Sparta: Kunstgras op het Kasteel Sparta moet kunstgras aanleggen om kosten te besparen. Dat meldde de Rotterdamse club uit de Jupiler League vandaag. "Ik ben als traditionele voetbalman natuurlijk altijd een voorstander van echt gras, maar gezien de financiële situatie bij Sparta Rotterdam begrijp ik deze beslissing”, aldus technisch directeur Leo Beenhakker.
Dr. Beenhakker (zie mijn vorige blog) had natuurlijk koortsachtig naar sponsors (bloedtransfusies) moeten zoeken die deze laatste ingreep naar het niveau van Almere City FC onnodig zouden maken. Hoewel, op gras staat Almere City FC nog maar 2 punten achter op Sparta, na de zoveelste nederlaag. Sparta kan geen goal meer scoren, al maken ze het doel van cornervlag tot cornervlag. Terug naar kunstgras; weg de geur van vers gemaaid gras, weg de prachtige sliding bij regenachtig weer, tenzij je natuurlijk een brandwond wil oplopen. Toen Barry Hughes dat indertijd zong was het niet bedoeld om na te volgen. Het was een grap!
2:35 Barry Hughes – Ik wil op m’n kop Een Kamerbreed Tapijt.
Maar Barry Hughes kon die grap maken, hij behaalde immers met Sparta nog Europees voetbal in de 80-er jaren. Okay mannen broeders die in het vlaggeschip van Sparta spelen, grijp die kans in de nacompetitie en promoveer naar de eredivisie. Vergeven we alles en kunnen we dat kunstgras vergeten. Is dat nou te veel gevraagd? Even een overstapje naar m’n andere, vol leven zijnde liefde, de Oakland Athletics. Klein budget, matig stadion waar van tijd tot tijd bij een regenbui (die we hier gelukkig weinig hebben) de toiletten overlopen, maar wel bovenaan na 16 wedstrijden. En, een ‘never die’ mentaliteit, ze vreten het gras en het gravel op alvorens op te geven. Onderstaand een opname van de Houston Astro’s catcher en pitcher tijdens hun ontluisterende 11 – 3 nederlaag.
Nog een laatste hint voor mijn watjes op Spangen; die Oakland A’s spelen minstens 182 wedstrijden per jaar, en om dat van kust tot kust af te werken reizen ze ook nog een kleine 90.000 kilometer. Op z’n Rotterdams: “Worje daar een beetje wakker van dan”. Ook zouden Astrid en ik de week besluiten met een wijnproeverij bij Beringer te Napa. Nou, daar stak een stevige verkoudheid een stokje voor:
Zinloos natuurlijk als de wijn dezelfde geur heeft als aanmaak limonade. Toch nog leuk geshopped (Astrid), en ik vond nog een iPhone op de plek waar Astrid me geparkeerd had. Maar de afronding mocht er zijn; een heerlijke lunch in Yountville. Kan ik iedereen aanraden! Kom je hier, dan ga ik met je mee!
![clip_image002[6]](http://www.peterlaanen.com/DoetUmijmaareenkunsttapijt_817F/clip_image0026.jpg "clip_image002[6]")
Da’s nou ook toevallig, daar waren Astrid en ik gisteren nog! Zalig Pasen!