Month: April 2017

Deze week m’n eerste Koningsdag in Nederland beleefd. Een frisse, mag ik wel zeggen. Eigenlijk zijn we niet echt naar buiten geweest, voordat we het wisten werden we overspoeld door zussen, zwagers, neefje en oma. Gezellig joh! Zo tussen de oranje (Bossche?) Jumbo bol en de lintjesregen moest ik plotsklaps aan Jaitsen Singh denken. Zou hij ook in oranje uitgedost in de gevangenis aan het hossen zijn? Gierend van de pret met zijn oranje stok balonnen kapot prikken?

Daggut niet. Wel bedacht ik me waarom niemand van BuZa het in zijn/haar hoofd krijgt om in plaats van een lintje uit te delen iemand te helpen die al 33 jaar onschuldig vastzit. Of toen donderdag j.l. in San Francisco de Nederlandse vlag werd uitgehangen, niemand dacht laten we bij Burgemeester Ed Lee (een democraat) een balletje opgooien om Singh te helpen bij Gov. Jerry Brown, ook een democraat.

Desnoods via de tweede man in Californie, Gavin Newsom, de voormalige burgemeester van San Francisco en, u raadt het, ook een democraat! Niets van dit alles, en wederom moet ik al die makkers van BuZa en Consulaten vanachter mijn rood-wit-blauwe bril iets meegeven; UIT JEZELF IETS DOEN MAG!

Zelf initiatief nemen wordt op prijs gesteld! Volgens de geleerden geeft het zelfvertrouwen en een goed gevoel. Mooi toch?! Gisteren hebben Astrid en ik Hilversum aangedaan; wat een dooie boel. Wanneer Astrid mij uitnodigt voor een drankje en lunch op een terras en ik weiger dat, nou dan weet je wel hoe de vlag er voor staat. Moet ik er bij vermelden dat met al die eenrichting straten het je ook niet eenvoudig wordt gemaakt om het centrum aan te doen. In ieder geval krijgt het Hilvertshof weer wat smoel. Volgende keer weer gezellig naar Breukelen toe. En vandaag vieren we ook de eerste 100 dagen van President Trump. De stakker heeft het moeilijk, had niet verwacht dat het zo zwaar zou zijn.

Tja, de wind komt niet altijd uit de goede hoek. Voor mijn presentatie in Groningen heb ik een prent met links Trump en rechts wat uitkomsten. De rechterkant kan ik bijna dagelijks verversen gezien alle koerswijzigingen van Trump. Interessante maar beangstigende wereld waarin we leven. Maar, ga lekker door met leven, de schulp biedt geen uitkomst! En morgen, net zoals vandaag in San Francisco: 20 graden Celsius. Hallo terrasjes, we komen er aan, zij het niet in Hilversum.

Vandaag Rijswijk (oude vrienden), morgen Rotterdam (Sparta 6-punter tegen ADO), maandag Rotterdam (RSM, Erasmus), dinsdag Breukelen (entrepreneur ondersteuning), woensdag Hoofddorp (honkbal gerelateerd)…… Alleen het aanhangsel ontbreekt waarbij de artist ‘eist’ dat er zoveel aan drank en zoveel aan voedsel hoort te zijn. Dat brengt me toch even weer terug bij het geweldige lange weekend dat we bij goede vrienden Jan (JJ Johns) en Marja (geluid) Abbing hebben doorgebracht. En met name ook hun optreden bij Big Reds in het Portugese Alvor.

Niet alleen de manier waarop een en ander serieus werd aangepakt boeide me, maar ook de typisch Engelse sfeer die er heerste. Ik bedacht me nog dat al die mensen na de Brexit een visum moeten aanvragen. Lekker lijndansen, dat wel. Jullie begrijpen dat ik wat dat betreft zo ver als maar mogelijk van de dansvloer wegbleef. Toen wij dinsdag j.l. rond 7 uur ‘s avonds Portugal uitvlogen, nadat we Jan en Marja kibbelend met een tweetal agenten achter hadden gelaten, bedacht ik me dat het tijd werd om een snipperdag aan te vragen! Op dat moment boog Astrid zich over onze trip naar Bologna waar onze oudste, Bo-Peter, 20 mei afstudeert bij de gereputeerde Johns Hopkins Universiteit.

Niet zozeer over de geboekte trip, maar of het mogelijk zou zijn om de terugreis naar Amsterdam op 22 mei te vervroegen, om zo op tijd in Groningen te zijn voor een Silicon Valley presentatie, 8 uur ‘s avonds. Gelukt! Het woord ‘pensionado’ krijgt plotseling een geheel andere betekenis. Het prettige is dat ik het gros aan voorbereidingen, etc. thuis kan doen. Heerlijk aan het water. En omringd door muziek. M’n alleroudste zoon, Rick, toonde zich een bikkel door na een operatie aan zijn hand gewoon met de trein naar zijn key account DSM in Sittard te reizen.

Een Laanen waardig! En, het is niet zijn drinkhand! Afgelopen woensdag werd ik even teruggegooid naar het verleden, dat was namelijk de verjaardag van wijlen Eckart Wintzen. Hij zou 78 jaar geworden zijn, maar overleed 21 maart 2008 plotsklaps in Frankrijk.

Voor hen die dat niet weten, Eckart was de financier van Ex’pression College en derhalve de direkte reden waarom onze familie naar Californie vertrok. Ik kende Eckart al sinds eind zeventiger jaren, toen we nog aktief waren in de software wereld rond Den Haag en omstreken. Hij is nog net geen 70 jaar geworden, hetgeen me voor de zoveelste keer terug brengt bij de 70-jarige Jaitsen Singh, waarvan je hoopt dat hij nog veel ouder wordt, maar niet in de gevangenis. EN ONSCHULDIG! Het enige dat we nu kunnen doen is helpen met geld en hopen dat de overheid haar steentje bijdraagt. Klik hier op Singh en doneer!

Nog even een herinnering aan ons kei-goede tripje naar Exloo en Borger (Hunebed hoofdstad van de wereld), de vers gekozen Miss Hunebed 2017; Astrid Laanen-Gruter.

Daags daarna wachtte mij echter een nieuwe uitdaging:

Oftewel een 35-tal ‘hongerige’ bollebozen uitleggen hoe ik entrepreneur was geworden en wat ik geleerd heb van mijn successen en vooral van mijn faalmomenten. Ga er maar even aan staan in een programma met onderstaande toppers:

Na rijp beraad met mezelf besloot ik uit te gaan van het thema “wat heeft mijn afkomst van doen met mijn levenspad”, beginnend in 1540, de start van de Laane(n)s als bij ons bekend:

Je ziet dat de registratie in die tijd niet keek op een ‘n’ meer of minder! Dus, in 45 minuten dekte ik ongeveer 477 jaar, zo’n 10 jaar per minuut! En nee, het levenspad van mijn broers en mij lag niet bij de bankiers in de familie:

Wij stammen af van de Laanens die in de 18e eeuw naar Rotterdam trokken; de houtbewerkers, schoenmakers en…..onze tak, de barbiers:

Opa en Oma voor de kapperszaak in de Josephstraat te Rotterdam. Eigenlijk de eerste ZZP’ers!Het werd een levendige sessie waar ik heel wat plaatjes kwijt kon, alsmede heel wat verhalen. Zo inspirerend! Vooral ook wanneer je reakties als deze krijgt:

“Allereerst dank voor het gesprek gister. Ik heb nadien veel nagedacht over wat we besproken hebben maar vooral ook over wat ik wil bereiken in het leven en wat ik belangrijk vindt. Vooral na het bekijken van het filmpje over jou op jouw website, wist ik dat het leven soms een mooie rit kan zijn.. als we het er maar van maken. Al met al ben ik erg blij om je te hebben ontmoet. Met veel enthousiasme vraag ik me daarom af of je bijvoorbeeld zaterdag 29 april de tijd wil nemen om een hapje te eten.”

Een andere student schreef o.a. het volgende:

“ps. Een belangrijke boodschap van u was om een soort persoonlijk adviseur te vinden. Waar adviseert u te kijken voor een dergelijke coach? Is dat binnen het persoonlijk netwerk of juist een ervaren entrepreneur daarbuiten?”

Dit naar aanleiding van mijn slide dat ik een aantal blunders had kunnen voorkomen, toen ik een jaar of twintig was, als ik iemand in mijn omgeving had gehad die me met raad en daad bij had kunnen staan. Hier gaat nog iets moois uit voortkomen! Later deze middag vertrekken Astrid en ik naar Portugal waar we een viertal dagen door gaan brengen bij goede vrienden Jan en Marja. Inclusief een optreden van Jan morgenmiddag als de artist JJJohns:

Indertijd, in de periode dat ik Lois Lane begeleidde (Astrid deed het fanmagazine), boekten zij de optredens. Hun lievelingswens was een ‘bed and breakfast’ nering in Portugal, waarbij Jan ook zou optreden bij hun zwembad onder de slogan ‘Country by the Pool’. En die droom hebben ze verwezenlijkt. Geweldige mensen, dus dat gaat weer een heerlijke logeerpartij worden (25 graadjes!). Vrolijk Pasen ter afsluiting en vergeet niet tussen de eieren door om een donatie te doen voor Singh! Klik op Singh

Over Sparta wil ik het eigenlijk helemaal niet hebben; wat een stelletje ongeregeld, geleid door een coach die denkt z’n spelers mentaal sterk te maken via zijn “Pastoor” methode. Resultaat: een ongeorganiseerde chaotisch slappe brei. Een paar impressies. Sparta’s opbouw:

Bij Excelsior’s tweede doelpunt:

Enfin, onderweg naar weer een teleurstellende wedstrijd gebeuren er dingen die het verdriet van een verloren potje (later) doen vergeten. Voor Sparta-PSV (2-0 verloren) had ik broer Rob en zoon Ivar een hapje eten beloofd. Dat valt nog niet mee bij de kroegen in Delfshaven. We hadden toch minstens op een overheerlijk broodje bal gerekend, maar kwamen niet verder dan een tosti ham-kaas bij Café ‘Aan Zet’, een heerlijke Rotterdamsch etablissement met dito mensen.

Aan de bar troffen wij een (meer dan licht) aangeschoten Rotterdammert die ons gelijk aansprak alsof hij ons al jaren kende. En sommige woorden waren zelfs goed te verstaan! Rob merkte plotsklaps op dat hij wel zeer leek op de auteur van een boek dat in het café te koop was. Zij het een oudere versie. En jawel, het was een bekende straat Rotterdammert die in ‘Cowboy 2’ z’n Rotterdamsche wel en wee aan het papier had toevertrouwd. Na dit bevestigd te hebben schommelde hij met een boekje op me af ter inzage. Zijn gedichtje ‘Nood’ op de achterkant bezegelde mijn aankoop: “In tijden van nood, smaakt de worst ook zonder brood”. Onderstaand de Cowboy (Jos) die een boekje van de toog haalt:

“Voor mijn Peter”, droeg hij het aan me op. Nadat hij Ivar op z’n Rotterdamsch waarschuwde om goed voor z’n vader te zorgen, werd hij onder zachte dwang door een vrouwspersoon het café uitgeleid. RTV Rijnmond maakte in 2005 een documentaire over hem dat ver over de 100.000 keer bekeken is. Uiteindelijk is hij helaas een trieste alcoholist met een goed gevoel voor humor, hoewel hij er zelf gelukkig niet zo over denkt. Uit ‘Cowboy 1’: “Beter bier in je bassie als kleren in je kassie. Je hoeft het niet te strijken of te plooien. Je kan het zo naar binnen gooien”. Echter, wanneer Sparta zo blijft spelen ga ik ook die kant op! Maandag: gymnastiekmiddag! Hadden jullie niet gedachte he? Zie onder een foto van de kei goeie ploeg die getraind wordt door voorliggende Juffrouw Olinda.

Streng maar rechtvaardig. Mijn conditie is omgekeerd evenredig geworden aan het spelpeil van Sparta, maar dit terzijde. Wekelijks maken buurman Chris (rechts naast mij) en ik de gang naar Nieuw-Loosdrecht om daar vakkundig afgeknepen te worden. Dit is voor aanvang, kun je nagaan hoe we er uitzien na afloop! Het was op een paar gelegenheden na (Sparta) een geweldige week. Dinsdag begon ik als jurylid aan de RSM Erasmus Universiteit ‘Star case’ competitie. De knapste studenten van universiteiten uit Hong Kong, Canada, Singapore, Indonesie, Zwitserland, Australie en ons eigen landje krijgen de kans om een echt bedrijfsprobleem op te lossen binnen resp. 10 en 24 uur.

 

Echte bedrijven dus; dinsdag ‘Brownies&Downies’; en gisteren Nike. Wat deze studenten produceren binnen genoemde tijden is daadwerkelijk verbazingwekkend. Ik vond het echt een eer om hier een steentje aan bij te mogen dragen. ‘s Avonds voor de buis naar Heerenveen-Sparta gekeken. Strateeg-coach Alex Pastoor had er voor gekozen om maar liefst 5 spelers uit de selectie te houden met het oog op de 6 punten wedstrijd tegen Excelsior. Het kwakkelende Heerenveen won simpelweg met 3-0. De strategische zet van Pastoor werkte zo goed uit dat genoemde spelers gisteren dachten dat ze nog steeds niet hoefden te spelen. De enige speler die hij niet had moeten opstellen, Rick van Drongelen (4 gele kaarten), stelde hij wel op en die liep prompt tegen een gele kaart op. Schorsing dus. Het duo Ketting (invaller) en Breuer was verantwoordelijk voor het tweede doelpunt (zie impressie boven). Wel gaf dit Ivar de gelegenheid om gezellig met hem op de foto te gaan in het vak van de harde kern:

Ik beloof het nu niet meer over Sparta te hebben, maar wanneer de harde kern gaat zingen “schaam je kapot”, dan weet je wel hoe diep Sparta gezonken is. Gisteren begon overigens wederom inspirerend bij de Erasmus Universiteit, waarna Ivar, Rob en ik een gezellig partijtje pool biljart hebben gespeeld. Daarna….eh nee, daar hebben we het niet meer over, laten we het hebben over belangrijke zaken, zoals Jaitsen Singh. Terwijl we ons voorbereiden om wederom een verzoek tot gratie in te dienen, moge het duidelijk zijn dat er geld nodig is om Amerikaanse advocaten te kunnen bekostigen. Stort daarom bij www.geef.nl en druk nu op Singh Dat zou mijn weekend nog eens goed maken na al dat gedoe bij…ik bedoel te zeggen na drie verloren wedstrijden binnen een week. Laten we voor Singh scoren!