als de Giants, die de reputatie hadden kampioenschappen te kopen middels grote contracten aan gereputeerde spelers. Overigens was dat nog niet gelukt sinds hun verhuizing van New York naar San Francisco in 1958. De slogan: “They’re young, but they can play”! En met spelers als Barry Zito (nu S.F. Giants pitcher), Eric Chavez (in zijn nadagen bij de N.Y. Yankees) en Tim Hudson (star pitcher Atlanta Braves) hadden zij recht van spreken. Vele mooie jaren volgden tot het laatste goede seizoen: 2006.

We hebben dus 6 jaar op dit moment moeten wachten, maar geen moment er over gepiekerd om op de rijdende trein van de S.F. Giants te springen, ook niet toen zij Wereldkamioen werden in 2010.

Bo-Peter en Ivar waren bij de laatste wedstrijd en konden ‘s avonds niets meer uit hun schorre keeltjes krijgen.

Ook Astrid vergezelt me af en toe naar de A’s omdat ook zij de werklust en de “do or die” mentaliteit van de A’s zeer waardeert. Een reflectie van haarzelf, zullen we maar zeggen.

Hopelijk krijgt de Cinderella story van de A’s een vervolg in Detroit, waar zij vandaag en morgen tegen de kampioen van het midden spelen; de Detroit Tigers. En Kaj, waar was Kaj, zullen de oplettende lezertjes mij toeschreeuwen (vooral oma in Vinkeveen).

Die was dus lekker aan het matrozen en aan z’n glimlach te werken! Immers, hij zal in uniform en niet in smoking mijn ‘honoreeschap’ 17 november bijwonen. Moeders, pas op uw dochters! Overigens heeft hij de samenvatting van de A’s een keer of wat bekeken en vanmiddag wisselen wij SMS’jes uit over de wedstrijd. Okay, ik geef het toe, ik zelf zat achterin een dikke Mercedes 500 met m’n iPhone op mijn knie de wedstrijd te volgen (play-by-play). We (met Plv. Consul Generaal Ard van der Vorst) waren in Denver om Ambassadeur Bekink en de lokale Nederlanders bij te staan tijdens een middagsessie van World Denver. Ik was zo blij na de laatste ‘out’ dat ik Ard nog even in Denver op de gevoelige plaat heb vastgelegd (gaat niet op voor een iPhone, maar het klinkt zo lekker!).

Nou, dat heb ik geweten nadat ik de foto direkt op facebook had geplaatst (ding, ding, ding klonk het steeds):

o

Ana Coelho looking sharp!

Wednesday at 2:26pm · Like

o

Renilde Koenjer you look gorgeous 🙂

Wednesday at 2:29pm · Like

o

Dieuwke Dillo Looking gorgeous!! You handsome guy!!

Wednesday at 2:49pm · Like · 1

Om gek van te worden! Heb Ard’s fanbase toen maar snel afgekapt. Overigens; geen wereldstad, dat Denver. Het was er zo rustig dat je er ongemakkelijk van werd. Wellicht waren alle ‘Denverites’ binnen in afwachting van het presidentieele debat?! Fascinerend hoe de verlaging van de werkeloosheid (van 8,1 naar 7,8%) door de ene partij als een overwinning wordt beschouwd en door de andere partij als een nederlaag. Gaat nog wat worden!