Het heeft even geduurd, maar hier is dan eindelijk de alinea waarin MP Rutte in zijn brief van 17 februari 2016 bij Gouverneur Brown van Californie aandacht vraagt voor Jaitsen Singh:
Wanneer hij natuurlijk ‘normaal’ aandacht had gevraagd in het gesprek dat hij met Brown had op 31 januari 2016, dan hadden we wellicht een jaar gewonnen. En, dan was ons een nutteloze 8 maanden durende procedure bij de Nationale Ombudsman bespaard gebleven. Of, wanneer ze bij de overheid eens nagaan welk effect een dergelijk schrijven heeft. Vragen van de minister (die dappere Koenders), ambassadeur of de consul generaal zouden als volgt kunnen zijn: “heeft Gov. Brown de brief gelezen?” en “is er enige voortgang?”. Het antwoord van BuZa is steevast; “nee, dat doen we niet, dat is niet gebruikelijk”. Het gaat hier verdomme om een mensenleven, kom eens uit jouw comfortabele ambtenarenomgeving. Leren ze niet in het BuZa klasje. Om het volgende ben ik inzake de aanpak voor Singh wel blij mee, de aandacht die ik kreeg voor mijn vorige Luim:
Member of the Board at Dutch Game Garden
- 213
Who’s viewed your profile
- 2,266
Views of your post
Zoveel views alleen al op LinkedIn, en elke dag komen er nog lezers bij. Nemen we daar twitter bij (Trump heeft het vast ook gelezen), Facebook en de mensen die het rechtstreeks via een ‘feed’ van de website afhalen, dan komen we op ruim 5.000 lezers, zonder de aanhang van de mensen te tellen die via de diverse sociale media de Luim delen. Goede tijd om aan het einde van deze Luim weer eens aandacht te vragen voor de levensbehoeften van Singh. Inmiddels weten we allemaal dat vergeleken met Trump Pinokkio een armzalige dilletant was. Maar in de zaak Singh heeft onze eigen overheid ook de nodige alternatieve feiten ter berde gebracht. Antwoord van BuZa waarom Singh zo onregelmatig bezocht is: ”Het Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft aan de heer Singh sinds aanvang van zijn detentie consulaire bijstand verleend. Deze bijstand heeft in de loop der jaren plaatsgevonden binnen de kaders van het dan vigerende beleid”. Feit: Singh is gedurende een 12 jaren helemaal niet bezocht! Vigerend? Zelfs niet in 2011. De bezoeken namen toe nadat er kamervragen werden gesteld en de pers er zich mee begon te bemoeien. Tijdens de hoorzittingen in 1999 en 2000 waarin Singh uiteindelijk tot bijelkaar zo’n 57 jaar gevangenisstraf werd veroordeeld, was niemand van het consulaat aanwezig om hem bij te staan. Men weigerde zelfs een voormalige employee als getuige te laten horen door de advocaat van Singh. Heeft MP Rutte de smeekbrief van Singh’s zoon Surender aan Gov. Brown overhandigd? De betreffende brief…..daar is niets van bekend! Het dossier puilt wat dat betreft uit, dat ga ik jullie nu besparen aangezien een en ander leidt naar een consulair medewerker die ruim 2/3 van Singh’s 33 jaar in gevangenschap op die post zit, zowel in Los Angeles als in San Francisco: Marco van Vemden.
Die heeft steeds onder de radar gemanoevreerd, maar is wel degelijk Singh’s BuZa contactman. Had ik het eerder over de 12 jaar waarin Singh helemaal niet bezocht is, dan moet ook gemeld worden dat men vanuit Los Angeles veelal het bezoeken van gevangenen in Noord Californie overliet aan iemand die de titel Vice Honorair Consul droeg. Een goedwillende particulier die onder dit (niet formele) etiket gevangenen bezocht. Je moet er maar opkomen! 2013 trof PrisonLaw’s Rachel Imamkhan Singh in desperate toestand in San Quentin aan; kapotte schoenen en hij at uit een prullenbak. Imamkhan heeft toen van Vemden gesmeekt om Singh te bezoeken, hetgeen hij ook toezegde. Het duurde echter wel 7 maanden tot dit bezoek daadwerkelijk plaatsvond. Nu ik dit zo aan het schrijven ben, wordt het mij vreemd te moede. Met deze man hebben we immers vele vrijdagavonden een borreltje bij ons thuis gedronken, waar we zo’n beetje als uitlaatklep fungeerden en hij ons begin 2015 interesseerde voor de zaak Singh, niet wetend dat we ons er in vast gingen bijten. Het was sociaal bedoeld, om hem te ontlasten. De vele telefoontjes die hij van Singh kreeg werden hem te veel, en kostbaar. Later bleek dat die vergoed werden, hetgeen bij BuZa onbekend was en in Singh’s file ging als weer zo’n genereuze ondersteuning van de consulaire medewerker. Evenals de bezoekjes die hij met familie en dochters bracht terwijl Singh’s parool verhoor september 2015 naderde. Hij had zelfs geprobeerd om een en ander te filmen om daarna het jeugdjournaal in te schakelen. Dat lieten de autoriteiten van San Quentin niet toe. Tekeningen van de kinderen waar Singh hen voor bedankte, op verzoek van van der Vemden op het adres van het consulaat, werden ingebracht bij Singh’s file als onderstreping van de extra inspanningen van de consulaire medewerker. Eerder heb ik dat als rampentoerisme bestempeld. Dagje op pad naar het San Quentin van Johnny Cash met als toetje een foto met Singh (eerder gepubliceerd):
Helaas, Singh’s paroolverzoek werd afgewezen en van Vemden liet zich daana zo’n 9 maanden niet zien. Er zijn voorbeelden van dat Singh het af en toe niet zag zitten en in boosheid en frustratie zijn advocaat ontsloeg of even geen consulaire bijstand wilde. Het consulaat was er als de kippen bij om BuZa in Den Haag te informeren zodat het als slechte aantekening voor Singh in diens file ging. Danwel hielden ze de maandelijkse gift van €30 in. Misbruik van macht! Tijdens een van die incidenten wisten ze dat ik de zondag daarvoor bij Singh was geweest, die bijna in tranen bekende dom gehandeld te hebben. Maar nee, ze meenden mij niet te raadplegen en sneller dan ooit in hun leven BuZa in te moeten lichten. Het werd mij daarnet vreemd te moede, maar wanneer ik zo alle documenten en aantekeningen weer doorlees, krijgt mijn verontwaardiging de bovenhand. Mede ook toen ik vernam dat we door van Vemden bij BuZa aangemerkt werden als vage kennissen. Wat bezielt hem? Promotie over de rug van Singh? Straatje schoon vegen? Perfect dossier aanleggen en net als Pontius Pilatus z’n handen in onschuld wassen? Komt het omdat zijn groene kaart hem niet de baan buiten het consulaat opgeleverd heeft waarvan hij gedroomd heeft? Vragen waarvan ik ook niet alle antwoorden bij de hand heb, wat ik wel weet is dat de nieuwe consul generaal, Gerbert Kunst, niet op de wens van Singh ingaat om hem alleen te bezoeken en een verse start te maken. Die loopt aan het handje van van der Vemden naar Singh’s huidige locatie; Vacaville. Weer een pion ingepalmd. Dinsdagmiddag 13.45 mag ik het allemaal vertellen bij BNR’s Roelof Hemmen. Tot slot; doneer voor Singh’s levensonderhoud en rechtsbijstand en ga naar de site van www.prisonlaw.nl Doneer op hun bankrekening t.g.v. Jaitsen Singh. Jullie weten vast nog wel dat PrisonLaw een cruciale rol heeft gespeeld bij de vrijlating van Romano van der Dussen. #FreeJaitsenSingh
