Het boek, Sparta en Singh. Nobel trio!

Al schrijvend aan mijn aangekondigde boek -productie, productie- kwam ik bij een stukje aan van een dag of 10, zo’n 20 jaar geleden, waarvan ik dacht, ‘nou, nou, ik moet toen wel in goede conditie geweest zijn’. Lees even mee: 2 april 1998: In Londen aangekomen om 10.05 (vanuit San Francisco) check ik in op British Airways vlucht 940 die om 15.45 in Dusseldorf landt. Daar wacht Astrid me op in ‘mijn’ Mercedes (met dank aan Arcade), waarna ze ons in hoog tempo naar Eckart in Driebergen stuurt. Daar draag ik mijn eerste zakelijke indrukken staccato aan Eckart over. Eckart knikt vergenoegd en ter afscheid voegt hij me toe “goed gedaan jochie”. Groter compliment kun je niet van hem krijgen! Maar of ik het wel de komende week allemaal even op schrift wil zetten. Overbodige vraag. En de mededeling dat ik zaterdag 11 april weer verwacht wordt in Florida. Wat?!! Samen met Gary dien ik het voorstel te optimaliseren, zodat er bij investeringsvehikel Ex’tent een klap op kan worden gegeven. Ik spring niet in de houding, maar het scheelt niet veel. We rijden vervolgens naar Astrid’s ouders in Vinkeveen, waar we de nacht doorbrengen. 3 april: de grote man van Keulen’s productiehuis MaxiMedia, Jurgen Hohmann heeft ons na de Arcade zeperd als speciale gasten uitgenodigd voor de ARD knaller Stars 98 in Stuttgart, waarvan de baten ten gunste komen van het Aidsfonds.

 

De Mercedes draait op volle toeren over de Duitse Autobahn. In Stuttgart aangekomen wacht ons een zeer genoeglijk hotel waar we ons in ‘gala’ kunnen uitmonsteren. Naast de Kelly Family en Modern Talking, speelt daar ook een groepje dat debuteert op TV: Ace of Base met het liedje ‘Life is a flower’. Het maakt geen indruk op me. Dat is overigens ook iemand bij beoordeling van de Beatles demo’s overkomen! Opmerkelijkste feit: door de droom van Ex’pression als modernste mediaschool te verkopen, blijkt een Duitse filmstudent zo onder de indruk te zijn dat hij uiteindelijk als eerste student aller tijden bij Ex’pression ingeschreven wordt. -Tip voor jonge ondernemers: netwerken kan altijd en overal!- 4 en 5 april: terugreis, lunch met Arcade financiële collega, verjaardagfeestje schoonmoeder. 6 en 7 april: tussen 1000+1 telefoontjes vervaardigen rapport inzake Ex’pression. 8 april 12.45: bijwonen crematie van de onverwacht overleden Jacques Reuvers, de man met wie ik een zakelijk tandem vormde tijdens de 14e Haarlemse Honkbalweek.

De man met wie ik de skyboxen introduceerde. Zo triest.

Mart Smeets foeterde in een artikel over deze ontwikkeling, maar wij stonden op het standpunt dat we alleen op deze manier betere landenploegen konden binnenhalen. Ook het gegeven dat we de entreeprijzen voor de supporters laag konden houden, speelde zeker een rol mee. 17.00 op bezoek bij mijn zieke moedertje in Rotterdam. Ze ziet er slecht uit maar houdt vol dat het best gaat. 24 juni overlijdt ze in haar geliefde woning aan de Wijnkade. 20.00: zakelijke ontmoeting in Hotel New York te Rotterdam. 9 en 10 april: het Ex’pression rapport moet af, zo ook de voorbereiding voor de nieuwe trip naar de V.S. 11 april 12.00: Martinair’s MP631 brengt me naar Florida, waar buiten het vliegveld van Orlando wederom de knalgele kever van Gary Platt, de latere president van Ex’pression, me opwacht. En toen kwam het verhaal pas echt op gang. Daar zit ik nu dus middenin, maar als ik in dit tempo doorschrijf en details verwerk, zal er nog danig in geschrapt moeten worden voordat er een boek van monsterachtige omvang gecreëerd wordt. “Hij” is binnen!

Ja, degradatie of niet, het blijft toch jouw kluppie. Ruim 60 jaar supporter; dat is geen kattenpis. Vrijdagavond Jupiler league. Dat wordt ’s middags biljarten aan de Oude Haven, 20.00 op de Kasteeltribune en 22.00 ‘n biertje (zegge een) bij de Bosselaar. Kan slechter eens in de 14 dagen! Gaat dit het jaar van Singh worden? In ieder geval heeft zijn persoonlijke assistente gereageerd op mijn verzoek om Gouverneur Brown te ontmoeten. Een en ander is formeel in werking gezet. Een stapje verder? Laten we het hopen, want hoop is het enige dat doet leven!