De 300+ dozen wegwerken en omzetten in een huiselijk comfortabele leefomgeving is ons (nou ja, Astrid) wel toevertrouwd, maar de bureaucratie deed mezelf af en toe stampvoetend van nijd aan Ronaldo denken, ondanks dat ik geen penalty gemist had!
Een Ronaldootje dus. Let op, dat wordt volgend jaar in de Dikke van Dale opgenomen! Een paar voorbeelden. Telefoons omzetten bij KPN, hetgeen uren duurt overigens. Graag mijn telefoon op mijn B.V. zetten; Laanen Solo B.V. dus, in zaken sinds 1987. Jongedame, net van school: “Mag ik uw Kamer van Koophandel inschrijving?”. “Natuurlijk”. Dat wordt driftig ingetikt. “Dat gaat niet lukken meneer, uw bezoekadres wordt aangegeven als zijnde Amerika, dus kunnen wij u niet zakelijk inschrijven”. “Wat?”. “Okay, laat maar, dat regel ik later wel”. De hele procedure om in mijn Amerikaanse iPhone een SIM te zetten is bijna klaar en dan……. “Gaat niet lukken meneer, uw iPhone is locked”. Afgezekerd dus. Jeugdige mannelijke expert er bij. “Dat gaat ons niet lukken, daarvoor moet u bij Apple zijn”. “Eh…..”. “Misschien dat u beter een nieuwe iPhone kunt kopen”. Het wordt me nu echt te veel; “annuleer maar, ik vind wel iemand die hier wel mee overweg kan”. Ik slinger dit bij zoon Bo-Peter aan die me monter meldt dat de Amerikaanse telefoonmaatschappij AT&T wettelijk verplicht is dit te doen en binnen twee dagen is dat dan ook geregeld. Weer terug naar de KPN winkel want dit kan niet on-line geregeld worden:
En daar heeft een wat rijpere KPN meneer ons voortreffelijk geholpen; die wist van wanten. De jeugd heeft weliswaar de toekomst, maar moet soms nog heel wat leren! Vervolgens Kamer van Koophandel e-mail gestuurd waarom mijn adres nog niet gewijzigd was. Antwoord: “wij krijgen dit van de gemeente door en voor die tijd kunnen wij niets”. Is uiteindelijk allemaal in orde gekomen, maar vraag niet hoe. Ik bespaar jullie maar mijn worsteling met de ziektekostenverzekeringsmaatschappij (puntenrijk scrabble woord) die in een voorlopig eerste weigering stelde dat mijn sociale leven in Amerika was…… Halloooooo…..ik woonde daar, effe wakker worden! Maar goed, ik geloof, hoop en bid dat alles nu goed is en dat ook Laanen Solo nu echt aan het werk kan. En dat had men vorige week in Amsterdam reeds door:
Zonder bureaucratie en tevens onder mijn Amerikaanse naam: The Brand.
Eveneens keurig aangegeven bij de Kamer van Koophandel en geregistreerd. Genoeg gejeremieerd! Het doet me deugd om te vermelden dat onze watervilla zich kranig gehouden heeft tijdens de storm van afgelopen week. We kregen toch een pak hagel op onze donder, daar lusten de honden geen brood van! Ivar, die dit in Californie nog niet had meegemaakt, vond het geweldig, sprong z’n bed uit, en maakt wat opnamen. Kijk en huiver:
Wat ik nog even kwijt wilde was het menu van het vaderdagdiner dat zonen Bo-Peter, Ivar en Eric, gesecondeerd door Amerikaans maatje Drew, voor mij in Den Haag geprepareerd hadden: nieuwe haring vooraf, gevolgd door HEMA worst, met Kip Satesaus als hoofdgerecht, aangevuld met wat liflafjes. Of ze hun vader kennen! En omdat ze het zelf ook allemaal lekker vinden, moest ik er als de kippen bij zijn om mijn vaderdeel op te eisen. Geweldig! SINGH Na de smeekbede van zoon Surender aan Governor Brown van Californie om zijn vader vrij te laten, die ik afgelopen week plaatste in mijn Luim, en nimmer door MP Mark Rutte overhandigd is, volgende week de brief die zijn zus Sieta gestuurd heeft. Uiteraard kreeg ze net als ik onduidelijke verwijzingen naar antwoorden op vragen van kamerleden, maar nimmer een antwoord op de gestelde vragen. Daar ga ik verandering in aanbrengen, deze muis krijgt nog een geweldige staart. Om maar weer eens op z’n Amerikaans af te sluiten; Stay Tuned!
