Hét nieuws van vrijdag: Singh en Schreuder, maar wacht……

Je wordt er cynisch van; Singh wil eruit (na 39 jaar), maar moet blijven en Schreuder wil blijven, maar moet eruit, na ruim een half jaar. Hij krijgt wel ruim twee jaar €€€ mee, hetgeen de pijn behoorlijk verzacht. Wanneer hij het haalt, krijgt Singh ook twee jaar mee in de gevangenis, voordat hij weer opgaat voor ‘parole’. Edwin van der Sar, de ‘grote’ man bij Ajax gaf duidelijk aan waarom Schreuder eruit moest, iets dat wij niet aan hadden zien komen. Ik zei het al, een mens wordt enigszins cynisch. Singhs advocate Rachel Imamkhan gaf niet aan waarom het ‘parole’ geweigerd was, terwijl er een half jaar geleden een positief advies lag. Aangezien ik er al sinds 2015 mee bezig ben, kan er mijns inziens maar één insteek zijn; de familie van Singhs vermoorde vrouw heeft bezwaar aangetekend. Mijn mening. Klaarblijkelijk heeft niemand van de pers daarom gevraagd. Alles in ogenschouw nemend is het geen wonder dat Schreuder onderstaand Singh als het ware voor ‘loser’ uitmaakt.

Naar het zich laat aanzien komt er binnen een half jaar een meerdelige documentaire uit over de ‘zaak’ Singh, geproduceerd door de Emmy Award winnaar Hans Pool. Ik ben ervan overtuigd dat deze grondig tewerk gaande man meer licht over deze zaak doet schijnen. Hoe het ook zij, niemand verdient het om zo lang te zitten! Ik hou jullie op de hoogte. Nu wil het geval dat Astrid en ik donderdagavond al enigszins depri na de volgende voorstelling thuis kwamen:

De nadruk was zo nadrukkelijk op dementie, en niet op opgewekt, dat de enigszins grappige dialogen erbij verbleekten. Aangezien ik een der jongeren in de zaal was, Astrid tel ik niet mee, zag ik heel wat verschrikte gezichten onder die grijze bolletjes. Overigens, aan de acteurs lag het niet, die hebben getracht het behapbaar te maken, maar het lag zo zwaar op de maag! Welnu, na al het voorafgaande snak je naar wat goed nieuws. Heel eerlijk, voor een Rotterdammert (zowel uit West als Zuid) is dat verhaal over Schreuder natuurlijk geen slecht nieuws, maar dit terzijde. Nadat ik van een ochtendvergadering, waar ik in een later stadium gewag van zal maken, mijn Luim aan het voorbereiden was, schreef mijn oudste zoon Rick (die van dat trouwaanzoek bij Café Top 2000) of ik naar ‘Polarsteps’ gekeken had. Aangezien hij de sales kick off van zijn werkgever Orange in Lissabon bijwoonde, en daar diverse foto’s van op ‘Polarsteps’ geplaatst had, dacht ik, ‘zal wel’, maar toch nieuwsgierig opende ik de app. Heeft die gek voor de tweede keer (eerst in 2019) de President’s club bereikt, echt alleen voor de ware toppers. En dat Orange is voorwaar een hele grote internationale onderneming. Nou, dan gloeit deze ouwe gek ook van trots. Aangezien Heineken zijn nieuwe internationale account is, tevens gastspreker in Lissabon, had Rick zich voor het diner een passend colbert aangeschaft:

Enig gevoel voor commercie kan hem niet ontzegd worden! Nu denkt hij in zijn overmoed dat Feyenoord ook nog kampioen wordt, maar mist hij het snel naderende Sparta in de achteruitkijkspiegel. Ajax, doelwit #1, tot op twee punten genaderd, is het volgende prooi op weg naar de top. En dat is dan het moment dat je wakker wordt. Wie is er hier nou overmoedig? Welnee, uiteindelijk gewoon blij!