Politiek? Ammehoela!

Het is alweer bijna twee jaar geleden dat we ons nestelden in Loosdrecht. De tijd raast aan ons voorbij, waarbij ons ruim 17 jaren Amerikaans avontuur veel verder weg lijkt. Mindf*ck, zo lijkt het. Wel schreef ik het onderstaande in de Luim van 12 november 2016:

“Voor het eerst in mijn bestaan ben ik lid geworden van een politieke partij; D66. Niet alleen vanwege de zaken waar ze voor staan, of tegen het gevaar Wilders, maar ook omdat lijsttrekker Pechtold een van de weinigen was in de Nederlandse politiek die zei waar het op stond”.

Niet alleen dat, maar toen D66 in onze Gemeente Wijdemeren lijstduwers nodig had, konden ze op mij rekenen, zolang niemand maar op me zou stemmen.

Ondanks dat ikzelf met drie stemmen naar het kieslokaal toog, gingen ze allemaal naar lijsttrekker Boermans. Toch heeft er iemand op mij gestemd, en die krijg ik nog wel te pakken! Echter, de gebeurtenissen van de afgelopen week inzake alle vergeetachtigheden betreffende de afgeschafte dividendbelasting memo’s heeft mijn eerdere stelling over mijn ‘fiere’ leider Pechtold nog verder bijgesteld. Het kado’tje dat hij van een Canadees kreeg deed hij af als een privezaak…..wat stelt zo’n appartementje nou helemaal voor! De leugenachtige Zijlstra verdedigde hij zonder van de hoed en de rand te weten en het paradepaardje referendum liet hij vallen als een baksteen. Is dit nu het verschil tussen oppositie en aan de macht zijn? Dus toch coalitie een, vaderland twee. Business as usual. Oh ja, over die affaire met de dividendbelasting hoef ik verder niet uit te weiden, daar is bijna alles al over geschreven. Onderstaande cartoon gaf voor mij het beste weer wat er speelde:

Oh, wat begonnen wij het afgelopen weekend met een heerlijke ‘big fat Heerenveen wedding’. Reeds het binnenrijden van het prachtige Friese landschap is een waar genoegen. Immers, waar vind je elders zo’n entrée voor ons Laanens:

Zullen ze een ‘a’ vergeten zijn,nou en? Bij Hotel Oranjewoud aangekomen, waar de huwelijksviering plaats zou vinden, laafden we ons in de zon aan de geneugten des levens. 20.30 begonnen de festiviteiten en gezegd moet worden dat we hier over een feest praten van de eerste categorie; van de DJ tot de saxofoniste en de ‘John Travolta’ dansvloer, waarbij twee belangrijke elementen zeker niet vergeten waren, de voortdurende aanvoer van hapjes en drankjes. Bravo! En ja, er was genoeg aandacht voor het bruidspaar:

Wat het nou zo superleuk maakt is het gegeven dat bruidegom Ton zo’n 33 jaar geleden bij mij begon als stagiere! Geweldige carriere gemaakt en de oude baas niet vergeten. Ton en Saskia maken een geweldig koppel, het geluk straalde er vanaf. Zeer voldaan tuimelden Astrid en ik uiteindelijk onze hotelkamer in en gaven ons over aan een welverdiende nachtelijke sluimerparty. De rest van de week bewoog zich, behalve dingen die ik me niet herinner (!) eigenlijk volgens de zelfde lijnen, afsluitend met een zeer welverzorgde aangeklede Koningsdagborrel bij schoonzus Danielle en zwager Aldert in Mijdrecht. Feestweek dus, hetgeen waarschijnlijk niet gezegd kan worden van onze arme gevangene Jaitsen Singh. Via zijn zoon Suren kreeg ik hem een aantal minuten aan de telefoon, gehinderd door de steeds terugkerende irritante boodschap dat we gemonitoord werden door het gevangeniswezen. Weer een beetje taktiek en zorgen besproken. Hopelijk hem ook wat moed ingesproken. Wat hebben we het dan goed mensen. Geniet van het weekend.