Lief dagboek, deze week geven we iedereen een inkijkje voor wat betreft de dagelijkse gang van zaken bij een semi pensionado a.k.a. de Luimenman. Het merendeel van de B-gebeurtenissen de afgelopen week waren trouwens goed of uitstekend, beginnend bij Bootjes kijken zaterdagavond. Buurman Paul, die bij ons op de kop woont, nodigde ons uit om de Vechter lichtparade bij hem te aanschouwen. Alle boten en bootjes trekken daar voorbij omdat ze via de daar gelegen Mijndense Sluis de Vecht opgaan. Zeer amusant, met soms wat teringlawaai. Hoeveel 100+ decibel André Hazes kan een mens hebben? Wel gezellig. Voordat we (met name ik) ons overgaven aan de kwalificatiewedstrijd Ierland-Nederland, werden we buitengewoon gastvrij ontvangen bij warme vrienden Freek en Oscar. De laatste kan koken als een professionele kok. Buitencategorie. Blamage is het enige woord dat past bij het spel van Oranje gedurende de eerste helft. Ons vlaggenschip zwabberde aan alle kanten, waarbij eens temeer opviel dat Koeman aan spelers vasthoudt die passé zijn. Blind bijvoorbeeld, inmiddels afgezakt naar Spanje: Girona FC. Bij tijd en wijle razen ze langs hem heen omdat hij de snelheid van een traag optrekkende diesel heeft. Kan Blind niets aan doen, maar die moet wel tegen zichzelf beschermd worden. Een mooi afscheidscadeau, dat zou passen. Koeman is op deze manier meer een Boeman. Op naar maandag waar mij de mooiste B van de week werd gepresenteerd. De Basaal carcinoom cel (kwaadaardig huidkankerplekje) was ‘radicaal verwijderd’ bleek na veel ontwarring van medische termen (dankjewel Astrid). Zo’n twee weken daarvoor vond de ingreep plaats door een plastisch chirurg. Plastisch? Jazeker, omdat het plekje te dicht bij het scheenbeen zat, dus moeilijk te hechten. Kunst op de vierkante millimeter. Dinsdag; dit keer geen Strijkdag (ken uw dagen), maar Baggerdag. Bij laag water ligt onze fijne ark vast dus dient er wat te gebeuren. Dat gebeurt in nauwe samenwerking met het parkbeheer van Mijnden, omdat de ark dan verplaatst dient te worden. Overeenstemming bereikt. Derde week oktober vindt dit avontuur plaats, er kan al gestort worden op giro……gebbetje. Maar ’s avonds ook Bruiloft bespreking met mijn oudste zoon Rick en aanstaande schoondochter Liesbeth. Privé. Wat ik tussen de buien door vergeet te vermelden is dat ik zo in mijn nopjes was dat ik Astrid toevertrouwde dat het Buitenmeubilair wel z’n beste tijd gehad had. Foutje, bedankt. Voor mijn geestesoog speelde het volgende tafereel, inclusief boormachine, zich al af:
Enfin, woensdag dus niet Gehaktdag maar Bevrijdingsdag, de hechtingen gingen eruit. Lekkáh! Daarna lunch met DJ, entrepreneur, schrijver en allround Bolleboos Sebastiaan Hooft bij Eetcafé Oud Zuid in Loenen aan de Vecht.
Eén ding is zeker, we komen altijd tijd tekort. Donderdag staat bekend als Kuisdag, maar kan wat mij betreft dit keer Beslissingendag genoemd worden. Helaas, geen nadere informatie voordat er een Bulletin voor de pers vervaardigd is. Vooruitlopend op Broer Rob z’n verjaardag, met onze dames van een heerlijke lunch genoten bij Robberse Eiland in Oud Loosdrecht, voorwaar een verborgen parel. Maar daar bleef het niet bij, we hadden ook nog een uitzwaai borrel met onze jongste bij De Zuid in Amsterdam. Ja, die Astrid rijdt wat af. Uitzwaaidag? Jawel, hij vertrekt zondag naar TechCrunch in San Francisco, vergezeld door zijn collega/baas Diego. Never a dull moment! Levendig en vol passie informeert Ivar ons over de laatste ontwikkelingen bij PopcornBrain We worden er soms duizelig van. Maar goed, de afscheidshug was er niet minder hartelijk om, ook al omdat wijzelf zondagavond naar……., eh, daar zijn we nog niet aan toe. Vrijdagmorgen 07.00 gaat de telefoon, Astrid toetst de ‘slagboom omhoog’ knoppen in en verdwijnt naar de tuin. Even later sjouwen twee mannen een aantal dozen naar binnen die Astrid naar de juiste plek dirigeert. Vervolgens begint het snijden met een Stanley mes en ook de boortol zoemt een melodietje mee. Wanneer ik later op de dag poolshoogte neem, blijken de dozen op magische wijze veranderd te zijn in Buitenmeubilair.
Astrids magie! Ook Buitencategorie. Ik word gek, meer B’s kan ik niet aan! Daggutwel, we hebben nog een uitsmijter B: zondagavond vertrekken Astrid en ik naar Bali, how’bout them apples?! En wie treffen we daar? Onze oudste zoon Bo-Peter met vriendin Tiphanie. Feest! Voor de energiehuishouding nemen we natuurlijk vitamine B mee (alle 8). Voor de goede orde, de Luim komt in deze vorm zaterdag 7 oktober terug en nog een dubbeldikke Ex’pression saga aanstaande woensdag. Gewoon rond een uur of negen bij een bakkie leut naar www.peterlaanen.com gaan. Ook nu duiken we weer even terug naar 1998, een onvergetelijk jaar.
Vervolg van 13-09-23
…..om vervolgens te constateren dat de oogleden nu wel heel zwaar worden.
Zondag de eerste bezichtiging met Judy Dickey, een weldoorvoede professionele makelaar. Ze toont ons een losstaande twee etage woning in Walnut Creek met zwembad, want dat is één van onze wensen, nee eisen. Het voldoet aan alles, maar Astrid is niet overtuigd. Eckart wel, die zegt “doen!”. Wij willen echter verder kijken. Maandagmiddag met Eckart op stap naar The Plant, waar hij kennismaakt met Arne Frager om te bezien of hij tot z’n bloedgroep hoort. Ook Eckart raakt onder de indruk van de begeesterende Arne en geeft hem de ‘thumbs up’. Haastig terug naar Ex’pression waar ons een interview wacht met de Marin Journal, de leidende krant van Marin County, pal over de Golden Gate brug. Eckart kan zo charmant arrogant zijn, maar de journalist smult ervan. Gaat vast een goed artikel worden. De volgende dag treffen Astrid en ik makelaar Luanne Warner. Op haar visitekaartje prijkt een energieke jonge dame. Echter, behalve een dame op leeftijd, zien we op de hoek van de straat waar we afgesproken hebben niemand die daar op lijkt. De dame komt naar ons toe en vraagt of we de Laanens zijn. Na een eenstemmig “ja”, stelt ze zich voor als Luanne Warner. Met ons gezicht in de plooi mompelen we een “pleased to meet you”, en gaan op stap. Typisch Amerikaans, ik heb dit met verschillende sollicitanten ook meegemaakt. Nou ja, zolang ze maar iets te bieden heeft. We gaan naar Lafayette, Pleasant Hill en Orinda, maar zien niets dat ons aanstaat. Later van de week bezoeken we nog een paar adressen met haar, spreken we af. Het wordt al met al een krankzinnige week met afspraken bij beroemde wireless microfoon producent en buurman John Nady, de even beroemde eigenaren en oprichters van de gelijknamige high profile geluidsboxen Meyer Sound in Berkeley, diverse huisbezichtigingen, alsmede de routinezaken. Uitgeput belanden we bij zaterdag 21 november, met nog drie bezichtigingen voor de boeg. En morgen vliegen we terug, en moet er een beslissing gevallen zijn! Ik krijg een Herman van Veen moment: “Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, we hebben ongelofelijke haast”. Luanne Warner brengt ons naar een mooi huis in Berkeley, maar na Astrids aandringen om de kelder te bezien, blijkt dat de fundering vele centimeters verschoven is vanwege een eerdere aardbeving. “Thanks, but no”, stellen we haar teleur. Judy Dickey brengt ons naar een ‘artistieke’ woning in Walnut Creek en we zeggen gelijk: “no”. Blijft onze keus, hoewel niet van harte, Marshall Drive in Walnut Creek, met een vraagprijs van $635.000. Omdat we morgen, voordat we gaan vliegen, nog een bezichtiging in Lafayette hebben, besluiten we voor de zekerheid een bod van $600.000 uit te brengen. Judy kijkt zuinig: “I’ll do it, but am sure they won’t accept it,” antwoord zij stellig. Dat zullen we nog wel eens zien, geld is geld. Hijgend pers ik er nog een weekly update uit:
Zaterdag breekt aan. Vandaag doen we de laatste bezichtiging in Lafayette en daarna verplaatsen we ons naar SFO voor onze vlucht naar Nederland. In Lafayette aangekomen dienen we een soort van pad steil naar boven te nemen alvorens bij een mooi huis aan te komen. Prachtig huis voor $750.000 maar ook een zwembad met een enorme scheur. Echter, Astrid ziet de kinderen al met hun stepje het pad naar beneden afsjezen en Highway 24 op denderen. Nee dus. We beloven Judy wanneer we bij het vliegveld aankomen nog een bod uit te brengen op Marshall Drive. Gelukkig loopt het inchecken op rolletjes en kunnen we op ons gemak overleggen. We kunnen het Marshall huis in onze verbeelding zien zoals het moet worden:
We besluiten het bod te verhogen tot $615.000, maar ieder keer dat we het al zenuwachtiger wordend met $2.500 verhogen, komt van Judy’s kant na ruggenspraak met de verkoper, een kortaf “no, so sorry”. Een half uur voordat we aan boord gaan komt ze met een definitief “yes or no” van de verkoperskant op een prijs van $630.000. Astrid en ik kijken elkaar aan en besluiten het bod te accepteren. Denkbeeldig toasten we met Judy en gaan vervolgens opgetogen in de rij staan om te boarden. We hebben een home; het Amerikaanse avontuur kan nu een gefundeerd vervolg krijgen! De vlucht naar Amsterdam wordt opgetogen afgelegd want we hebben een ‘home’, en de zekerheid dat we de komende drie jaar in zonnig Californië door zullen brengen. Voeg daaraan toe de spannende uitdaging om iets nieuws van de grond af op te bouwen, dan valt te begrijpen dat de adrenaline voorkomt dat je ook maar één oog dicht doet. Maandag 23 november: we landen aan het eind van de morgen in Amsterdam en bevinden ons nog steeds in hogere atmosferen. Deze week moet er een worden van daadwerkelijk aanpakken, aangezien ik volgende week maandag alweer terugvlieg. Jetlag is een woord dat uit mijn vocabulaire geschrapt is. Tijdens de rit naar Lommel bespreken we alles wat er gedaan dient te worden alvorens we naar Californië vertrekken, en hoe onze jongens te informeren. Nou, dat laatste viel mee, die springen vol enthousiasme bovenop ons na aankomst, en zijn meer geïnteresseerd in wat we mee hebben gebracht uit het verre Amerika. Dinsdag leg ik contact met onze eerste student, Marc Bode, over wat hij moet doen om 11 januari aan z’n eerste les in Emeryville te beginnen, en aan het eind van de dag krijg ik een alarmerend telefoontje van Gary Platt: “we still don’t have the fucking permit, Pete, we’re screwed and never make the January 11 start.”
Wordt vervolgd 20-09-23
