Soms kan je zo ongelofelijk blij worden van iets dat zomaar uit de lucht komt vallen, jaren geleden heeft plaats gevonden en uitsluitend emotionele rijkdom brengt. Plotsklaps krijg ik een ‘friend’ verzoek van een student die ik zo’n 10+ jaren geleden een handje geholpen heb. Nadat ik hem ‘befriend’ heb schrijft hij het volgende: Hi Peter I’m Adrian Avila, son of Margo Segura and nephew of Marine Dominguez. I just want to thank you so much for giving me the opportunity to go Ex’pression College. It has changed my life for the best. I would like to stay in touch with you if possible. Thank you. – Adrian Avila. Adrian is nu CEO van een entertainment bedrijf in Los Angeles en ik verheug me intens dat ik een radertje was in het grote geheel die dat mogelijk heeft gemaakt! Het seizoen van Kerst en Oud en Nieuw komt in de V.S. ook met veel noodkreten om geld te storten voor diverse doeleinden:
Tja, welke organisaties ga ik nu steunen? Met het overlijden van FC Groningen (GVAV in mijn tijd) club icoon Martin Koeman afgelopen week, kwam bij wijlen mijn vriend Joop langhorst’s vrouw Eva ook weer de nodige emoties boven; “Als er een hemel is voetballen ze nu misschien samen i.p.v. in 1969 tegen elkaar” Maar ook wel deze mooie foto plaatste waarbij Joop, toen spelend voor SVV in Schiedam, in het aangezicht van Koeman Sr. een mooie voorzet geeft:
Ook mooi voor Joop’s zoon Niels, die als volgt reageerde, en als vader van vijf zonen begrijp ik dat als geen ander; “Kippenvel moment, pa op de foto met de gister overleden Martin Koeman “. Niels is zelf trainer bij BOSO SNEEK:
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan! Niels in het geel in het midden. Heerlijk, vandaag de eerste dag van een serietje vakantiedagen tot 2 januari. Dat wordt genieten: 45 toerenplaatjes uitzoeken, lunchje hier en daar, potje pool spelen, beetje meebrallen bij de jukebox, kadootjes inpakken, Astrid’s verjaardag (Kerstdag) voorbereiden (qua drank), etc. etc. Nu ik er zo op terug kijk, lijkt het wel op werken! Daarom ga ik nooit met pensioen, dan doe je dat elke dag dus. Doodvermoeiend! Inmiddels is in Huize Laanen het Kerstgeweld (lees Astrid) volop in werking getreden en heb ik moeite om ‘s ochtends de kerstmannen en ander gespuis (uiteindelijk is die kerstman een vage neef van onze Sint Nicolaas) van het lijf te houden wanneer ik de trap afdaal:
Voor het huis houdt Homer trouwhartig de wacht.
Bij deze waarschuw ik mijn zeer goede Valley vriend Fred van Buiten, die traditiegetrouw 27 december met mij om de grote Poolprijs van Mount Diablo gaat strijden, dat dit geen intimidatie taktiek is. Ik win toch wel! Geweldige kerstdagen, trouwe lezers, en vanwege de strakblauwe lucht in Concord, een toepasselijke kerst afsluiter. Lekker meezingen!
