Sparta, Paulien, BRN, Romano en Singh!

Zo op het oog een mooie opener over clubs en voetballers. Welnu, jullie kennen mij, het eerste is waar. Wat hebben mijn broer Rob en ik genoten afgelopen dinsdag toen Sparta, met 3 spelers in de gelederen van Jong Sparta, de miljoenenploeg van PSV klop gaven. En wat hebben die spelers de zanghoek van Ivar en z’n mannen bedankt.

clip_image002

Dik verdiend gezien het positieve gezang uit die hoek gedurende de hele wedstrijd. Maar het enthousiasme van de Sparta spelers is dermate aanstekelijk dat hele tribunes, jong en oud, luidkeels meezongen wanneer het lied over DE club van Rotterdam ingezet werd! Heerlijk! Morgen naar het matinee optreden van Paulien in het Crown Theater Aalsmeer. “The Club” is niet alleen een heerlijk intiem theater, maar je kunt er ook lekkere drankjes en hapjes scoren.

clip_image003

Het intieme theater ‘The Club’

Omdat het optreden van Paulien met een tweetal camera’s vastgelegd wordt, kunnen er nu maar rond de 80 mensen in, en er zijn nog een tiental kaarten beschikbaar. Ga lekker met ons mee, maken we er een feessie van!

Paulien Tickets

Even klikken en bestellen, dan zien we elkaar morgen!

clip_image004

Ja, BNR nieuwsradio. Aanstaande dinsdag ben ik tussen 11.00 en 11.30 live op BNR met Derk de Vos (Redakteur BNR) en Jurriaan Kalf (Amerika Econoom Rabobank) om mijn mening te geven over de invloed die de nieuwe president van de Verenigde Staten (Clinton of Trump) op diverse terreinen zal hebben. Na 18 jaar Californie en drie presidenten (Clinton, Bush en Obama) heb ik zo m’n gedachten over een aantal onderwerpen. Uiteraard heb ik nimmer zo’n malloot als Trump in dit hele circus meegemaakt. Romano van der Dussen was woensdagavond bij De Wereld Draait Door. We kennen het verhaal; ruim 12 jaar onschuldig vastgezeten in Spanje, vastgelegd in dit boek:

clip_image006

Wat wil Romano: “Ik zou graag zien dat Nederland mij verder helpt bij het zuiveren van mijn naam. En ook dat ze iets ondernemen om te voorkomen dat anderen die vastzitten in Europese buurlanden overkomt wat mij is overkomen. Het was verschrikkelijk. Wat ik beleefd heb, gun je je ergste vijand niet. Dat heb ik ook gezegd tegen minister Koenders van Buitenlandse Zaken.”

clip_image008

“Al tijdens mijn gevangenschap heb ik er vaak over nagedacht om een stichting te beginnen die mensen in mijn situatie daadwerkelijk hulp kan bieden. Ik zou straks graag een deel van mijn schadevergoeding gebruiken om dat te realiseren. Dit mag niemand meer overkomen.” Wat denk je van bijna 33 jaar onschuldig vastgezeten?! Gaat Romano nu Jaitsen Singh ondersteunen? Gaat Minister Koenders daadwerkelijk zijn invloed bij Governor Brown in Californie aanwenden om gratie te krijgen voor Singh? We zitten bovenop de bal, en ik ben natuurlijk zeer verheugd dat Singh ook dezelfde Nederlandse avocaat van PrisonLaw heeft.

clip_image009

Immers, Rachel Imamkhan heeft een cruciale rol gespeeld in de vrijlating van Romano. Drie zwaargewichten om Singh vrij te krijgen. Moet lukken zou je zeggen.

Omzwervingen leiden tot Master’s Degree

Bo-Peter: geboren in Hilversum, op de Engelse school in Dusseldorf, beetje internationale school in Belgie, om vervolgens in Californie via Concord- en Walnut Creekscholen af te studeren voor z’n Bachelor’s degree bij UC Berkeley. Leiden, 21 oktober 2016:

clip_image001

Overhandiging van het welverdiende Master of Arts in International Relations diploma. Vervolgens, belangrijk, de handtekening zetten in het beroemde zweetkamertje van Leiden:

clip_image003

Ja, ja, daar zwerft ook ergens de handtekening van Koning Willem Alexander, toen meer bekend als Prins Pils.Aangezien er niet meer dan vier aanwezigen per afgestudeerde mochten zijn, poseerden deze dan ook vol gloed naast de kersverse MA (Master in Arts):

clip_image005V.l.n.r. GrootMA Riet, jonkie Ivar, Bo-Peter MA, MA Astrid en Pa Peter. Veel MA’s op een plaatje, dat wel! Helaas kon broer Kaj er wegens verplichtingen in zonnig Californie niet bij zijn. In gedachten, met een glas in de aanslag, was hij er op zeker bij!

clip_image006

Mooi, over tot de orde van de dag. 30 oktober gaan Astrid en ik met een aantal goede vrienden naar het optreden van Paulien in Aalsmeer. Afgelopen zondag waren we daar ook en genoten van het optreden van de Braziliaanse Lilian Vieira. Komt daar ook nog de heerlijke ambiance bij van een klein theater (115 plekken), rood pluche, en geweldige bediening. M’n liefje wat wil je nog meer? Nog meer vrienden mee hebben, natuurlijk! Kijk even naar

ticketpoint.nlPaulien is een Nederlands-Amerikaanse artieste en keert terug naar Europa met de theatertour Van Piaf to Porter. Deze in de Verenigde Staten ontwikkelde t…

en vergezel ons, maken we er een feessie van. Enne…..Paulien is geweldig, dat weet ik uit ervaring!

clip_image008

SINGH: afgelopen woensdag heb ik een uitermate goed gesprek gevoerd bij de Nationale Ombudsman. Eindelijk op een niveau met mensen die begrijpen waar het over gaat, en hoe nijpend de situatie is. Er gaat nog wat tijd overheen, maar ik ben zeer hoopvol. En, in alle eerlijkheid, waar het uiteindelijk om gaat is gratie voor Singh. Een van onze hoge meneren moet Governor Brown duidelijk maken dat het oneerlijk is deze man nog langer te laten boeten voor……ja voor wat eigenlijk? Bijna 33 jaar vast nu, en men vindt het hoopvol dat over twee jaar weer parool aangevraagd kan worden. Je zal toch maar in die nachtmerrie moeten leven!

Kasteel 100 jaar, Astrid rood wit, staart Singh

Met excuses voor de Luimloze week, kom ik met een dubbeldikke terug. Van voor naar achteren. Wereldprimeur; gisteren met Astrid, met haar allereerste wedstrijd bij Sparta, op stap geweest naar Sparta’s burcht, het jubilerende Kasteel. Voor de gelegenheid had ze zich zelfs in mijn Sparta shirt gehesen! Het was een draak van een wedstrijd waarbij Sparta op de valreep tegen Willem II er nog een puntje uitsleepte (2-2). Maar sfeer was er genoeg. En na afloop toch nog even een plaatje geschoten voor het Kasteel:

clip_image002

Vooruit, ook nog die van Ivar met Astrid, ondanks dat hij met zijn sectie Sparta niet naar de overwinning heeft kunnen zingen.

clip_image004

Maar wat een positief gezang komt er uit die hoek, en dat de hele wedstrijd door: “zullen wij laten horen, ES-PE-AR-TA”. En: “Sparta is de club van Rotterdam”. Van die 100 heb ik er minstens 58 meegemaakt met als hoogtepunt het kampioenschap van Sparta in 1959. Het veld had toen nog natuurgras en lag omgedraaid. Mooie avond met dineetje afgesloten bij een ander Rotterdamse icoon; “Het Witte Huis”. Over “Het Witte Huis” gesproken, de race tussen Clinton en Trump wordt steeds grimmiger, maar wat mij het meest verbaasde de afgelopen dagen was de positieve mening van veel mensen over Donald Trump. Stevige verrechtsing van Nederland? Of aanbidding van een testosteron patser? Wanneer je zolang als wij in de V.S. hebben gewoond, dan weet je wat voor gruwel deze man is. Ja, wellicht is het kiezen uit twee kwaden, maar kies dan maar het kwaad dat je kent in plaats van de onberekenbare potentaat die in Trump schuilt. Laat de geschiedenis zich niet herhalen!

clip_image006

Einde zendtijd politieke partijen. Laat ik ‘ns even mijn agenda nabladeren (ja, lekker papier), Wat herinner ik me van vlucht KL605 naar San Francisco van 2 november? Weer zo’n ouwe 747 bak van KLM met stoelen die er voor zorgen dat je achterste naar zuurstof snakt, alsmede een massage. Vertraging van 50 minuten viel nog mee, de vrieskou aan boord niet. In San Francisco aangekomen werd ik voor het eerst in de afgelopen 18 jaar apart genomen; mijn vingerafdrukken klopten niet. Zie voorbeeld onder:

clip_image008

Waaaaaaat?! Als “eigenaar” van een green card sinds 2005 met onberispelijk gedrag (vind ik zelf) vond ik mezelf terug in een rijtje met 12 Hong Kong Chinezen –voor mij- die net als ik hun hele hebben en houden uit de doeken moesten doen, zij het in wat ongelukkiger Engels. Niets persoonlijks, maar na een uur of anderhalf was ik dan toch nog aan de beurt. Deze ambtenaar had wat meer begrip voor het feit dat mijn artrose pink ietwat afwijkt en binnen een wip kon ik m’n koffers ophalen. Zo, nu nog even het huurauto’tje ophalen en lekker op weg naar zoon Kaj. Helaas, de mijne was inmiddels vergeven. Na een half uur steggelen een upgrade zonder bij te betalen. Dat is al heel wat voor de oprechte Nederlander. Het weer was stralend, de wegen bekend en de ontvangst van Kaj vol warmte. Ook had hij voor voldoende “Jack” gezorgd en sommige stukken meubilair kwamen zeer bekend voor. Dan wordt geluk weer heel gewoon! Addertje en gras: maandagochtend 05.45 op om me naar San Francisco te begeven voor een lezing over Silicon Valley aan een delegatie van Hewlett Packard Enterprise third parties. Dat viel niet mee…..dat opstaan! Ben maar begonnen met een plaatje van de succesvolle HBO serie “Silicon Valley”:

clip_image009

Daarna rolde het vanzelf, prettige mensen in een prettige sfeer. Dinsdag het evenement; de jaarlijkse poolbiljartslag tegen Fred van Buiten (zie foto in vorige Luim). Na nederlagen in Concord, Alamo en San Ramon, besloot hij tot een thuiswedstrijd in Sunnyvale. Rood laken, bruin krijt, middelmatige keu; kortom, alle elementen waren tegen mij, en ik verloor partij 1 derhalve glansrijk. Na me te herpakken rolde ik naar de 3-1 eindstand (best of 5). Onverwachte wending: Fred sloeg een “winner takes all” voor. Huh?! “Maar ik heb toch al gewonnen?”. Fred glimlachte slechts en stootte af. Het mocht niet baten voor hem, de oude meester perste alles uit zijn frele lichaam (hopelijk leest Astrid dit niet) en nam wederom de cup met de grote oren naar huis. Thuishaven Kaj was wederom een oase waar het goed vertoeven was voor vader en zoon. Donderdagmorgen telefonisch BNR interview (j.l. dinsdag uitgezonden) met Derk de Vos inzake een “soft landing” in Silicon Valley.

http://www.bnr.nl/radio/inallestaten/10312064/we-mogen-onszelf-meer-op-de-borst-slaan

Mocht je het willen beluisteren. Maar al pratende besef je pas hoeveel er over te vertellen is. En, hoe licht mensen er over denken! De fantastische Maarten Sierhuis (NASA, Ejenta en grote man achter Nissan Zelfrijdende auto’s) had Fred en mij uitgenodigd voor een bijpraat lunch bij Cascal in Mountain View. Kan (en mag) er helaas niet al te veel over kwijt, wel dat het buitengewoon informatief en gezellig was. Tussendoor nog even een petje gekocht in S.F. bij Nike’s megastore voor de zonschuwende kale bol. Net als bij een juwelier staan de Nike Jordan Air basketbalschoenen in een afgesloten glazen vitrine:

clip_image011

Onwaarschijnlijk toch? Donderdagavond nog een mini reunie bij ons all time favoriete restaurant The Town House in Emeryville. Nostalgie galore. Even alle zakelijk dingen laten waar ze horen, werd de week afgesloten in Palo Alto met de borrel van de Koninklijke. Vanwege het niet droog houden, de nacht doorgebracht bij de gastvrije Van Buitens in Menlo Park. Weekend bij Kaj, met uitzondering van mijn bezoek aan de ziekenhuisgevangenis in Vacaville. Singh: zelden heb ik de veelal strijdvaardige Jaitsen Singh zo gedeprimeerd gezien. Het is tot hem doorgedrongen dat de eerstvolgende paroolzitting pas over twee jaar is. Dan wordt hij 74! Alle loze beloften van BuZa hebben hem ook geknakt, hetgeen ik me zo kan voorstellen. Voorbeeld: ik stuur 5 september een e-mail naar de nieuwe Consul Generaal, Gerben Kunst, in San Francisco om hem te vertellen dat Singh wel degelijk bezoek wenst te ontvangen, maar dat hij met een schone lei wenst te beginnen, dus graag met hem, zonder consulair medewerker Marco van Vemden. Dacht je dat die held van een Kunst mij terugschrijft? Daggut niet. Mede namens hem krijg ik een schrijven van BuZa dat nu ik weer in Nederland ben, me moet wenden tot de behandelend medewerker van de Verenigde Staten (naamloos) te bereiken op werkdagen van 09.00 – 12.30 uur via 070-348 5050. En als Singh een verzoek indient voor hervatting van de consulaire bijstand, het ministerie zal beoordelen of, hoe en wanneer de consulaire bijstand kan worden hervat. Voor m’n geestesoogst zie ik ambtenaren high-fives uitwisselen, met de regeltjes in de hand, onder het zingen van “Singh blijft in de Sing Sing”.

clip_image013

Dat de maximaal beveiligde Sing Sing gevangenis in New York staat weten ze toch niet. Na 2 uur ruk ik me los van Singh en maak de troosteloze weg langs het prikkeldraad terug naar m’n huurauto. Kaj vangt me op, we zien de Raiders (American Football) winnen van de Chargers bij BJ’s (eetpub) en lief laat hij me winnen in Walnut Creek met een potje pool. Natuurlijk nog even een selfie met onze eigen fire fighter en ‘s maandags weer terug naar het wat kouder geworden vaderland.

clip_image015

En inderdaad, op de achtergrond Bill Murray; geen Laanen dus! Ter afsluiting de volgende waarschuwing: wees probleemloos in het buitenland, het vaderland is meer bezig met burgers van andere landen dan de eigen burgers!

Familie, game gala en de ombudsman

Zondag vierde jongste broer Rob z’n verjaardag en voor het eerst sinds mensenheugenis waren alle broers op dezelfde verjaardag aanwezig (lag aan mij). Eindelijk weer eens tijd voor een broertjesfoto:

clip_image002

V.l.n.r.: Aad, Rob, Hans (“ik zie, ik zie, wat jij niet ziet”) en uw notalist. Komend van:

clip_image004

V.l.n.r.: Pa, ik, Ma, daarvoor Rob, Hans en Aad. Nou, natuurlijk waren er hier en daar wat hobbels op de weg, maar met een gemiddelde leeftijd van 70,5 jaar mogen we niet mopperen. Overigens zit ik er onder, kejje nagaan welke twee de leeftijd omhoog krikken. En zo begon een nieuwe familievete. Geintje! Dinsdag mocht ik als redelijk vers bestuurslid getuige zijn van de Game Gala Awards, zeg maar de Oscars voor de beste games, creatie, muziek, etc. De Owls werden uitgereikt in eenzelfde soort setting met goede presentatie en donderend tromgeroffel (confetti) alvorens de winnaar(s) op het scherm verscheen. Mooi man! Hier alle dolgelukkige winnaars op toneel:

clip_image006

Soms mag je meegenieten van een Winnaar die je al sinds jaar en dag kent:

clip_image008

Little Chicken oprichter Michiel Sala met de twee door zijn team gewonnen ‘Owls’. Links van hem Monique van Reijen, en nu komt een hele mond vol: Research Coordinator at the Lectorate Play and Civic Media, part of the Faculty of Digital Media and Creative Industry’s CREATE-IT knowledge centre. Bij de Hogeschool van Amsterdam, dat wel! Die uil rechts, met dat naambordje waar ze hem moeten brengen wanneer hij verdwaalt, werd er nog eens aan herinnerd dat hij nu te maken heeft met de zoon van de man, Luc Sala, met wie hij in z’n computertijd van doen had. Eeuwige jeugd of bejaardenterreur? Het laatste heeft wel wat, dat weten ze nu ook bij BuZa! Overigens, en daar ben ik blij om, ik mag de zaak Singh persoonlijk komen toelichten bij de Nationale Ombudsman. Toch weer een stapje verder. Morgen vertrek ik naar San Francisco, alwaar ik een tweetal delegaties ondersteun, om een soort after service te geven, alsmede een presentatie over Silicon Valley. Never a dull moment, maar ook het sein dat volgende week zaterdag de Luim niet zal verschijnen. Dat weekend breng ik, evenals de meeste weekdagen, door bij zoon Kaj (partay!!!). Tevens het jaarlijkse kerst pool kampioenschap met Fred van Buiten. Hij meent door het te vervroegen een kans te hebben! Ondanks dat ik veel om hem geef, wacht hem weer een teleurstelling.

clip_image010

The battle of Alamo 2015. Ondanks het hulpmateriaal geen overwinning. Tot slot: kersverse moeders, wanhoop niet, Astrid blijft op haar post om jullie en de jonkies te verwennen. Ah, ik hou van happy endings!