Wij wonen in een buurt waar de meeste mensen zich het predikaat ‘in goede doen’ eenvoudig kunnen laten welgevallen. Wij zijn een beetje een buitenbeentje omdat we huren! Bewust, omdat we mid 2016 terugkeren naar de Lage Landen. Anderzijds, maar dat weten de buren niet, omdat we ons geen huis van $2 miljoen kunnen veroorloven. Dat we toch snel door onze naaste buren geaccepteerd werden kwam simpelweg door deze versiering, die Astrid sinds jaar en dag voor welk huis dan ook parkeert:
Onze wijnneus van een buurman voelde zich daardoor zeer aangetrokken, en was daarnaast in het begin ook zeer behulpzaam. Al snel voelde hij aan dat onze dagelijkse normen en waarden wat socialer waren dan de zijne, en vanaf dat moment toetert hij vrijelijk rond dat hij een goede band heeft met die communisten naast hem. Van tijd tot tijd leidt dat tot nogal verhitte disussies waaruit blijkt dat hij, evenals zijn vrouw, absoluut de feiten niet op een rijtje heeft staan. Ivar mengt zich van tijd tot tijd in die discussie en alleen de vraag op welke feiten hun meningen gebaseerd zijn (Fox News, eigenlijk een soort Telegraaf) verwart hen. Afgelopen donderdag waren we bij hen voor een hapje en een snapje waarbij we stelden dat het beschamend was voor de Verenigde Staten dat een man als Donald Trump momenteel degene is die de Republikeinse kandidaten in de polls leidt. Nou, dat we dat zoiets over een succesvolle zakenman als Trump durfden te zeggen. Ook daar kwam weer boven tafel dat ze helemaal niet in de gaten hadden dat Trump de inkomende Mexicanen beschouwde als dieven, verkrachters en wat van dies meer zij. Vandaar dat ik gisteren dit maar weer eens op facebook plaatste:
Luister, huiver en kijk er nog maar eens goed naar! Het grappige is dat ze altijd zeer bereid zijn om te helpen en toen ik een tijdje geleden opmerkte dat ze eigenlijk best sociaal waren, keken ze me stomverbaasd aan. Jammer, maar helaas steken grote delen van dit land zo inelkaar. Poepgate! Zoals reeds uitgelegd strandde het hoogtepunt van onze reis vanwege het gegeven dat een of andere sufkop bij Princess Cruises niet helemaal juist gecalculeerd had dat bij een schip met zo’n 3.600 mensen aan boord de output nogal hoog zou zijn. Poep diende derhalve in het diepste deel van de oceaan gedumpt worden en we konden de trip naar Tracy Arm Fjords derhalve vergeten. Zie onder hoe het op de dag nog enthousiast in het dagjournaal beschreven werd:
Na behoorlijk wat oproer van de passagiers werd er per passagier $75 korting gegeven, een minimale pleister op een gapende wond. Tevens zouden we benaderd worden door een vertegenwoordiger om dit te bespreken. Moet toegeven dat het ook gebeurde, zij het dat de boodschap was dat ze dit betreurden maar dat het omstandigheden waren die door hun reisvoorwaarden uitgesloten werden van welke vergoeding dan ook! Kortom; het hoogtepunt van de reis wordt verknald door een blunder van Princess, pech voor U! Ons hoogtepunt tijdens een veiling aan boord werd de aanschaf van een tweetal (limited edition) Britto’s van de Braziliaan Romero Britto, een absolute topper in de Verenigde Staten.
Oh, oh, wat zal dit ons nieuwe huis in Nederland doen opwarmen tijdens een kille winterdag. Nou, is dit niet een fijne afsluiting voor een Luim op de eerste dag van augustus in 2015, en zo’n 10+ maanden verwijderd van onze terugkeer?! Precies, kom het maar eens een keer lekker bewonderen in………