Rutte III: volgend jaar gaat iedereen erop vooruit

Dat was toch de bedoeling? MP Mark Rutte beloofde dat iedereen er dit jaar beter op zou worden. Helaas, de prognose voor energiekosten in 2019 was gebaseerd op cijfermateriaal van 2017. Kritiek op de prognose werd vorig jaar afgedaan als bangmakerij. Zo, wie zit er nu met de gebakken peren? Voeg daar de volgende negatieve ingrediënten aan toe zoals; fors verhoogde premie ziektekostenverzekering, BTW verhoging op o.a. voedsel van 6 naar 9%, en stagnerende pensioenuitkeringen, dan is het gerechtvaardigd dat onze MP dadelijk carnaval ingaat als Pinokkio.

Voor de goede orde, dit was de correcte tekst:

RUTTE III: BIJNA IEDEREEN GAAT ER VOLGEND JAAR OP VOORUIT

Nu mag men toch redelijkerwijs aannemen dat achter ‘JAAR’ het volgende toegevoegd dient te worden: ‘NIET ‘. Je zou kunnen zeggen dat driemaal scheepsrecht is, maar bij ‘ons’ Mark gaat dit soort gezegdes niet op. Die glijdt eronder uit met een liedje als drie maal drie is negen, ieder zingt z’n eigen lied. Kijk, ik spiegel ook weleens wat voor. In dit geval onze lieve hond Tinley. Terwijl ik dit opschrijf, zie ik de afkorting voor me: OLH, en dat terwijl in Vaticaanstad de paus al z’n bisschoppen en kardinalen bijeen geroepen heeft om die ‘vervelende’ seks schandalen een halt toe te roepen. Welnu, dit alles aanziend (als voormalig misdienaar) hebben ze Onze Lieve Heer hard nodig; wat een zooitje. Geestig vond ik wel de volgende kop op Teletekst:

Top Vaticaan tegen kindermisbruik

Zo van “we hebben het er diepgaand over gehad, ook in stemming gebracht, maar we zijn echt tegen”. Terug naar Tinley, die nodig naar de kapper moest. Uiteraard dacht ze dat ik haar meenam voor een uitje, maar vlak voor de kapperszaak rook ze lont en keek me smekend aan:

Maar ik liet me niet vermurwen, deze harige outfit zou ook door wijlen Karl Lagerfeld als niet chic afgedaan worden. Het mooie van zo’n trouwhartige viervoeter is dat ze alles weer vergeten is wanneer je haar een paar uur later ophaalt, en wederom weer gewillig gaat poseren:

Volgens mij keek ze me wel wat beschuldigend aan, maar in ieder geval niet gehinderd door voor haar ogen vallend haar. Lekker beessie toch?! Maar in Tinleys geval diende het knippen en scheren een doel, bij ons burgers zou je het knippen en scheren kunnen vervangen door, bijvoorbeeld, genaaid (zonder het genoegen). Meer met minder gaat echt niet op! Zeg het met bloemen gaat voor mij niet meer op. De klanten van Astrid (moeder en baby) zijn dermate tevreden dat ze soms bedolven wordt onder de bloemen.

En zo mooi koop ik ze veelal ook niet! Dus als alternatief (hint: zie achtergrond), nee ze drinkt geen bier, gaat een whiskietje er ook wel in. Een soort van vloeibare bloemen dus, zij het niet Four Roses. Kan Astrid ook mee leven! Nu we bijna alweer drie jaar terug zijn, is het goed om te melden dat we het in Loosdrecht, en ons buurtje, zeer goed getroffen hebben. Kleine gemeenschap, met soms wat Peyton Place-achtige trekjes (smulsoap voor de oudere bewoners), maar dat houdt het levendig, en iets om aan te werken. Zo naar het weer kijkend voor dit weekend, leuk om gewapend met een mok koffie al babbelend over/door de nog kale haag daar mee te beginnen!

De ouwetjes doen het nog best of….sneue zeventigers?

Zo liet ik me maandagavond weer eens verleiden tot het aangluren van Veronica Inside, waar heer Derksen zich weer uit kon leven op het afbranden van deze en gene. Gelukkig kwamen we ook weer bij seks terecht, of vrouwtjes zoals u wilt, anders krijgen ze dit sportprogramma niet gevuld. Onder besmuikt gegrinnik van Wilfred Genee stelde Derksen tot mijn stomme verbazing dat hij wel van alle kutjes hield. Nu heb ik hem wel moppen horen vertellen die ook ver over de schreef gingen, zij het dat wij ze in onze jeugdtijd al kenden, echte kleedkamerpraat dus, maar dit sloeg alles. Vandaar ook het onderstaande trio, waarbij geraden dient te worden wie er niet in dit rijtje past.

Inderdaad; Dick Advocaat. De uitspraak van Derksen kent u, van Trump zijn opnames bekend die gemaakt zijn tijdens de door hem georganiseerde Miss verkiezingen, waarbij hij meldde dat hij de meiden wel eens bij hun kutje greep. Advocaat daarentegen, overigens door Derksen in dezelfde uitzending aangepakt omdat dat opruiende gedrag niet bij hem past, voelt zich genaaid. Jawel, door de VAR en door de vierde (of vijfde, dat wist Dick niet) man. Kortom, fraai gezelschap. Derksen, kreukelkop op maatpak, is natuurlijk voor Heer de Mol een publiekstrekker, dus elke vorm van censuur wordt uitgesloten. Sterker nog, ik denk dat zijn gedrag wordt aangemoedigd. Ergo past hij prima bij het Forum voor Democratie. Trump is momenteel teveel met zijn muur bezig om zich nog om seks te bekommeren, tenzij hem dat opwindt, maar is op z’n Amerikaans een ‘low life’. En Dick kan ik eigenlijk wel waarderen vanwege dat temperament, maar hij gaat te ver. Daarnaast degradeerde Sparta vorig jaar toen hij als De Verlosser binnenkwam. Minpuntje. Sneue bejaarden? Wellicht, maar in ieder geval hebben ze hun bejaarde zakken goed gevuld. Eigenlijk was het een drukke week qua gebeurtenissen, teveel om aandacht aan te besteden, doch deze van Prins Constantijn trok mijn aandacht:

Gecombineerd met een interview in ‘Computable’ verkondigde hij een aantal gemeenplaatsen die al sinds jaar en dag bestaan en ook al door diverse partijen gemeld zijn. Bovenstaande uitspraak moet hij geuit hebben om mensen te prikkelen, want dit gebeurt (meestal) niet. En het gebrek aan geld van de overheid had hij aan moeten kaarten toen hij aan zijn klus voor StartupDelta begon. 21 juli 2017 verkondigde hij nog in het Financieel Dagblad dat Nederland Silicon Valley zou kunnen overvleugelen. En ja, met mijn kennis, opgedaan in 18 jaar Californië, haakte ik daarop in tijdens de presentaties die ik hield, met de volgende slide:

Stanford, een van de vele universiteiten in Californië, heeft de beschikking over miljarden, waar je bij StartupDelta over enkele miljoenen praat. En geld is voor startups wat pokon is voor planten. Ik beweer niet dat de prins het slecht heeft gedaan, integendeel onder de omstandigheden, maar dat hij als zoveel voorgaande vlaggendragers met te weinig feitelijke kennis aan de klus begon. Waar ik trots op ben? ‘Leaving Rockstart, personal highlights of accelerating 152 startups in 2751 days’, schreef mede oprichter Don Ritzen afgelopen week op LinkedIn.

Het volgende schreef hij me terug nadat ik hem feliciteerde:


Don Ritzen
Co-Founder at Rockstart

Jij enorm bedankt Peter!. Ondanks dat je ons niet kende, en we net met de eerste accelerator bezig waren en nog niks bewezen hadden heb je ons enorm geholpen om onze reis in Silicon Valley met de eerste 10 startups een succes te maken met al je connecties en introducties. You rock!

Kijk, dat was weliswaar mijn job bij de overheid, maar ik heb het altijd behandeld als mijn eigen onderneming. Wanneer mensen als Don Ritzen je 71/2 jaar later zo bedanken, dan is er wat blijven hangen, en kan mijn weekend niet meer kapot! Ter verhoging van de feestvreugde nog wat opbeurend sportnieuws: Dordrecht-Sparta: 1-4.

Trump: je kunt er niet omheen!

Drie van de meest opmerkelijke reacties die ik opgetekend heb na zijn State of the Union (troonrede) afgelopen week: “je moet wel aan geheugenverlies lijden wil je Trump geloven”. Daar past onderstaande cartoon goed bij!

“Zijn politieke branding is gebaseerd op beledigingen” en “Trump is dezelfde liegende racist van vorig jaar”. Ongelooflijk dat blanke evangelisten hem zo de hand boven het hoofd blijven houden. Eerlijk gezegd zou ik niet weten of dit een ruime interpretatie van het Oude- of Nieuwe Testament is. Maar het moet iets te maken hebben van het niet schoon willen vegen van je eigen straatje. Droevig. Het problematische is nu dat het de hele wereld raakt, met uitzondering van Rusland, China en Noord Korea. Terwijl mijn gedachten alweer bij het volgende onderwerp zijn, hoor ik op de achtergrond Het Goede Doel ‘vriendschap is een illusie’ zingen. Hoe toepasselijk! Dinsdagavond, plaats van handeling: Kokusai Amstelveen.

Ter gelegenheid van het jubileum (een jaar) van Astrids succesvolle businesskind Geboortesupport, werden de twee in Nederland verblijvende zonen en ik uitgenodigd voor een avond ongelimiteerd Japans eten. Het concept:

Elke tafel heeft een eigen bestelformulier met vijf kolommen. Elke kolom staat gelijk aan een ronde, u bestelt namelijk per ronde. Elke ronde mag u per persoon 4 gerechten noteren. Als u de bestelling heeft afgerond, zal één van onze medewerkers uw bestelformulier innemen. Nadat uw bestelling is ingevoerd, zult u het bestelformulier terug krijgen. Als u de ronde genuttigd heeft, kunt u daarna de volgende bestelling overhandigen.

Helaas, we kwamen niet verder dan de vierde ronde, ondanks de extra eetlust en hulp van de boys. Maar lekker dat het was. De sake overigens ook. Aanrader! Ik zie uit naar het volgende jubileum (twee jaar). Volgende onderwerp: in Californië was ik reeds een aantal jaren onder behandeling bij een dermatoloog die mij jaarlijks onderzocht en behandelde voor mijn beschadigde hoofdhuid. Zon op kalend voetbalhoofd is schadelijker dan u denkt, zoals te constateren valt gedurende deze blessurebehandeling bij Graaf Willem II VAC in Den Haag.

Deze dermatoloog, ene Dr. Becker, besloop mij als het ware, vond altijd iets, waarna hij vervolgens de plek op mijn hoofd beschoot met stikstof. Daarna liep ik dagen erna rond met blaren op mijn hoofd. Enfin, in ieder geval hoefde ik er niet op te zitten. Waarom vertel ik dit? Omdat ik nu jaarlijks in Nederland behandeld wordt met een identiek protocol. Zij het dat deze Dr. Stikstof me enigszins waarschuwt….”hij komt eraan”. Woensdag werd ik vier keer (dubbel) als zodanig beschoten, dus, neem ik mijn pet niet af wanneer ik je tegenkom, dan weet je waarom. Gisterenavond mijn glorieuze rentree bij Sparta, met gasten van broer Rob uit Twente. Hun gastvrije onthaal van ons bij het begin van het seizoen in Tukkerland werd door broer Rob en gade Mariette in Culemborg geëvenaard. Mijn taak bleef beperkt tot het chauffeuren van Culemborg naar Het Kasteel in Rotterdam. Uiteraard werd ik na mijn maandenlange afwezigheid met grote geestdrift door de overige supporters begroet. Sparta moest van FC Twente winnen om niet kansloos achter te blijven in de race om het kampioenschap. En aan ons zou het niet liggen, vastberaden en goedgemutst namen we onze plaatsen in.

Na het zingen van het Spartalied gingen we er eens goed voor zitten, hier op Spangen hadden we dit seizoen nog niet verloren! Nou ja, eens moet de eerste keer zijn, maar niet zo lamlendig! Komt dat door een trainer, wiens naam we niet zullen noemen (Fräser), die met z’n hoofd al bij Feyenoord zit en de beste spelers van Sparta op de bank laat zitten? Plus een spits (Veldhuis) die van China droomt, of Zuid Korea, of Japan, maar die met zijn lengte nog maar 5 centimeter omhoog komt? Spelers die op korte afstand hun eigen rood witte kleuren niet herkenden en domweg de bal op de lichtblauw getinte Twente spelers afspeelden. Profspelers onwaardig. Maar ja, met de zelfspot een rechtgeaarde Sparta supporter waardig, werd het na afloop toch nog gezellig in De Bosselaar. Gratis tip voor Sparta: het kampioenschap is onhaalbaar, dus bereid je voor op de nacompetitie en pas vanaf nu het jonge talent in, zodat die er tenminste klaar voor zijn. Oh ja, ik houd de Spartamars toch maar in de jukebox, dat is groter dan deze sneue selectie (sinds 1888).

U7 is niet meer

Mijn Seeburg jukebox uit 1959 is de hele wereld over geweest en is nog steeds een bron van plezier, melancholie en ouderwets geknisper, begeleid door een authentiek lekker diep basgeluid.

Vandaag zou ik er eigenlijk een zwart bandje om moeten doen omdat U7 is weggevallen.

Wat een kraker was dat, Johnny Lion stond er in 1965 maar liefst 22 weken mee in de Top 40. Hijj mocht slechts 77 worden, en dat vind ik niet oud (begrijpelijk!). Vol liefde de titels bekijkend, bekruipt me plotsklaps het gevoel dat van al deze artiesten er wel heel veel niet meer onder ons zijn. Van de tachtig 45 toerenplaatjes, met 58 groepen, zangers of zangeressen, zijn er maar liefst 36 die het heden met het eeuwige verwisseld hebben. Uiteraard is dat niet zo verwonderlijk omdat het muziek uit de zestiger en zeventiger jaren betreft. Maar toch. De Beatles zijn gehalveerd, de Bee Gees teruggebracht tot ‘n eenling, Barry Gibb, en Queen verloor haar charismatische voorman Freddy Mercury. Wonderlijk is dat de Rolling Stones er maar een verloren hebben van het eerste uur, oprichter Brian Jones (overdosis of zelfmoord…). Kijk je naar Jaggers maatje Keith Richards, dan denk je soms dat hij dood is, maar het zelf nog niet weet.

Die slaat alle toekomstverwachtingen die dokters op hem hebben losgelaten. En dat geeft weer hoop. Het mooiste is dat de muziek die de diamantnaald uit het vinyl haalt de mannen en vrouwen die er op geperst zijn op hun best uit laat komen. Lang leve mooie muzikale herinneringen, ze ontroeren, maken blij, en brengen je soms terug naar momenten om te koesteren. Deze week schreef een oud collega uit Chicago dat de temperatuur gedaald was tot -40C qua gevoel. Dan dwalen mijn gedachten af naar Elvis Presley die in 1969 heel gevoelig zong “op een koude en grijze Chicago morgen wordt er een arme kleine baby geboren in de getto”. Niet alleen gevoelig maar ook maatschappelijk bedoeld. En dat klinkt uit de jukebox toch heel wat gevoeliger dan uit een MP3 speler of van een CD of de Alexa van Amazon. De oceaan schoonmaakactie van ‘onze’ Boyan Slat staat helaas tijdelijk op tilt, maar wanneer je bedenkt dat Robert Long in 1974 (!) er al het volgende over zong “toe maar jongens de beuk erin ja vooruit maar lui zet ‘m op, gif en rotzooi in de zee, de oceaan een grote plee…..”, dan besef je wel hoelang dit probleem al bestaat. Muziek als geschiedenis. En ja, ik kan eindeloos zo doorgaan, maar dan krijg ik dadelijk het volgende etiket opgeplakt:

 

Met dank aan zoon Kaj die die dergelijke onderzetters vorig jaar voor me in San Francisco kocht. Vader en zoonliefde! In ander nieuws boekte Sparta gisteren tegen Volendam het vierde gelijkspel op rij (na 2-0 voorgestaan te hebben!) en kwam mede daardoor 8 punten achter op FC Twente. Die komen a.s. vrijdag op bezoek bij ons, dus tijd voor de betaalde heren voetballers om de mouwen eens echt op te stropen. Anders haal ik de Spartamars uit de jukebox! Deze laatste bedreiging staat ook bekend als een ‘Trumpie’. Met deze mededeling laat ik jullie gelukzalig het weekend in glijden. Dus niet code geel, maar code HAPPY!