Month: March 2016

Oh, wat zou hij graag met z’n uitlatingen op de helaas te vroeg overleden balvirtuoos willen lijken.

Helaas, die van Koenders lijken meer op het niveau Bal-Op-Dak 3. Je vraagt je af of die mensen uberhaupt rechtstreekse antwoorden kunnen geven! Laat ik nou toch een response krijgen van het consulaat in San Francisco op mijn vragen van VIJF weken geleden. Geen antwoorden hoor, maar een verwijzing naar antwoorden van Minister Koenders op kamervragen van de heer Sjoerdsma (D66). Zal ik nog een keer m’n vragen herhalen? Dat doe ik om aan te geven hoe ze je trachten in de maling te nemen:

*Heeft MP Rutte daadwerkelijk voor Singh gepleit (bij Gov. Brown)?

-Daar wordt geen rechtstreeks antwoord op gegeven, wel kan je uit Koenders z’n antwoord afleiden dat hij dat niet gedaan heeft tijdens zijn onderhoud met Gov. Brown, maar achteraf in zijn dankbrief. Gemiste kans!

*Heeft MP Rutte inderdaad de smeekbrief van Singh’s zoon Surender overhandigd (aan Gov. Brown)?

-Geen antwoord

*Wie lobby’t er nu namens Singh bij Gov. Brown of diens Kabinet?

-Geen antwoord, slechts vage indicaties over activiteiten van de ambassadeur (die overigens tijdens het bezoek van Rutte met de assistant van de naaste medewerker van Brown heeft gesproken en er toen achter kwam dat een brief van BuZa, bedoeld voor Brown, reeds 5 weken ongeopend lag), en dan de dankbrief van Rutte. Wie lobby….dat is niet BuZa, dat is een persoon of personen! Zo houden ze elkaar de hand boven het hoofd. Koenders heeft ook niet rechtstreeks naar Brown geschreven maar via de toenmalige CG Hugo von Meijenfeldt. Een brief waar ook geen acht op werd geslagen. Koenders gaat pas aan de slag wanneer tweede kamerleden aan de bel trekken en komt dan op de proppen met brieven die geschreven zouden zijn. Wijlen mijn heerlijke Rotterdamsche moeder zou Koenders een paling in een emmer snot hebben genoemd. Neem nou die brieven, heeft iemand die ooit gezien? Ik hoop dat de heer Sjoerdsma geen genoegen neemt met die antwoorden en daadwerkelijk om feiten vraagt. Nu ik merk dat men mij als contactpersoon van Jaitsen Singh niet serieus neemt, rest mij niets anders dan deze zaak aan de Nationale Ombudsman voor te leggen. Wanneer iemand geinteresseerd is in de letterlijke tekst van de vragen en antwoorden, dan stuur ik die graag toe. Over nu naar een geweldige zangeres die wij in een Kickstarter promoten. Je kan haar ondersteunen door een donatie te geven en afhankelijk van de hoogte krijg je een beloning. Klik op click here om het project te ondersteunen en aan de basis te staan van de carriere van een geweldige zangeres.

Ze heeft een leven achter de rug van hoogte- en dieptepunten en is daar sterker uitgekomen. Een voorbeeld voor velen. Het gaat nu wel heel snel naar het vertrek toe. We zijn nu bezig om van de diverse artsen onze laatste medische informatie los te peuteren, zodat we in NL niet weer opnieuw hoeven te beginnen . Ook leuk! Ook zijn we begonnen met al onze kunstwerken in beeld te brengen voordat het in een verhuiscontainer verdwijnt, waaronder dit kunstige stuk van Elvis, gemaakt uit duizenden foto’tjes:

Kom je er bedremmeld achter dat het aangekochte waterpaleisje 50% minder muur heeft dan ons huidige onderkomen. Zou het leuk zijn om wat tegen het plafond aan te nagelen? 24 april onze farewell party in Alamo, waar alle zonen bij zijn, waarna we de volgende weken zo’n beetje een voor een NL binnenrollen. Eerst Astrid, dan ikke, waarna Bo-Peter en Ivar na hun kris-kras trip door de V.S. eind mei op Schiphol aankomen. Zal Kaj, de enig achtergebleven Laanen, tegen die tijd ‘firefighter’ zijn? We houden jullie nauwlettend op de hoogte. Hele fijne Paasdagen!

Laten we het even niet hebben over onze hoeders van de wet (nog niets gehoord, overigens), maar de corrupte lieden die Singh’s leven hebben kapot gemaakt. Maak allereerst kennis met de edelachtbare rechter James Michael Welch die Singh in 2000 levenslang gaf, en merkwaardige zaken deed met een conservator die huizen en bezittingen beheerde die wegens dementia of sterfgevallen onder haar toezicht geplaatst waren.

Judge James Michael Welch

Janet Phelan schreef onderstaand artikel onder het kopje ‘Hoe koop je een rechter om’. Zij beschrijft hoe ene Melodie Scott, als President van C.A.R.E, huizen en bezittingen van ouderen onder haar beheer heeft. Zij wordt beschuldigd van het schenken van eigendommen aan haar familieleden, het overbelasten van de rekening van haar clienten, gelden die verdwenen zijn van de rekeningen van haar clienten, het verkopen van eigendommen tegen kelderprijzen, waarna een en ander het jaar daarna verkocht werd tegen topprijzen. Ook dat zij medische zorg onthield aan mensen onder haar zorg, hetgeen geleid heeft tot sterfgevallen, en beschuldigingen van zware beinvloeding van rechters. Ha, daar komt onze rechter in beeld. Ik laat Engelse flarden er in voor de waarheidsgetrouwheid en vertaal een en ander ter verduidelijking.

How To Bribe A Judge by Janet Phelan

September 11, 2009
I fear we are living in lawless times, distinguished only by the fact that so many Americans have not yet realized this. As painful as it may be to realize that the promise of freedom, of equal protection under the law, is a farce and an illusion, it is imperative we wake up before we lose everything.

In Engels in z’n geheel te lezen onder de volgende link:

http://www.tulanelink.com/tulanelink/judicialbribes_10a.htm

Het stuk stelt dat wanneer een rechter grote sommen geld leent met zijn huis als onderpand, en vervolgens weer redelijk snel terugbetaalt, dit een gekende methode is om te verdoezelen dat hij of zij waarschijnlijk verrijkt wordt door een buitenstaander. Wanneer het inkomen van een rechter niet toereikend is om de lening terug te kunnen betalen, dan ligt het voor de hand dat de gelden ergens anders vandaan komen. Met betrekking tot Rechter Welch onthullen de stukken dat hij meerdere malen zijn onderkomen in Redlands beleend heeft, ergo belast heeft, met leningen die onmogelijk terugbetaald konden worden op basis van zijn salaris gezien de korte tijd die hij nodig had om het terug te betalen. Als volgt: In 1998 namen Welch en vrouw Ginny een lening van $217.000 op die zij volledig afbetaalden in maart 2003. Februari 2003 namen zij nog een lening op, nu voor een bedrag van $234.000, die zij volledig afbetaalden op 10 juni 2004. 17 mei 2004 namen ze weer een lening op, nu voor $358.965. Uiteraard is dit keurig gedocumenteerd. Onderstaand stuk gaat wederom over Welch onder het motto: ‘Hoe win je in de rechtszaal’, oftewel door iemand toe te laten die beide zijden vertegenwoordigd. Wegens het gegeven dat Welch met pensioen gaat verklaart een lokale advocaat, die anoniem wenst te blijven, dat Welch probeert de verdachtmakingen te ontsnappen die hem achtervolgen vanwege zijn akties als toezichthoudende rechter.

Estate of Denial

How to win in court: Judge hearing case also representing both sides (CA)

November 26, 2012

Judge Welch will be retiring from the bench on November 21. A local attorney, speaking on conditions of anonymity, stated that Welch is attempting to escape the “taint” relating to his actions as probate judge in San Bernardino County.

Maak nu kennis met Dennis L. Stout, openbare aanklager, de man die zich in alle bochten heeft gewrongen om Singh te pakken te krijgen en daarbij niet schuwde om criminelen in te zetten. Onderstaand legt hij uit waarom hij niet verder ging met zijn pogingen om aanklager te worden van San Bernardino County.

InlandPolitics.com

Politics, Government & Business in California’s Inland Empire

Posted by Dennis L. Stout

Posted March 12, 2010 at 12:10 pm

Dennis L. Stout

Today I am announcing my decision not to seek the Office of District Attorney of San Bernardino County.

The recent corruption prosecutions are a case in point. I can’t take money from the good ole boys club that controls the majority of our elected officials.

Hij zegt dus dat de recente corruptie zaken daartoe geleid hebben en dat hij weigert geld aan te nemen van het clubje van mannen dat het merendeel van de gekozen officials controleert. Nou lees even onderstaande reaktie. Van een collega nota bene:

Prosecutor Dane WIllemson on August 30th, 2012 6:24 pm

Do you remember the Singh Case. Setting up an innocent men in Jail for the rest of his life because of a testimony made by a drug dealer. You offered a false testimony to the drug dealer. So you could make an career and now you are talking about corruption? Who is corrupt?

Deze openbare aanklager stelt dus keihard het volgende” Herinner jij de zaak Singh? Een man die onschuldig is heb je voor het leven gevangen laten zetten vanwege een getuigenis van een drugsdealer. Jij hebt een valse getuigenis door de drugsdealer af laten leggen (waarbij de drugsdealer o.a. strafvermindering kreeg –PL). En allemaal zodat jij carriere kon maken, en nou praat jij over corruptie? Wie is hier corrupt? De Amerikaanse autoriteiten gaan hier luchtigjes overheen, ze hebben immers een dader. Van de Nederlandse hoogwaardigheden mag je verwachten dat ze na deze informatie heel hard gaan lopen. Tot dusver niets van gemerkt! Volgende week komen de drugsdealer en andere getuigen aan de beurt, waarna pijnlijk duidelijk wordt hoe Singh er bij gelapt is; al 32jaar om precies te zijn, om maar niet te spreken over het verlies van z’n vrouw en dochter. Het is bevrijdend om van deze verachterlijke lieden een overstap te maken naar het Game Developers Dutch Breakfast dat ik de afgelopen week in goede banen mocht leiden bij ‘s werelds grootste advocatenkantoor; DLA Piper. Geweldige keynote, Arjan Brussee, medeoprichter en COO van Boss Key Productions, en een heerlijke publiek:

Een en ander werd mogelijk gemaakt door een bijdrage van het Stimuleringsfonds en werd knap georganiseerd door Alessandra van Otterlo. Ik opende met ‘dat het me een beetje aan de bijbel deed denken, zoiets als het laatste avondmaal, in mijn geval het laatste ontbijt’. Het slot van het ontbijt, waarbij bedrijven een z.g. elevator pitch van een minuut voor hun dienst of product doen, kreeg een wending waarbij zelfs ik met m’n mond vol tanden stond. Nadat laatste spreker Mark van Kuijk zich excuseerde en zich liet vervangen door Menno Deen, intelligente entertainer pur sang, werd het ABC spel gepresenteerd waarbij mensen in de zaal een envelop kregen waarvan ze de inhoud moesten voorlezen wanneer de letter aan bod kwam. Leuk toch?! Ik stond paf toen het zich als volgt ontrolde:

A: Always happy to see Peter Laanen, that is you

B: Business Breakfast, that is what you do

C: Closing a chapter, it felt so short

D: Dutch Game Garden, welcome on board

E: Entertaining, always fun when you’re there

F: Family, you totally care

G: Group, we all say together…3…2…1..0 (all together) We will miss you so!

P: Peter, that makes sense

Q: Question for the audience, let’s try this again!

R: Repeat, counting down 3….2…1…0

Peter Laanen we’ll miss you so!

Eh….ja….zoals ik later meldde, daar kan geen krat champagne tegenop! Tevens ben ik blij dat ik via mijn aktiviteiten bij de Dutch Game Garden een steentje bij kan dragen aan de verdere ontwikkeling als zodanig. Ter afsluiting een moment van afkeuring over het huidige sollicitatie systeem in Nederland, waarbij je in de meeste gevallen op de eerste pagina al je leeftijd dient te vermelden. Astrid, de meest energieke net 50-er die ik ken, krijgt standaard brieven waarbij haar medegedeeld wordt dat haar kwalifikaties niet aansluiten bij wat er gevraagd wordt. Pijnlijk kan je dan konstateren dat ze niet verder gekomen zijn dan de eerste pagina en geen snipper over haar kwaliteiten gelezen hebben. Voila, het gezicht van AMR waar een dagshift van 12 uur een eitje is.

En van wie krijgen de ambulancebroeder van Nederland een ride-along en presentatie in Californie? Precies!

Even doorbijten trouwe lezers, in het tweede deel komen de leuke zaken aan bod, en jullie weten dat Singh jullie steun nodig heeft! Wanneer de zaak niet meer in het nieuws is, dan trekt BuZa z’n handen er van af. Allereerst de uiterste poging die ik gewaagd heb om de BuZa ambtenaren nog een kans te geven te reageren:

From: Peter Laanen <peter@laanen-thebrand.com>

Date: 2016-03-10 17:03 GMT-08:00

Subject: Jaitsen Singh

To: SFN-CA <sfn-ca@minbuza.nl>, DCV-CA <DCV-CA@minbuza.nl>

Cc: "Jones, Renee" <renee.jones@minbuza.nl>, Rachel Imamkhan <info@prisonlaw.nl>

Dames en Heren,

Momenteel is het precies 23 dagen geleden dat ik als contactpersoon van, en gemachtigd door, de heer Jaitsen Singh de volgende vragen indiende:

*Heeft MP Rutte daadwerkelijk voor Singh gepleit?

*Heeft MP Rutte inderdaad de smeekbrief van Singh’s zoon Surender overhandigd?

*Wie lobby’t er nu namens Singh bij Gov. Brown of diens Kabinet?

19 februari antwoordde de heer Van Vemden me:

"We zijn zoals gebruikelijk met de zaak bezig, en je zult zo spoedig mogelijk van ons horen."

Dit alles vind u onderstaand nogmaals aan, waarbij het "zo spoedig mogelijk" als grap aangemerkt kan worden.

Klaarblijkelijk schijnt het nogal moeilijk te zijn om met antwoorden te komen op deze aan duidelijkheid niets te wensen over te laten vragen, danwel is hier opzet in het spel.

De brief die de heer Van Vemden 19 februari aan de heer Singh stuurde om een nieuwe contactpersoon te benoemen, duidt op het laatste.

Ik geef u morgen (11 maart) nog om met correcte antwoorden op de proppen te komen, gebeurt dat niet, dan dien ik een klacht in bij de Nationale Ombudsman en zal als zodanig ook de pers informeren.

Tevens heb ik in deze e-mail de heer Singh’s zoon Surender gekopieerd, die ik morgen ontmoet om ons te beraden over nadere stappen, die wij vervolgens komende zaterdag met de heer Singh in Vacaville zullen bespreken.

Ik zie uw berichten morgen (vrijdag) tegemoet.

Hoogachtend,

Peter Laanen

De klok van vrijdag 11 maart staat op 17.52 wanneer er een ‘last moment’ e-mail binnenrolt van Waarnemend Consul Generaal Djoeke Adimi, en laat ik voor het moment er de kern van de zaak uitnemen: “Zoals werd bevestigd per email van 19 februari jl. is je email van 16 februari jl. bij ons in goede orde ontvangen. Hoewel je aangeeft dat jij inmiddels weer optreedt als contactpersoon namens de heer Singh, dienen wij formeel eerst van de heer Singh persoonlijk bevestiging te ontvangen dat hij jou inderdaad opnieuw als contactpersoon voor het ministerie van Buitenlandse Zaken aanstelt.” Even ter herinnering, wat stond er in die e-mail van 19 februari van het consulaat? “Hierbij bevestig ik de goede ontvangst van onderstaand email bericht. We zijn zoals gebruikelijk met de zaak bezig, en je zult zo spoedig mogelijk van ons horen.” Dus, 3 weken later schrijft men mij, na mijn indringend verzoek van donderdag j.l., iets over een situatie die toen al bestond! En, Singh heeft mij nimmer geschrapt als contactpersoon! Laat een ding duidelijk zijn, had ik die e-mail niet geschreven, dan was er niets gebeurd! Vervolg: “De heer Singh heeft inmiddels tweemaal van het Consulaat Generaal een brief ontvangen waarin hem is gevraagd om opgave van zijn contactpersoon. Helaas heeft hij hierop nog niet geantwoord. Zodra hij schriftelijk bevestigt dat hij jou opnieuw als contactpersoon aanstelt zullen we inhoudelijk op de email van 16 februari jl. kunnen reageren. Tot die tijd is het voor het ministerie van Buitenlandse Zaken helaas niet toegestaan om dossier inhoudelijke informatie met je te delen.” Okay, omdat er nogal eens dossiers op andere plekken liggen bij de overheid, dan wel eens zoekraken (Teeven affaire), stuurt Jaitsen Singh in zijn verwarring mij het getekende toestemmingsformulier toe. Overigens kwamen er in zijn geval af en toe stukken boven tafel waarvan het bestaan onbekend was. Bij deze het document dat van het weekend, nadat ik ook mijn Nederlandse adres heb ingevuld, naar het consulaat gaat.

Maar, de allesoverheersende vraag blijft, wat hebben deze mensen te verbergen mochten zij de juiste akties hebben ondernomen? Indien ze mij op enig moment niet als contactpersoon willen erkennen, dan hadden ze natuurlijk sowieso Jaitsen Singh zelf, die snakt naar de resultaten die al die hoge heren voor hem geboekt hebben, danwel zijn advocaat, Mw. Rachel Imamkhan, geinformeerd kunnen hebben. Gek he, dat komt me zo logisch voor dat het waarschijnlijk te eenvoudig is voor mensen van BuZa die het “klasje” moeten volgen om in den vreemde te mogen werken. Ze hebben geen idee wat ze mensen aandoen met hun loze beloften en kille antwoorden. Onderstaand een voorbeeld uit mijn inmiddels uitpuilende dossier; beantwoording door Vice Consul Paul Rovekamp per fax (!) van het verzoek van de inmiddels overleden advocaat van Singh, toen het consulaat nog in Los Angeles gevestigd was:

“Expedient”: dit betekent ergens een eind aan maken voor het eigen gemak, alhoewel dat als immoreel aangemerkt kan worden. De advocaat doet in zijn radeloosheid een beroep op Vice Consul Rovekamp om een man (Singh) die volgens hem onschuldig is te helpen als landgenoot, en hem in contact te brengen met een voormalig lid van het Nederlandse Consulaat die indertijd bij de zaak Singh betrokken was. Het gaat hier potentieel om leven of dood:

Fijntjes wijst hij Rovekamp nog even op het gebruik van het woord “expedient”! Rovekamp begrijpt inmiddels ook wel dat zijn antwoord een falikante misser was en gaat over tot gebruikelijke, zalvende ambtenarentaal:

Hij heeft het verzoek van de advocaat naar de bevoegde autoriteiten in Nederland gestuurd (de grote prullenmand) en bedankt plotsklaps Mr. Polakovic zeer voor zijn inspanningen ten behoeve van Singh. De hoofdprijs gaat nu naar degene die raadt wat hier uitgekomen is. De volgende Luimen gaan over verloren geraakt bewijsmateriaal en gesjoemel van de Amerikaanse autoriteiten in Zuid Californie. Dit is ook allemaal in bezit van de Nederlandse overheid en zou hen echt aangespoord moeten hebben om Singh te ondersteunen waar mogelijk. Helaas! Inmiddels is er een prive detective ingehuurd om verder bewijsmateriaal boven tafel te krijgen, maar daar is meer geld voor nodig om dit tot een goed eind te brengen. Stort derhalve nog wat Euro’s op de rekening van PrisonLaw: www.prisonlaw.nl Zo, nu nog even naar de dingen die ons zo al dagelijks bezig gehouden hebben de afgelopen week. Wat te denken van Ivar’s zelfgemaakte pizza, gaat hij nu journalist worden of chef kok?

Handig hoor, wanneer Astrid levens aan het redden is en ik smachtend naar een snack uitkijk; Ivar to the rescue! Plotseling kwam ik van de week tot het besef dat een kleine 5 weken na nu de container gevuld gaat worden. Aan de bak, onderstaand het voorlopige resultaat van mijn inspanningen, waarbij een groot deel van deze dozen CD’s, muziekspullen en documenten als inhoud heeft. Het staat niet in verhouding met wat Astrid tot dusver gerealiseerd heeft, maar toch: babystapjes betekenen ook vooruitgang!

Donderdagavond met Astrid en Ivar naar een concert geweest van aanstormend talent Jeff Campbell in de geweldig intieme Armando’s ‘open to music’ bar (stoelen eerste rij) in Martinez:

Zie Jeff’s website voor aanvullende informatie: www.jeffcampbellmusic.com Geinig detail; de drummer is Rick Munoz, een collega van Astrid bij AMR. Beetje druk, maar heerlijk allemaal. En gisteren kwam ons bootje aan. Nu mijn impressie die afwijkt van die van Astrid op facebook:

En wel hierom; er voor ligt ons varende vlot, waar de jongens hun ogen op gericht hebben, met als blikvanger het voorfront waar ze eenvoudig wat kratjes bier kwijt kunnen. Even snel, mocht ik af en toe onbereikbaar zijn; dadelijk ga ik Singh bezoeken in zijn vrolijk onderkomen in Vacaville en morgen breken de eerste festiviteiten van de Game Developers Conference in San Francisco los. Dinsdag groot gamers breakfast (ca. 80 deelnemers) bij gerennomeerd advocatenkantoor DLA Piper in San Francisco waar ik een en ander aanelkaar praat. Kijk ook naar het persbericht dat de Dutch Game Garden a.s. maandag uitstuurt. Ik kan nog niets verklappen maar het heeft te maken met….. Prettig weekend.

Vandaag, 11 maart 2016, is mijn oudste zoon Rick 50 geworden. S.v.p. nu geen berekeningen gaan maken! Een moment om bij stil te staan met een pictorial en luchthartig kommentaar. Spoedig na zijn geboorte konstateerden moeder Colette en ik dat we hier te maken hadden met een hoogbegaafd jongmens. In ieder geval was zijn hoge voorhoofd een gunstig voorteken.

Nederig als Rick is, bedekte hij in de eerste 2 decennia van zijn leven zijn voorhoofd met zijn weelderige lokken. Uiteindelijk werd daar naderhand een natuurlijk einde aan gemaakt.

Hij groeide op als lekkere kwajongen en van water kon hij geen genoeg krijgen. Hier met vriendje Marco de Boon en de vaders…….ach wellicht waar vaders het beste in zijn.

Uiteraard moest er ook bij tijd en wijle geloosd worden, hetgeen Rick zonder gene uitvoerde.

Ook de Sint Nicolaasviering ging niet ongemerkt aan hem voorbij.

Maar het liefste was hij toch op het strand waar hij vol zelfvertrouwen de camera inkeek. Laten we eerlijk zijn, daar zit toch een rasverkoper in spe ons aan te staren!

In eerste instantie dachten wij dat hij wellicht in de turnsport terecht zou komen, en hoewel dat niet helemaal is uitgekomen, komt een begrip als de balans vinden hem niet vreemd voor.

Hulpvaardig is hij vanaf dag een geweest. Viel zijn zusje, dan was hij er als de kippen bij om haar overeind te helpen, of ze nou wilde of niet!

Vanaf het moment dat hij van het campingleven begon te genieten, ontwikkelde zich bij hem reeds de gewoonte iets in z’n handen te houden wat vloeibaars kon bevatten.

Ook poseren kon hij als de beste, nadat hij een foto van de kleine Deense zeemeermin had gezien vroeg hij om als kleine Nederlandse zeemeerman vastgelegd te worden. Een eigenschap die hem in zijn cariere geen windeieren zou leggen.

Een ding is zeker, zijn liefde voor muziek begon reeds op zeer jeugdige leeftijd.

Ook is Rick altijd een trendsetter geweest, toen het begrip ‘Photo Bomber’ nog in geen velden of wegen te bekennen was, voerde Rick het reeds in de perfectie uit. Hier bij de bruiloft van Oom Rob en Tante Mariette.

Sportiviteit staat ook hoog bij hem in het vaandel. Rick poseert hier zeer tevreden als geslaagde deelnemer aan de avondvierdaagse.

Omdat mensen maar vragen bleven stellen over zijn hoogbegaafdheid, begon hij een hoed te dragen. Hier de primeur tijdens een vakantie in Duitsland op de boerderij.

Had ik al gemeld dat Rick veel van strand en zee hield?

En van een Rock ‘n’ Roll feessie is-tie ook niet vies!

En sportief tot op het bot! Hier in Multi Function’s zaalvoetbalteam.

V.l.n.r. boezemvriend Niek Bos, de oude tijger, Ricky zelf, Jaap Leyssenaar. Zittend: Peter Driehuis, Martin Corsten (oude cabaretvriend van de oude tijger) en Oom Rob Laanen. Onverslaanbaar! Multifunctioneel mogen we hem best noemen, hier een optreden in Belgie onder zijn artistennaam ‘The Rick’.

Uiteraard had het vaderland deze duizendpoot in het leger nodig.

En niet verwonderlijk dat iemand met zo’n mate van verantwoordelijkheid voertuigcommandant werd (rechts).

We rossen nu even door naar een wat recenter verleden, anders gaat de trouwe lezer/kijker van deze pictorial het geduld verliezen. Uiteindelijk zijn de eerste 20 jaren of zo bepalend voor de rest van jouw leven, zo ook bij Rick. Hoewel, opgegroeid in Rotterdam-Zuid is hij tot afschuw van z’n vader (Sparta Piet) Feyenoord fan geworden, waarbij hem soms heel nare kado’s overhandigd worden.

Naar een afsluiting toewerkend kunnen wij constateren dat Rick tevreden door het leven kruist waarbij de rechterhand nimmer een glas heeft laten vallen!

Oops, hier volledig relaxed in zijn onderkomen in Beinsdorp blijkt hij ook over een linkerhand te beschikken. Kan zijn dat het ingegeven wordt door zijn instinct vanwege de naast hem gezeten gast.

Deze kant van Rick mag zeker niet ontbreken; de zorgende en liefhebbende vader.

Rick is een familieman en heeft door de jaren heen, ondanks alle perikelen die er nu eenmaal in families voorkomen, de band met al z’n broers goed onderhouden. Een oudste broer waardig!

Ja, het mag gezegd, van feessies is Rick niet vies. Hier met stiefje.

Maar wat wil je wanneer iemand zijn eigen kroeg aan huis heeft!

Ondanks zijn sportieve inslag is Rick’s lichaamstaal omgekeerd evenredig aan zijn ‘pooltable’ prestaties. Zijn bijnaam werd de ‘King of the Scratch’.

De kinderen nam hij mee naar Amerika om ze zodoende wat meer van deze aarde mee te geven. Hier met Rico bij de ingang van de Pixar filmstudio in Emeryville, Californie.

Met Felix werd de Ride of the Ducks in San Francisco aangegaan.

Hoog in de lucht met Felix en broer/piloot Kaj mag Rick ook het hoogste woord hebben.

Uiteraard kunnen dit soort broers van tijd tot tijd je als een ‘paard in de gang’ verrassen!

Maar uiteindelijk wil deze pictorial weergeven hoeveel we van Rick houden, en daarbij de hoop uitspreken dat dit nog maar vele jaren mag voortduren met partner Liesbeth aan z’n zijde! Van harte Rick, van iedereen die je liefheeft.

Vorige week zondag bezochten we Singh, en voor het eerst troffen we hem neerslachtig aan, niet z’n vechtlustige zelf. Zelfs op de foto, die op zijn verzoek gemaakt werd, kon hij amper een glimlach er uit persen. Pas na de derde opname die mede gedetineerde “G”, de Georgier, gemaakt had, kreeg hij z’n lippen iets omhoog. Dat zijn dan net de momenten dat je hoopt dat hij niet een boodschap afgeeft van “dit is het”.

Tijdens ons gesprek, waarbij we de laatste mogelijkheden bespraken, meldde hij een brief ontvangen te hebben van Senior Consulair Medewerker Marco van Vemden om een nieuwe contactpersoon aan te wijzen. Verbazing alom. Maar, na al die maanden met de overheid ‘geworsteld’ te hebben (Consulaat, Ambassade, Buitenlandse Zaken) voel ik me inmiddels als een soort Peter R. de Vries. Singh beloofde een en ander aan me te sturen, hetgeen ik gisteren (vrijdag) ontving. Aha, nieuwe vertragingstactiek!

Singh had aan de zijkant reeds een groot vraagteken geplaatst omdat hij mij nimmer als contactpersoon geschrapt heeft. Laten we voor de duidelijkheid even qua data de feiten onder elkaar zetten: Deze brief is van 16 februari. Kijk nu even naar de Luim van vorige week en je ziet dat het dezelfde dag is dat Van Vemden mijn e-mail ontvangen heeft waarin ik om opheldering vraag. 19 februari antwoord hij me per e-mail het volgende: “Hierbij bevestig ik de goede ontvangst van onderstaand email bericht. We zijn zoals gebruikelijk met de zaak bezig, en je zult zo spoedig mogelijk van ons horen.” Kijk, dat is nog eens gluiperig! Hij schrijft niet dat ik geen contactpersoon ben, zoals hij aan Singh meldt, maar dat ik zo spoedig mogelijk iets te horen krijg. Hij weet dat het 4-5 dagen duurt voordat Singh de brief in zijn bezit krijgt, en dat het minstens evenveel dagen kost voor Singh om een brief te retourneren. Uiteraard hoor ik, zoals gebruikelijk, helemaal niets meer. Dat van 12 januari klopt, Singh en ik hadden even helemaal genoeg van elkaar. Het gevangeniswezen gaat je af en toe niet in de koude kleren zitten. Echter…..in onderstaande e-mail herstel ik de relatie omdat ik donders goed begrijp dat Singh na alle loze overheidsbeloften af en toe stoom af moet blazen. Hijzelf ook! Nu even opletten!

To dcv-ca@minbuza.nl

CC Renee Jones Rachel Imamkhan Hugo Von Meijenfeldt Marco-van Vemden Astrid Laanen – Gruter

Feb 4 at 11:31 AM

Dames en Heren,

Na bijgaande excuusbrief te hebben ontvangen van Jaitsen Singh, hebben we besloten de hand over het hart te wrijven en zal ik wederom als contactpersoon voor hem fungeren.

Gelieve daar goede nota van te nemen.

Hoogachtend,

Peter Laanen

Dat is nota bene 12 dagen voordat de Senior Consulair Medewerker zijn brief schrijft aan Singh! Waarschijnlijk krijgen we nu te horen dat hij net die e-mail gemist heeft, hetgeen niet ongebruikelijk is bij de overheid. Laten we de cast die hier een rol in speelt even op rij zetten, waarbij ik Koning Willem Alexander maar buiten beschouwing laat, er van uitgaand dat hij de brief van Singh nimmer onder ogen heeft gekregen. Dan hebben we allereerst Minister President Mark Rutte, die hoogst waarschijnlijk nimmer de smeekbrief van Singh’s zoon Surender aan Goeverneur Brown overhandigd heeft, laat staan de zaak Singh aangekaart heeft.

Rutte werd menigmaal door de pers en de tweede kamer op leugentjes betrapt, hetgeen hij al giechelend afdeed en onder het tapijt veegde, danwel door het boetekleed aan te trekken. Dan krijgen we Minister van Buitenlandse Zaken Bert Koenders die zich volmondig achter het gratieverzoek ter ondersteuning van Singh zet en vervolgens zijn zetbaas in San Francisco, CG Hugo von Meijenfeldt, een brief als zodanig laat formuleren. Heeft daarna Singh waarschijnlijk resoluut uit z’n geheugen verwijderd.

Volgens de media een echte ijdeltuit. Next in line is de hoogste ambtenaar bij Buitenlandse Zaken, Secretaris-Generaal Renee Jones-Bos.

Haar heb ik leren kennen toen zij ambassadeur voor Nederland was in de Verenigde Staten. Geweldig mens, waar ik eigenlijk m’n hoop op gevestigd had omdat zij de enige in het rijtje is dat qua integriteit heel hoog scoort. Na een receptie bij haar in Washington, DC, kon ik het niet laten om in mijn Luim van 4 april 2009 te schrijven hoe charmant en intelligent ze was. Ook bij latere bezoeken toonde ze zich als een echt ‘Mensch’. Helaas heeft ze zich in de zaak Singh afzijdig gehouden. Wellicht was ze te veel bezig met haar nieuwe ambassadeurschap, later dit jaar in Moskou. Dan komen we op Consul Generaal Hugo von Meijenfeldt die 1 december j.l. zijn ambtsperiode (vrijwillig?) afbrak en terugkeerde naar ‘Den Haag’.

Wellicht is hij degene die qua intenties het echt goed meende, doch zoveel hoop bij Singh teweeg bracht (“ik ga persoonlijk een en ander bij de Goeverneur brengen”, “ik neem Singh mee in het vliegtuig”) dat het niet kunnen invullen van die ‘beloftes’ Singh tot wanhoop bracht. Nimmer is hij er in geslaagd om Goeverneur Brown persoonlijk te ontmoeten in de zaak Singh. Beetje te grote broek aangetrokken, of een verkeerde snaar geraakt! De man die het meeste met Singh te maken heeft gehad is Senior Consulair Medewerker Marco van Vemden. Immers, hij was reeds bij de zaak Singh betrokken in 1989, toen het consulaat nog in Los Angeles gevestigd was, en heeft hem waarschijnlijk, zij het onregelmatig, het meest bezocht.

Zijn rol kan als wazig beschouwd worden, heeft hij de belangen van Singh naar behoren vertegenwoordigd met de juiste documentatie, of zorgde hij er voor dat Buitenlandse Zaken zich kon beschermen in de pers middels bepaalde informatie? De toekomst zal het leren. Overigens kan je op alle links bovenstaand klikken, en kan je het e-mail adres van de genoemde personen opslaan en hen aanschrijven wanneer je net zo verontwaardigd bent als ik. Komen we op een raadselachtige e-mail partij; DCV-CA. Voor zover ik het kan bekijken schuilt daar de poets- en afremploeg van Buitenlands Zaken achter, net zoiets als bij Curling:

Daar staan zenuwachtige mensen als Thessa Martens of Remco van Wijngaarden je te woord nadat een woedende minister of staatssecretaris hen uitgekafferd heeft vanwege pers- of tweede kamervragen. Hondenbaan lijkt me, maar ze misbruiken een aardig woord van Singh om aan te tonen dat Buitenlandse zaken het zo goed doet. Ze moesten eens weten hoe het daar achter de tralies toegaat! Kortom; poetsen en afremmen! Nu nog even een happy end:

Net zoals we Sparta nooit in de steek hebben gelaten, blijven we strijden voor Singh; ga naar www.prisonlaw.nl en geef gul om Singh niet in de gevangenis te laten sterven!