Month: January 2018

Je hikt er maandenlang tegenaan en eindelijk is het moment daar; Bo-Peter vertrekt naar Californie. Vanaf dinsdag verbleef hij in het ouderlijk huis waar de laatste zaken gepakt werden. Bij WUA ‘on stage’ houdt hij samen met mede ‘avonturier’, CEO en medeoprichter WUA Henk Kroezen, vol zelfvertrouwen de ‘stars and stripes’ vast. Hun blikken staan op ‘SUCCES’!

Helaas heb ik door een griepaanslag deze week dat niet zo intensief mee mogen maken als ik gewend ben. Zelfs de carpaccio ging er tijdens ons afsluitend emotioneel dineetje in kleine kring niet in. Klaarblijkelijk valt het op wanneer ik stilval, althans, dat heb ik menigmaal mogen horen. Misschien val ik ook onder de noemer mannenaanstelleritus wanneer ik eindelijk eens wat heb. Onderstaand neemt Bo-Peter afscheid van Tinley die de bui al ziet hangen; alweer een baasje vertrokken.

De komende trip zal de beide WUA missionarissen voeren naar Los Angeles, San Francisco, Toronto, Las Vegas en New York. Moge hun electrische sleepnetten gevuld worden met aantrekkelijke opdrachten. Je merkt pas dat je echt de griep hebt wanneer je (in mijn geval) Sparta af moet zeggen. Zakenrelatie en vriend Otto van der Galien had mij voor een gecombineerd zakendiner uitgenodigd voor en tijdens de wedstrijd Heerenveen-Sparta in het Abe Lenstra stadion. Slap als een vaatdoek moest ik knorrig afzeggen en de nederlaag thuis op het grootbeeld aanschouwen. Wat je dan ziet is soms ook echt om te huilen. En dat vindt Advocaat ook die weer volledig in training is gegaan om Sparta op het veld meer gewicht te geven:

 

Maar, nu besef je pas waarom het Nederlandse voetbal in de 70’er en 80’er jaren zo goed was. De onderbouw was veel beter en amateurs vloeiden rijkelijk door naar de profrangen. Zoals een Floranus nu voetbalt (als een kip zonder kop), had hij niet eens een basisplaats gehaald bij een 3e of 4e klasser in die jaren. We moeten een back uit Denemarken halen die niet een bal voor heeft kunnen krijgen. ‘Aankoop’ Dos Santos schiet vrijuit van een metertje of 12 tot het doel zo’n 5 meter naast. Sanusi had het gelijkspel op z’n schoen……..nou ja, kommer en kwel. 4 februari heus weer aanwezig bij Sparta-Willem II, wellicht hebben ze dan ergens een echte verdediger opgepikt. Wel leuk is het feit dat Astrid haar eerste ‘eigen’ babyklus heeft gescoord.

Geboortesupport.nl heeft een goede start in de vaart der babyvolkeren! Over ruim zeven maanden dient Jaitsen Singh’s paroolzaak, hetgeen we tegen die tijd van dag tot dag zullen volgen. A.s. vrijdag neem ik bij BuZa de lopende zaken door en in de tussentijd, mocht je nog wat over hebben, blijf geven: https://www.geef.nl/nl/actie/maak-het-verschil-voor-jaitsen-singh/donateurs

Het moment komt razendsnel nader; volgende week vrijdag vertrekt Bo-Peter voor een carriere met WUA naar Californie. Kijk even naar www.wuaglobal.com om er achter te komen wat hij gaat opzetten. Dan dienen de momenten, zoals een paar maanden geleden toen alle 5 boys bijeen waren voor een feestelijk evenement, gekoesterd te worden.

Van links naar rechts Ivar, tijdelijk verblijvend in Rotterdam (waar zal hij na z’n studie heengaan?), de ingevlogen firefighter Kaj, die samen met broer Bo-Peter een heel fijn huis in Concord gaat bewonen, onze Haagsche jurist Eric, Bo-Peter zelf en uiterst rechts nestorbroer Rick, woonachtig te Beinsdorp. Persoonlijk denk ik dat ik naast dat mooie vijftal niet misstaan zou hebben. Toch?! Maar wat een rijkdom! Even snel naar Sparta en natuurlijk die dekselse Dickie. Weliswaar werd er zondag niet gewonnen, maar de hand van de kleine generaal was zichtbaar merkbaar. Morgen dus de broedermoordwedstrijd tegen Excelsior. De selfie van broer Rob en mij kan weer tegemoet gezien worden. Binnenkort kan eveneens een ander belangrijk Laanenmoment tegemoet worden gezien:

Trots op mijn vrouw die alle pessimisten die twijfelden of ze op haar leeftijd (“Halloooooo”) nog wel aan de bak zou komen. Welnu, zij stapt dapper vanuit een vaste baan (“Halloooooooooo”) haar eigen toko in. En ik ga aan de haal met de titel CBO, oftewel Chief Baby Officer. Let op, there is no business like baby business! Zegt het voort! Dinsdag was er een housewarming party (apero) bij een van de nieuwkomers in ons prachtige Mijndengebied. En gezellig dat het was! Bijna alle vaste bewoners waren er, varieerend in leeftijd van in de dertig tot *slik* begin 70. Toen ik die begin veertigers zo hoorde, met al hun energie, dacht ik wat deden wij in die tijd. Terug naar 1988. Astrid en ik waren in 1987 getrouwd, ik in de veerig gedoken, Astrid piepjong. Welnu, nadat ik de activiteiten, reizen eigenlijk, op rij had gezet, viel alsnog een deken van vermoeidheid over me. Reis met ons mee: we begonnen het jaar in Sauerland, waarna ik eind van de maand Parijs aandeed in mijn hoedanigheid van Voorzitter KNBSB. 10 februari bezochten we Youp van ‘t Heck met een show die de oudjaarsconference 2017 deed verbleken. 27 februari week met de familie skieen in Kitzbuhel. Fantastische sneeuw. 13 april naar de NBI show in Londen. Gedurende de maand april hier en daar wat ‘eerste’ ballen gooien en aandacht voor het NOC. 5 mei naar Rodos met de schoonouders die hun luchtdoop kregen. 12 juni togen Astrid en ik naar San Francisco ter promotie van het filmprogramma ‘Book One’. En passant deden we Colorado en New York aan. Ter ontwikkeling van base- en softball in de Oostbloklanden 23 juni naar het voormalige Tsjechoslowakije. 15 juli korte trip naar Londen voor een sportshow. De Haarlemse Honkbalweek klopte in augustus luidruchtig aan de deur.

Vervolgens 19 augustus naar Rome voor de internationale congressen van de Europese- en wereldbond, waarna het WK honkbal op diverse plaatsen in Italie plaatsvond.

Leuk is natuurlijk dat Astrid er bijna altijd bij was. Geinig was om te constateren dat ik ook af en toe naar de kapper ging! 15 september voor een van de grootste evenementen in ons leven naar Seoul, waar we tijdens de Olympische Spelen ons Nederlandse team morele steun verleenden, en er uiteraard weer vergaderd werd.

*Ontvangst door de Koreaanse jeugd, met rechts Ron Jaarsma, sponsor Mr. Cocker HCAW* Het zou het begin van het einde van NOC voorzitter Vonhoff worden en Nederland behaalde een eervolle 5e plaats. We sloten ons sportieve jaar af met een trip naar Taiwan, waar het Nederlands team, met veel jonkies, deelnam aan een groot internationaal toernooi.

*De ontvangst in Taiwan was groots* Nu begrijpen we die veertigers beter! Over naar Alkmaar waar 28 januari het boek ‘Thuis’ van Margreet Bootsma gepresenteerd wordt dat zal gaan over de re-integratie van gedetineerden in de maatschappij. Het bijzondere aan Margreet is dat ze alle opbrengsten van dit boek, haar vierde alweer, ter beschikking stelt voor goede doelen.

Na het artikel over Jaitsen Singh in de Volkskrant gelezen te hebben, heeft ze besloten hem regelmatig te schrijven met opbeurende taal. Jaitsen schrijft haar regelmatig terug en dat is in een woord geweldig! We hebben ons streefbedrag van €60.000,- overschreden en er komt nog wat aan. Maar, de kosten zullen hoog zijn en het moet dit jaar gebeuren, dus……wanneer er nog wat gemist kan worden, ga dan naar https://www.geef.nl/nl/actie/maak-het-verschil-voor-jaitsen-singh/donateurs

De zeurkalender 2018 van wijlen Peter van Straaten bewijst maar weer eens dat hij zijn tijd ver vooruit was!

Hij wist alleen nog niet dat het #MeToo genoemd zou worden! Aan de andere kant van het spectrum de 98e verjaardag van Tante Bep. En gezellig dat ‘t was! Neven die je 30 jaar niet gezien hebt en waarmee je in een stil hoekje, met een glas in de hand, kwajongensstreken uitwisselt. ‘Die goeie ouwe tijd’. Voor Tante Bep, nog zo scherp als een mes, hopen we dat haar zienerschap beperkt blijft. Immers, ze had eigenlijk het feest op haar 100e willen vieren maar bedacht zich dat het beter zo was, nu ze nog zo bij de pinken is. Slim. En dan, zo lekker vroeg in het jaar, het 10-jarig jubileum van Dutch Game Garden, waar ik een trots boardmember van ben. Dutch Game Garden (DGG) is een game incubator en business centrum met meerdere locaties in Nederland, waar zo’n 40 game studio’s een onderkomen hebben.

Overweldigd door alle VIP belangstelling brengt DGG Directeur JP van Seventer een toast uit in de Sky Bar, gevestigd op de 6e etage van van het Utrechtse Jaarbeursgebouw. Het was een mooie bonte mengeling van (gelukkig) vooral gamers, magistraten, belangrijke burgers en andere hotemetoten. In ieder geval heeft de Dutch Game Garden bewezen dat het een zegen is (geweest) voor veel game ondernemingen, van vroeg tot rijp. En zo ijlde de week zich voort naar vrijdagmiddag, WUA, Herengracht 252 te Amsterdam. En dan besef je pas wat geluk betekent, wanneer je je voorbereidt op toch wel een half uurtje cirkelen om een parkeerplaats te vinden. Ik draai vanaf de Keizersgracht rechts rechts de Herengracht op, hoor mijn Tom Tom zeggen “bestemming bereikt” en zie plotsklaps twee witte lichtjes. Mijn hart slaat een tel over, een auto draait uit een parkeerplek pal voor WUA en Gerard Cox zingt luidkeels “Toen was geluk, heel gewoon!”. Wezenloos keek ik voor me uit, voordat ik me realiseerde dat ik nog wel even €25 parkeergeld moest doneren aan de Gemeente Amsterdam. Aan de bak nu!

WUA gaat 26 januari a.s. in de personen van oprichter Klaas Kroezen en zoon Bo-Peter hun tenten opslaan in de San Francisco Bay Area. Ter gelegenheid daarvan vroegen ze mij mijn welbekende ‘Do’s and don’ts’ te presenteren en daarnaast doneerden ze €250 ter ondersteuning van de onschuldig veroordeelde Jaitsen Singh, waarbij ze tevens toezegden de donaties van de aanwezigen te verdubbelen! U begrijpt het, dan wil je wel de blaren op je tong kletsen! Moet gezegd worden dat de nababbel in het mooie grachtenpand ook uiterst onderhoudend was. Meer over Singh de komende weken en wanneer we de datum van het parool naderen, september dit jaar, dient alles in kannen en kruiken te zijn. Volgende week in ieder geval een korte introductie van momenteel een van Singh’s trouwste schrijsters die ook nog binnenkort haar vierde boek uitbrengt. En laten we die jongens van Rotterdam Zuid feliciteren met Van Persie; oude liefde roest niet. Laten we met het laatste het weekend ingaan.

Eurlings, Bitcoin, Trump’s krankzinnige Witte Huis en ga zo maar door, beheersen de media. Om te beginnen met Eurlings; wat bezielt zo’n man, handjes wapperende plucheplakker, zoals hij genoemd werd, om tegen beter weten in toch stand te willen houden? Het zit in hun DNA! Wijlen Piet de Bruin, voormalig voorzitter van de NeVoBo (Nederlandse Volleybal Bond) en ik (als KNBSB voorzitter) hebben zo’n 29 jaar geleden Henk Vonhoff, o.a. de voormalige Commissaris van de Koningin in Groningen, ook uit het pluche gewerkt. Onderstaand krantenbericht spreekt wat dat betreft boekdelen:

Vonhoff is ook als politicus blijven zitten in het pluche van de voorzittersstoel van het Nederlands Olympisch Comite, tot hij uiteindelijk ten onder ging aan de lawine van kritiek die over hem heen rolde. Het Parool over Vonhoff: “Dit soort verbale uitglijders, gevoegd bij zijn geringe kennis van de sport, bevestigde het beeld van de bestuurder, die slechts ter meerdere eer en glorie van zichzelf voor het voetlicht treedt”. Exact als bij Eurlings, en Vonhoff had niet eens klappen uitgedeeld! Wat te denken van het boek ‘Fire and Fury: Inside the Trump White House’ van Michael Wolff?!

Omdat Trump trachtte het boek te verbieden, kwam het gisteren reeds uit, en bovenstaand plaatje verraadt reeds veel over de inhoud. Het is een gedetailleerd overzicht van de verkiezing van de 45e president en zijn eerste jaar in het Witte Huis. Het is gebaseerd op de ongebreidelde toegang van Wolff tot het Witte Huis en meer dan 200 interviews met Trump en zijn naaste staf over een periode van 18 maanden. Het boek gaf aanleiding tot krantenkoppen in Europa waarbij de geestelijke gezondheid van President Trump ter sprake werd gesteld. Lezenswaardig, dat is zeker, want dit verzin je niet!

Tja, de bitcoin beheerst het beeld van de geboren investeerder en de grote mannen met de diepe zakken jagen de koers op. Wie gaat dadelijk tijdens het barsten van de bubbel de bietenbrug op? Juist, de kleine man die instapt wanneer de grote jongens gaan incasseren. Wat is het dan warm en knus om te bedenken dat we komende zondag de 98e verjaardag van Tante Bep gaan vieren, de langst levende zus van mijn moeder. In Rotterdam, natuurlijk, waar ze geboren en getogen is.

Alle nog levende neven en nichten zullen er zijn, hoe mooi is dat?! En dan het doel waar we dit jaar naar streven en moet lukken; in vrijheidstelling van Jaitsen Singh!

In september (parool) moet het gebeuren want anders ben ik bang dat hij de gevangenis in een kist zal verlaten. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken (BuZa), Prisonlaw, jullie, de trouwe fans en donateurs, en ondergetekende zullen gezamenlijk alles uit de kast moeten trekken om dit te bewerkstelligen. Opgeven is geen optie! Voor het overige, mocht ik het nog niet gedaanhebben, wens ik iedereen een gezond en succesvol jaar, dat al jullie dromen uit mogen komen!