Astrid en ik zijn afgelopen woensdag teruggekeerd van een heerlijk maandje toeren in de V.S. en Mexico. Dat leverde best lekkere plaatjes op, zoals tegenover de loversrock in de Zee van Cortes bij Cabo San Lucas.
Astrid en onze middelzoon Kaj poseren gewillig voor mijn (iPhone) camera. Dan, na twee bezoeken aan Jaitsen Sing in de medische gevangenis in Vacaville, worden de beelden, ook in jouw eigen hoofd, heel wat grimmiger.
Dit ziet er nog wel vriendelijk uit.
Dit is het werkelijke beeld dat je op het netvlies krijgt.
En ook dit is geen ongewoon beeld.
Zo lig je als ziek mens weg te rotten in de jouw toegewezen cel. Ook hebben daar beroemdheden als Charles Manson vastgezeten, die met de Manson Family in 1969 in de buurt van Los Angeles de toen zwangere actrice Sharon Tate, echtgenote van regisseur Roman Polanski, en zes anderen gruwelijk om het leven bracht.
Dat Jaitsen Singh nog redelijk kan functioneren mag een wonder genoemd worden, maar ook hij ‘breekt’ bij tijd en wijle. Hij heeft zich vele malen ingehouden, aardige kaartjes gestuurd naar de kinderen van consulair medewerker Marco van Vemden die hem bezocht hadden in 2015, met ouders en oma, toen er parool op het spel stond. Vervolgens werden deze bedankjes in zijn file gestopt om aan te tonen hoe dankbaar hij was. Tijdens het bezoek hadden ze ook nog in gedachten om het jeugdjournaal erbij te halen ter meerdere eer en glorie van de familie Van Vemden. Hoe ziek is dat?! Nadat het parool werd afgewezen is de familie nimmer meer op bezoek geweest. Vorig jaar werd zijn maandelijkse bijdrage van de overheid, het ongelofelijke bedrag van €30, een aantal maanden ingehouden op gezag van Consul Generaal Gerbert Kunst. Omdat hij wat dwars lag na een moord in de gevangenis (niet de eerste). Wat een helden! Enfin, recent bleek dat ook een geschonken bedrag(en) hem niet bereikt had, en de maat was toen echt vol. 8 oktober j.l. heb ik hem geadviseerd om alles van zich af te schrijven wat hem al die tijd dwars heeft gezeten. Dat heeft hij 22 oktober j.l, gedaan en geadresseerd aan minister Koenders, de man die achter zijn parool stond (in De Telegraaf althans) met het verzoek aan mij om dat aan de minister en zijn zus Sieta te sturen. De brief, die gisteren gepubliceerd is door zijn zus Sieta is, zoals men kan constateren, geschreven in veelal Engels met duidelijke uithalen in het Nederlands als ‘vertrouwensbreuk’ en ‘steelt’ of ‘dief’. Wanneer het origineel mij bereikt zal ik dat uitvoeren, evenals naar de nieuwe minister van BuZa, Halbe Zijlstra sturen.
Daarbij zal ik aantekenen dat de frustratie en woede van de pagina’s afspat, hetgeen degenen die het gisteren gelezen hebben op Sieta’s plaatsing, of de door mij gedeelde stukken op LinkedIn, twitter of Facebook , opgevallen zal zijn. Wanneer je, zoals wij, Jaitsen vele malen bezocht hebben, dan begrijp je dat. Onschuldig verkerend in nu zo’n beetje 34 jaar durende uitzichtloze situatie, en een overheid die je niet bepaald geholpen heeft, maakt je horentorendol. Maar, er is licht in de tunnel, de twee door PrisonLaw geinitieerde advocatenstromen, dankzij jullie donaties, werken op volle toeren aan parool en herziening van het proces. De documentaire die momenteel geproduceerd wordt zal eveneens veel licht op zijn zaak werpen en stof doen opwaaien. Dat besef heb ik Jaitsen bijgebracht, en toen ik afgelopen zondag de gevangenis verliet, kwam er zowaar een dunne glimlach op z’n lippen. En wellicht hoor ik bij BuZa a.s. vrijdag welke vooruitgang zij bereikt hebben sinds mijn laatste bezoek op 18 augustus. Toen zag het er veelbelovend uit. Enne, je kunt nog steeds doneren: https://www.geef.nl/nl/actie/maak-het-verschil-voor-jaitsen-singh/donateurs
