De handen ineen geslagen

Symboliek is ons (Astrid en ik) niet vreemd en soms gaat het samen met romantiek. Onze eerste echte uiting was in het jaar 2000 toen we 12 ½ jaar getrouwd waren en we besloten in een dolle bui om te hertrouwen in Las Vegas. Heerlijk moment:

Je had die dominee moeten zien kijken toen we hem mededeelden dat het vanwege ons 12 ½ jarig huwelijk was. Dat kennen ze niet. Wel een shotgun wedding:

Juist ja, daar zijn zelfs liedjes van gemaakt. Of jongelui die weggelopen zijn. Enfin, lang verhaal kort, na een intensief 2018 was de tijd aangebroken om weer een stukje symboliek aan ons mooie bestaan toe te voegen. En, laat dat maar aan Astrid over. Immers, met handen kun je zoveel doen. Honderden liedjes over gemaakt, van de Beatles “I wanna hold your hand”, naar Neil Diamond “Hands holding hands” in ‘Sweet Caroline”, naar een voetbalclub wiens naam we niet zullen noemen, maar die ook iets met hand in hand te maken had. En hoe dat te symboliseren? Welnu, Astrid had een dame in Utrecht gevonden die onze handen kon vereeuwigen, dus wij op pad. Koppie koffie, babbeltje en de vraag “heeft u een speciale reden hiervoor?”. Het schijnt dat mensen vlak voordat ze dood gaan dit ook doen. Ze nam onmiddellijk van me aan dat de investering in mijn knie geen kortlopende was en ging aan de slag. Ze prepareerde een slijmerig emmertje pap waar onze handen een aantal minuten, zonder een vinger te bewegen, in moesten. Het voelde alsof je in een emmer snot zat te poeren. Maar, tromgeroffel, het resultaat mag er zijn:

Net op tijd op display om de shutdown van Trump teniet te doen. Pelosi-Trump: 1-0. Helaas, konden we er ook maar de vrijlating van Jaitsen Singh mee afdwingen. We vernamen via via dat hij zich behoorlijk eenzaam voelt, depressief is en dat zijn gezonheid te wensen overlaat. Met die gegevens toog ik gisteren op pad naar het Ministerie van Buitenlandse zaken. Checklist: heeft Minister Blok inderdaad een brief naar de aftredende Gouverneur Brown gestuurd? Ja. Antwoord? Nee. Dat kan dus afgestreept worden omdat Brown inmiddels het stokje heeft overgedragen. Follow up? Rappel naar Gavin Newsom, de nieuwe gouverneur van Californië. Volgende week is Consul Generaal Gerbert Kunst in NL, die ook nog geïnstrueerd gaat worden. Verwacht ik daar wat van? Nee. Alhoewel de sfeer met BuZa de laatste tijd niet anders als goed gekenschetst kan worden, ontbreekt de power (de ballen) om een een-op-een gesprek te forceren met bijvoorbeeld de gouverneur. Heb ik nog hoop? Altijd, maar ook de angst dat de kans zeer groot is dat Jaitsen Singh niet meer levend de gevangenis zal verlaten. Deze beeltenis zal me lang bijblijven:

Wellicht kan Prison Law nog wat doen. Ofschoon er geen piep meer van hen vernomen is, lijkt het voor de hand liggen dat ze opening van zaken geven. Uiteraard ben ik benieuwd hoe ze de resterende gelden gaan besteden. Het beste zou zijn aan herziening van het vonnis. Het zou goed zijn wanneer de toch niet zo publiekschuwe leidster en advocaat Rachel Imamkhan opening van zaken geeft, ook over besteding van de tot dusver uitgegeven gelden. Ik ben benieuwd. Nu heb ik behoefte aan een romantisch slot (ik ben ook maar een mens):

In onze tuin “walking in a winter wonderland”. Sneeuw alweer gesmolten, maar de handjes staan fier overeind, net als onze wilskracht!