Gek hoor, kom je nietsvermoedend zondagmorgen de trap opgestrompeld naar de keuken om een vers bakkie thee (hoor ik daar een liedje?) voor mevrouw Laanen te zetten, loop je tegen een horde stopborden van 70 aan! Voor welke gek is dat nu weer bestemd? Langzaam dringt het besef door dat je 70 bent geworden. Zeventig ik?! Ja jij, die altijd geroepen heeft “ik ben een jong mens in een oud lichaam; hoe ben ik daar in godesnaam in terecht gekomen?”. Een stroom lieve felicitaties en herinneringen vormden balsem voor de ziel. Uit Portugal sturen Marja en Jan Abbing het volgende:
Het juiste gezicht bij het juiste plaatje! Vanuit Oakland, Californie, is ons favoriete honkbalteam de Oakland A’s z’n trouwe fan ook niet vergeten:
|
|
|
Happy Birthday from the A’s! |
Goede marketing; da’s zeker! ‘s Middags duiken zonen, kleinzonen en aanhang met de zuipschuit vanuit de Loosdrechtse plassen op om me al toezingend aan te meren. De buren weten nu op zeker dat we niet dat rustige op jaren (sorry Astrid) zijnde paar zijn dat de derde week van mei EG13 betrok.
We hebben 24 juli een burenbijeenkomst belegd om een en ander onder het genot van een hapje en een snapje bij te praten. Komt goed! Met 70 gecloonde desserthoofdjes van de bejaarde werd de middag verder opgeleukt. Ik moet zeggen dat ik goed smaakte!
‘s Avonds om 21.00 mocht ik voor het slapen gaan mijn favoriete slaapmiddel innemen; EK’16. Dit keer stond Frankrijk-IJsland op het menu, dus eigenlijk wel leuk. De stoere IJslanders werden dit keer helaas vakkundig gefileerd door de soepel combinerende Fransen: 5-2. Weer helemaal wakker geworden nog een whiskietje ingenomen en dik tevreden m’n mandje ingedoken. Tot m’n stomme verbazing merkte ik maandagmorgen dat er niets veranderd was, alles ging gewoon door! Alle zonen passeerden op verschillende momenten de revue en de sloep, waarbij de koelkast zichtbaar in volume afnam, het EK gaat gewoon z’n gangetje, er kwamen nog wat felicitaties binnen, sommige letterlijk (toch, Freek?!) en zeer verheugend was de boodschap dat we gisteren onze ‘Amerikaanse’ auto in Schiedam op konden halen. Singh: enorm verheugend dat er weer een medestander bijgekomen is die me tijdens de lunch vrijdag in het Drechthuis toezegde campagne te willen gaan vieren. En deze man is daar een kei in. Meer details volgen de komende weken. Wel is zeker dat we ons gaan concentreren op fondsvorming om de heropening van de zaak Singh te financieren. En wie weet schudden we die kanjers van BuZa ook nog een keer wakker. Hoop doet leven!
