Laanen's Luim

Mocht ik vorige week verslag doen van Standard & Poor’s besluit om de V.S. van AAA naar AA+ af te waarderen (ofschoon bij die andere AA dat plusje wat anders betekent), gisteren is er bij beoordelinsinstituut Moody’s van binnenuit iemand gaan kotsen.

MOODY’S ANALYST BREAKS SILENCE: Says Ratings Agency Rotten To Core With Conflicts

Henry Blodget|Aug. 19, 2011, 11:33 AM|64,099|75

A former senior analyst at Moody’s has gone public with his story of how one of the country’s most important rating agencies is corrupted to the core.

The analyst, William J. Harrington, worked for Moody’s for 11 years, from 1999 until his resignation last year.

From 2006 to 2010, Harrington was a Senior Vice President in the derivative products group, which was responsible for producing many of the disastrous ratings Moody’s issued during the housing bubble.

Harrington has made his story public in the form of a 78-page "comment" to the SEC’s proposed rules about rating agency reform, which he submitted to the agency on August 8th. The comment is a scathing indictment of Moody’s processes, conflicts of interests, and management, and it will likely make Harrington a star witness at any future litigation or hearings on this topic.

The primary conflict of interest at Moody’s is well known: The company is paid by the same "issuers" (banks and companies) whose securities it is supposed to objectively rate. This conflict pervades every aspect of Moody’s operations, Harrington says. It incentivizes everyone at the company, including analysts, to give Moody’s clients the ratings they want, lest the clients fire Moody’s and take their business to other ratings agencies.

Moody’s analysts whose conclusions prevent Moody’s clients from getting what they want, Harrington says, are viewed as "impeding deals" and, thus, harming Moody’s business. These analysts are often transferred, disciplined, "harassed," or fired.

Voor het hele verhaal: http://read.bi/q4vc47

Raymond McDaniel, Moody’s CEO

Weet je, iedere keer als ik een foto van zo’n ‘Leider’ plaats, krijg ik het gevoel van; “die man deugt niet!’

Wat geeft zo’n man als Warren Buffett, mega miljardair, dan een goed voorbeeld:

Warren Buffett Asks for Tax Hike

By AMY BINGHAM

Aug. 15. 2011

Warren Buffett, one of the richest men in the country, wants to pay more taxes and thinks his super-rich friends should too.

Buffett, who is estimated to be worth more than $47 billion, called on Congress to commit to "shared sacrifice" and raise taxes on people earning more than $1 million. Buffett said the rich are "coddled" by Congress "as if we were spotted owls or some other endangered species."

"While the poor and middle class fight for us in Afghanistan, and while most Americans struggle to make ends meet, we mega-rich continue to get our extraordinary tax breaks," Buffett wrote in a Sunday New York Times Op-ed.

Kijk, dat zijn de ‘good feel’ verhalen die we nodig hebben; zijn het geen bloedbaden op de beurzen waar we mee te maken hebben, dan zijn het wel bloedbaden in Pakistan of Afghanistan. Where is the love?

We worden overspoeld door inhaligheid, of het nu olie, goud of andere kostbaarheden betreft, we worden gemanipuleerd, dat bewijzen de feiten over ‘onafhankelijke’ instituten als Moody’s en Standard en Poor’s wel. Of de huizenmarkt, waar mensen die absoluut niet gequalificeerd waren om een huis te kopen toch toegelaten werden. Het motto: prijzen gaan toch omhoog en als ze niet meer kunnen betalen, dan onteigenen we ze weer. Maar dat ging goed fout, that backfired, zoals ze hier zeggen, oftewel een koekje van eigen deeg. Kortom; laat het maar even uitzieken, want gelijk de natuur heeft dit z’n eigen tijd nodig.

Het is overigens een tijd geleden dat ik zoooooooooo serieus was. Moet dus iets zijn wat er uit moest, immers de zon schijnt, we gaan weer lekker voetballen met de boys en er komt een bergje leuke delegaties op ons af. Eigenlijk een soort opruiming dus; een last van je schouders halen en die zonneschijn er op laten komen.

5:16Add to

John Denver..Sunshine On My Shoulders

Deze week zijn er dus triljoenen van links naar rechts geschoven en waarschijnlijk is de kleine man daar weer de dupe van geworden. Mede veroorzaakt door de stoere houding van Standard & Poor’s, die de kredietwaardering van de V.S. van AAA naar AA+ liet zakken, gingen de beurzen als jojo’s heen en weer. Ik zie in m’n gedachten Harold W. McGraw III, de Chairman, President en CEO van Standard & Poor’s houdstermaatschappij al zitten met zijn paladijnen. “Verdikke me, nou hebben ze dat schuldenplafond verhoogd, maar daar ben ik niet blij mee. Mijn vrienden Romney, Cheney en George W. Bush hebben me wat cijfermateriaal gegeven waaruit duidelijk blijkt dat het niet ver genoeg gaat”. Vergenoegd keek hij om zich heen. “We gaan die kredietwaardering wat naar beneden bijstellen. Begrepen?” Een wat bleke jonge cijferaar wilde wat ter berde brengen maar werd abrupt door McGraw III afgebroken; “aan het werk!”

Niet alleen bleek dat dit opperhoofd een grote donor is van de Republikeinen, maar dat er ook een rekenfoutje van maar liefst $2 triljoen (1 triljoen = 1 miljoen x 1 miljoen x 1 miljoen) ten nadele van Obama’s rekenkamer zat. Opzet? Nah, zou dat werkelijk zo zijn?!

Als je mij vraag hoe ik hem zou uitbeelden, zonder hem te kennen, nou, enfin, kijk maar:

Toch?! Nee, niet dat hondje!

Nu even naar echte helden; oftewel, mijn gade over een spanne van 24 jaar.

Sinds jaar en dag verricht zij ‘911’ werkzaamheden, soms zeer opbeurend, veelal triest.

Gisteren kreeg zij officieel van haar werkgever, American Medical Response (AMR) te horen dat haar een beurs gegund was van $15.000 om haar status te verhogen naar Paramedic!

2 jaar studie, beetje gebrom hier en daar in het huishouden als ze zich concentreert, maar alle mannen van de USA Laanen stam zijn zeer trots op haar.

All smiles for La Mama!

Astrid voorop om een zwaar gewonde naar een helicopter te brengen.

En dat ze het gaat redden weet ik zeker omdat ze gedurende onze relatie haar makelaarsdiploma gehaald heeft, evenals Emergency Medical Technician (EMT), masseuse, doula (begeleiding bij bevallingen). Daarvoor had ze zich reeds een horeca vergunning aangemeten en werkte op de operatiekamer in het Leidsch Universitair Ziekenhuis. Daarnaast hanteert zij ons gereedschap (eigenlijk het hare) als een geschoolde timmervrouw. Kortom, alle vertrouwen!

Voor haar dus een liedje van Rrrrrrradio Concorrrrrrrrrd:

3:11Add to

Queen – ‘We Are The Champions‘

“That was de beursweek it was” is voor deze zaterdag meer van toepassing!

Ben ik blij dat ik geen aandelen meer heb! Maar ja, als een onderneming als LinkedIn voor 1000 maal koers winst op de markt komt, dan kan je je natuurlijk afvragen of dat wel reeel is.

Maar, het had toch waarschijnlijk zo’n indruk op me gemaakt dat ik er ‘s nachts van droomde. Want, wegens het verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd moest ik er nou eenmaal een paar jaartjes aan plakken. Een wat vage doch interessant uitziende advertentie voor het Europese Ruimtevaart Programma trok mijn aandacht en ik besloot er een wervende brief aan te wagen. Tot mijn niet geringe verbazing werd ik binnen een week uitgenodigd en enthousiast door een jeugdige PZ man begroet. Expliciet had men mij gevraagd om mijn diploma’s mee te nemen, die hij dan ook met een glimlach in ontvangst nam. Alvorens deze te aanschouwen merkte hij op dat ze enorm in hun nopjes waren om mij als ruimtevaart pionier te mogen begroeten. Ik voelde me enigszins onbehagelijk worden. Hij vervolgde met te zeggen dat ze niet eerder in de historie van het programma iemand hadden mogen begroeten die gediplomeerd was in RPG (Ruimtevaart Programma Generator), COmmon Bionic Oppressive Life (COBOL) en G Centrifuge. Met een NASA briefopener maakte hij vervolgens handig de envelop open om mijn diploma’s tevoorschijn te halen. Met een woeste beweging griste ik de envelop uit z’n handen en verliet het complex, het was hetzelfde moment dat ik badend in het zweet wakker werd.

Ruimtevaart?

 

Bionic Oppressive?

G Centrifuge? (G50 Trommel Programmering)

Gelukkig heb ik voor dat soort zaken een neusje en het is daarom ook dat onderstaand artikel totaal niet op mij slaat!

Getting a nose job may mean you’re mentally ill, study says

Adriana Barton

Globe and Mail Blog

Posted on Wednesday, July 27, 2011 8:57PM EDT

Nose jobs are nothing to sniff at.

In fact, one-third of people who have their noses surgically altered may be mentally ill, reports the New York Times.

A Belgian study suggests they may have body dysmorphic disorder, a mental condition in which sufferers agonize over minor or perceived bodily defects.

Plastic surgeons in Belgium assessed 266 patients over a 16-month period. Just 2 per cent of patients seeking rhinoplasty (a nose job) for medical reasons met the criteria for body dysmorphic disorder (BDD), compared with 43 per cent of those who wanted the surgery for cosmetic reasons.

Despite patients’ high levels of distress, most had noses that were relatively normal, researchers found.

BDD is a serious condition, according to a 2010 German study. Compared with people who do not have the disorder, BDD patients are more likely to have a history of cosmetic surgery (16 per cent vs. 3 per cent), suicidal thoughts (31 per cent vs. 4 per cent) and suicide attempts due to appearance concerns (22 per cent vs. 2 per cent).

The American Society of Plastic Surgeons warns that cosmetic surgery should not be done on patients who show symptoms of “excessive concern” about appearance, said society president Phillip Haeck. “The chances that they will be satisfied afterward, no matter how good the shape of the nose may be, are very low,” he told the New York Times.

There’s no doubt that cosmetic surgery can be addictive. Check out the “before” photos of celebrities such as Michael Jackson, Joan Rivers, Lil’ Kim and Heidi Montag, who boasted about having 10 plastic surgery procedures in a single day.

But cosmetic surgery is not effective against distorted body image – despite patients’ reported satisfaction, according to a 2009 study in France. The study concluded that most of the BDD patients still had the mental disorder five years after cosmetic surgery, which represented “a significant handicap.”

In other words, there’s no use cutting off your nose to spite your face.

Are people better off learning to embrace the schnoz they were born with?

Neusje van de zalm!

Vanwege het bereiken van mijn achtenswaardige leeftijd, werden er heel wat verhalen opgerakeld die mij in digitale- dan wel boekvorm aangereikt werden. Onderstaand verhaal kreeg een plaats op de CD-Rom die mijn broer Rob vervaardigd had over mijn leven, maar vond ik ook op de web. Het verhaal klopt; wel is het grappig om te bezien hoe in de loop van 28 jaar het geheugen ook deze schrijver voor wat betreft de details in de steek laat. Zeker voor wat betreft het uiterlijk van uw scribent. Ruud Vermeer, een van de aanvoerders van de redactie van de ADO honkbal periodieken, heeft in ieder geval dit waar gebeurde verhaal smakelijk weergegeven.

Peter Lanes sponsor uit de jaren 80

zondag, 03 juli 2011 06:23

Vandaag 3 juli is Peter Lanes jarig en krijgt hij een boek uitgereikt met allerlei verhalen uit zijn verleden. Hij was eind 80 met zijn bedrijf Multi Function hoofdsponsor van ADO. Onderstaand zijn ADO-verhaal.

PETER LANES (PETER LAANEN IN EXCELSIS)

HET WAREN DE JAREN TACHTIG EN DE HONKBALCLUB ADO MOEST NOG MULTI FUNCTION ADO GAAN HETEN. ER WAS BIJ ADO EEN BONT VERENIGINGSLEVEN EN AAD BOSSY EN IK, RUUD VERMEER, VOERDEN HET BEWIND OVER DE VERENINGINGSPERIODIEKEN. WE MAAKTEN WEEKBERICHTEN, WEDSTRIJDBERICHTEN (OVER DE THUISPLAAT), MAANDBLADEN (DE SCHIJNWERPER) EN WE HADDEN DE BESCHIKKING OVER EEN DRUK EN -VOUWPLOEG VAN MAAR LIEFST NEGEN MAN EN EEN TOTALE REDAKTIE VAN ZEVEN MAN/VROUW. KOM DAAR MAAR EENS OM IN DEZE TIJD.

DE AKTIVITEITENCOMMISSIE BESLOOT IN DE AANLOOP NAAR WEER EEN HONKBALSEIZOEN EEN BONTE AVOND TE ORGANISEREN; MET ALS HOOGTEPUNT EEN HEUSE TALENTENJACHT. DE AVOND ZOU WORDEN GELARDEERD MET ACTS IN ZANG, DANS EN KLEDERDRACHT.

MARTIN VOLKERIJK ORGANISEERDE HET GEHEEL EN TOEN AAD EN IK DE BESTUURSKAMER BETRADEN OP DE ONDERHAVIGE VRIJDAGAVOND VONDEN WE DAAR ALLERHANDE JONGE VROUWEN EN MANNEN DIE AAN DE VOLTOOING VAN HUN ACT BEZIG WAREN. DE LAATSTE HAND WERD GELEGD AAN KLEDING ,SCHMINK EN ANDERE OPSMUK.

IN DE HOEK STOND EEN WAT SJOFELE FIGUUR MET EEN ZONNEBRIL OP. TEVENS DROEG HIJ EEN OUDE SPIJKERBROEK, EEN COWBOYHOED EN EEN OUDE JAS VAN WAT OOIT EEN SCHAAP MOEST ZIJN GEWEEST.

2 juni 1984: Een echte honkbal announcer draagt natuurlijk geen cowboy hoed!

MARTIN ZEI ONS DAT DIT DE PRESENTATOR VAN DE AVOND ZOU WORDEN EN DAT HIJ PETER LANES GENOEMD MOEST WORDEN. HIJ STELDE ONS AAN HEM VOOR ONDER STRIKTE GEHEIMHOUDING. “DIT IS EIGENLIJK PETER LAANEN EN IS VERMOEDELIJK ONZE NIEUWE SPONSOR MAAR DAAR MOET VANAVOND NOG OVER WORDEN ONDERHANDELD. NIEMAND WEET HIERVAN BEHALVE MIJN VADER (LEEN VOLKERIJK) EN WAT FAMILIELEDEN VAN PETER IN DE KANTINE”.

DE SHOW GING BEGINNEN EN MARTIN GREEP DE MICROFOON EN SCHALDE DOOR DE KANTINE: “AND TO PRESENT TODAY’S SHOW WE HAVE, ALL THE WAY FROM AMERICA, THE SPEAKER OF YANKEE STADIUM, THE VOICE OF THE NEW YORK YANKEES: PETER LANES”. GEJUICH EN APPLAUS VOLGDE.

DE AVOND DOLDE VOORT EN DE SHOW OOK ONDER SCHITTEREND COMMENTAAR IN ONVERVALST AMERIKAANS EAST COAST ACCENT VAN PETER LANES. HET PUBLIEK LAG IN DE ENE LACHSTUIP NA DE ANDERE OVER ONZE SUPER-YANK.

AAN DE BAR ZAT HET EMINENTE ADO-BESTUURSLID GÉ GOEDSCHALK AAN ZIJN DAGELIJKSE PORTIE FRICANDELLEN. LINKS NAAST HEM ZAT CLUBLEGENDE LEEN VOLKERIJK. IK KWAM NAAST GOEDSCHALK TE STAAN EN AL KAUWENDE VOEGDE HIJ MIJ TOE: “IK MOET LATER OP DE AVOND NOG ONDERHANDELEN MET EEN MOGELIJKE NIEUWE SPONSOR VOOR ADO. WAT ZOU HET TOCH FIJN ZIJN WANNEER ZO’N MAN EENS ZOU ZIEN HOE HET IN DEZE CLUB AAN TOE GAAT. MAAR JA, ZAKENMAN EN DUS DRUK, DRUK DRUK. HIJ KON ECHT PAS OM HALF TWAALF EN DAN IS DIT NATUURLIJK AL WEER AFGELOPEN. IK HAALDE MIJN SCHOUDERS OP EN ANTWOORDDE: ACH ZO’N MAN HEEFT TOCH AL GAUW DOOR WAT HIER LEEFT. GÉ LEEFDE OP EN ZEI HOOPVOL: “JIJ BENT DAAR WAAREMPEL ECHT POSITIEF OVER” IK LIET HET BIJ EEN KNIKJE.

DE BONTE AVOND LIEP OP ZIJN EINDE. MARTIN BEDANKTE DE DEELNEMERS VOOR HUN ACT EN VOORAL PETER LANES VOOR ZIJN HILARISCHE BIJDRAGE EN BEGELEIDE HEM VIA DE BESTUURSKAMER NAAR BUITEN. HIER KREEG PETER EEN KLEEDKAMERSLEUTEL EN ZIJN AKTENKOFFER. TWINTIG MINUTEN LATER KWAM EEN KEURIG VERZORGDE HEER BINNEN, MET KALEND HOOFD, AKTENKOFFER EN STROPDAS DIE EEN ERNSTIG GEZICHT ZETTE TOEN HIJ ENIGSZINS BEDREMMELD EN ZOEKEND AAN ONS BEKENDE PETER LAANEN TE ZIJN EN OP ZOEK TE ZIJN NAAR HET BESTUUR.

LEEN VOLKERIJK SNELDE TOE EN GOEDSCHALK OREERDE: “JAMMER DAT U NU PAS HIER BENT. EEN UUR GELEDEN STOND DE HELE TENT HIER OP ZIJN KOP. WE HADDEN IEMAND VANUIT DE HONKBAL IN AMERIKA OP BEZOEK EN DIE HEEFT DE HELE BOEL BEHOORLIJK WETEN TE VERMAKEN”

“JA, JA” BEAAMDE PETER LAANEN:” IK VOND HET AL BIJZONDER DRUK OP ZO’N DOORDEWEEKSE VRIJDAGAVOND

WIJ KONDEN ONS LACHEN BIJNA NIET MEER HOUDEN EN LEEN VOLKERIJK MOEST ONS TOT KALMTE MANEN.

TWEE WEKEN NADIEN WERD ADO DUS EEN SPONSOR RIJKER EN GOEDSCHALK ZAT, U RAADT HET AL, WEER AAN DE BAR EN AAN DE FRICANDELLEN.

TROTS VERHAALDE HIJ HOE ZE DE HEER LAANEN HADDEN KUNNEN OVERTUIGEN DAT ADO DE JUISTE CLUB WAS OM JE NAAM AAN TE VERBINDEN EN DAT ADO – PARDON: MULTI FUNCTION ADO, MEER WAS DAN WAT HONK- EN SOFTBAL; MAAR TOCH WAS HET JAMMER DAT DE MAN NIET DE BONTE AVOND HAD KUNNEN MEEBELEVEN.

WIJ HEBBEN TOEN DE GOEDHEID GEHAD OM OOK AAN HEER GOEDSCHALK TE VERTELLEN OVER HET HOE EN WAAROM VAN PETER LANES. GOEDSCHALK WEIGERDE HET VERHAAL TE GELOVEN EN DEED ALLES OM HET TE ONTKRACHTEN. HIJ WAS ER DAN OOK, MET AL ZIJN VERONDERSTELDE MENSENKENNIS, HET DIKSTE INGEVLOGEN.

EN PETER LAANEN DEED HET ALLEMAAL AF MET EEN PAAR BLIKKEN VAN VERSTANDHOUDING EN EEN DIKKE GLIMLACH. LATER, TOEN HIJ BONDSVOORZITTER BIJ DE HONKBALBOND WAS, KWAM IK HEM BIJ EEN BIJEENKOMST VAN HONKBALSCHEIDSRECHTERS NOG EENS TEGEN. HIJ KNIPOOGDE EN ZEI” MY NAME IS PETER LANES EN IK WEET DE WEG HIER NIET ZO GOED”. WEER EN EIGENLIJK NOG STEEDS MOEST IK LACHEN.

RUUD VERMEER

(VOORMALIG REDAKTEUR ADO HONK –EN SOFTBALPERIODIEKEN) (c) Copyright RV –publicatie-embargo tot 1 juli 2011.

Omdat iedereen altijd een eerste bal gooit, wilde ik graag slaan (enige eigenwijsheid is mij niet vreemd!).

Onder toeziend oog van latere bondscoach Berry Eijgendaal neem ik enige check swings.

En wat er toen gebeurde, zoals een Hagenees het letterlijk uitdrukte: “Die gek slaat ‘n lendref”.

Het mooie was dat ze me nooit gevraagd hebben wat ik als DJ deed bij het radiostation KWMC.

KWMC? Yeah; Kale Witte Mannen Club! Dus toch nog een primeur na 27 jaar.

Vooruit dan maar, wat honkbal om af te sluiten (uit m’n jeugd ;-):

2:11Add toAdded to queue

Baseball "Take Me Out to The Ball Game" (1908)

Helaas; ik kan er niet toe komen om iets verfrissends, guitigs, pittigs of doodgewoon (naar woord) wat leuke zaken te vermelden die de afgelopen week de revue passeerden. Die Noorse aanslagen hebben hun eigen plek in m’n hoofd gevonden en met name natuurlijk alle gedode jongeren op het eiland Utoya. Wanneer je zelf 3 kinderen hebt die 20 jaar of jonger zijn, dan kan je alleen maar ongelofelijk met de ouders meevoelen; hun pijn voel je ‘all the way from Norway’.

En dan Noorwegen ‘of all places’! En de dader is een rechts Christelijke fundamentalist van 32 jaar. Hoewel hij het bijna niet in z’n eentje gedaan kan hebben, is het een schrikbeeld dat je eeuwen teruggooit. Een extremistische groep, Ansar al-Jihad al-Alami, oftewel de “Helpers of the Global Jihad” was er ook als de kippen bij om de verantwoordelijkheid op te eisen. Sickos of the world unite!

Een ding is zeker, indien Islamitische extremisten de lokale bevolking infiltreren, dan kan profilering op basis van uiterlijke kenmerken wel vergeten worden.

Hoewel, als je dit verachtelijke mens bekijkt die meer dan 80 jongeren omgebracht heeft, je ook natuurlijk aan Hitler’s Arische Nazi’s niet voorbij kan gaan.

Ik stop er mee; plotsklaps moet ik aan Robert Long denken. Klik er op, zet de luidsprekers op 11, en luister naar wat deze van ons heengegane rasartist/schrijver decennia geleden te melden had met zijn ‘”Heeft een kind een toekomst”:

4:22Add toAdded to queue

Robert Long – Heeft een kind een toekomst

Zo kon het gebeuren dat de US of A zijn staatsschuldplafond moest verhogen om aan alle verplichtingen te kunnen voldoen. De Chinezen stonden al met de deurwaarder op de achtergrond aan de achterdeur van het Witte Huis te kloppen.

Daar werd Obama zelfs een beetje zenuwachtig van. Zenuwachtig frommelde hij in zijn binnenzak waar nog steeds het visitekaartje van Doctor P. hem een geruststellend gevoel gaf van de ultieme redder. Weliswaar hadden zij indertijd een amicaal gesprek gevoerd op het Witte Huis, maar toen had Doctor P. reeds de waarschuwing geuit dat deze dag zou komen.

De Tea Party kreeg te veel macht, de standpunten liepen te ver uiteen, en ‘in the end of the day’ gaat het de heren congresleden en senatoren er om dat zij herkozen worden; niet wat goed is voor het land. De oude baas was vriendelijk doch beslist toen hij Obama het kaartje in zijn handen drukte; “bewaar dit goed jonge vriend, je zult het nodig hebben”.

Obama talmde, ijsbeerde, keek peinzend naar de grauwe lucht van Washington en nam een besluit: Doctor P. moest een eind maken aan dit tragische hoofdstuk van de Amerikaanse geschiedenis. Airforce One werd gereed gemaakt om de President naar Californie te brengen waar Doctor P. zijn domicilie had. Ondanks de ballen in zijn buik en de storm van protesten die hij kon verwachten van de linkse vleugel van de democraten en de rechtse vleugel van de republikeinen, besloot hij door te zetten.

Nadat hij plaats genomen had in de tuin van Doctor P. waar de tomaten weelderig tierden en kolibri’s hun wonderlijk gezoem lieten horen, viel er als het ware een deken van rust over hem heen; hij was thuis. Een korte kuch kondigde aan dat Doctor P. de tuin betreden had. Obama vond plotsklaps dat de vriendelijke oude baas van Washington er nu wat strenger uitzag; een soort van teleurgesteld vaderfiguur die zijn lievelingszoon uit de stront moest trekken.

“Barach, Barach”, begon Doctor P. “hoe kan het gebeuren dat in dit land 40 miljoen mensen onder de armoegrens leven, dat mensen hun boeltje pakken en de zuurverdiende woning gewoon achterlaten, en dat minkukels als Palin zo’n grote aanhang hebben?”

Kijkend naar het gebogen hoofd van Obama, verzachtte Doctor P. zijn toon. “Okay, aan de bak nu, geen haarlemmerdijkjes meer en denken aan herverkiezing, denk aan het Amerikaanse volk”. ”Aangezien de republikeinen je de macht willen geven over de ‘debt ceiling’ zodat zij geen verantwoordelijkheid hebben, zou ik zeggen, om met Nike te spreken; just do it”. Een lichte glimlach verscheen op Obama’s gezicht. “Maar….”. Doctor P. viel hem abrupt in de rede; “geen gemaar, geen gedachte aan herverkiezing, gewoon doen wat er gedaan moet worden. De geschiedenis zal je gelijk geven en al die makketakkers die aan hun stoel gekleefd zitten en de rijken en de oliemaatschappijen bevoordelen krijgen hun portie nog toegediend”. En hoewel Doctor P. absoluut niet gelovig is, voegde hij er theatraal aan toe dat Hij daarboven persoonlijk die druiloren tot de orde zou roepen. Opgelucht verliet Obama de ‘garden of Doctor P.’ hij wist wat hem te doen stond. Wat er ook van zou komen, hij zou de juiste beslissing gaan nemen, ook ethisch, en zich niets van al die ego maniakken aantrekken. De US of A verhoogde het plafond van de staatsschuld, de Chinezen dropen af met miljarden dollars, de werkeloosheid werd teruggedrongen en Doctor P. kon zich weer bezig houden met zijn tomaten. Een sprookje werd werkelijkheid!

In ongerelateerd nieuws heeft de Laanen compound in Concord, Californie de ‘65’ party overleefd, zijn de gasten naar alle hoeken van de wereld vertrokken en heeft de oude heer Laanen weer een ‘clean bill of health’ gekregen. Zoon Ivar, met Oma naar Nederland vertrokken, merkt voor het eerst het verschil tussen Californie en Nederland mee; regen, regen en nog eens regen! “Misschien is het volgende week donderdag droog, pap”, klonk het mistroostig door de telefoon vanmorgen. Daarom sluiten we af met een toepasselijk liedje:

3:00Add toAdded to queue

 Bobby Vinton – Rain Rain Go Away

En zo werd het na de eerste schermutselingen –A’s game, manicure/pedicure en Limo wijntrip – toch nog 3 juli, de dag dat ik officieel bejaard zou worden. En, hoewel ik natuurlijk december a.s. zelf Sint Nicolaas ben, klopte mijn hartje vol verwachting. Wat zou de dag brengen? De jaarlijkse ochtend serenade door Astrid en de boys werd enigszins gekenmerkt door ‘the night before’ maar de verrassingen zorgden voor de upswing. Buiten de prachtige woorden die de boys voor me in petto hadden, kwamen ze met een prachtige verrassing:

Wow! Twee weken geleden vastgelegd in Mexico en nu vereeuwigd op canvas; emotioneel. En tevens het thema van de dag: Party Mexicana.

Schuchter kwam Astrid uit de hoek dat ze ook nog een extraatje voor me had, buiten de giga tv die ik als een combi vaderdag/verjaardag geschenk had gekregen (baseball alsof je in het stadion zit). Een prachtig koffieboek (hard cover) met al mijn hersenspinsels als geuit in Laanen’s Luim vanaf December 2008. Waanzinnig! Een ongelofelijk tijdverslindend karwei, uitgemond in een prachtwerk. Wat een kei die vrouw van mij.

Talloze mensen hebben hier een bijdrage aan geleverd w.o. Paul Claessen die ik als Facebook vriend heb en verantwoordelijk is voor de lay-out van Laanen’s Luim. Hem heb ik al tientallen jaren niet gezien, maar onder mijn hoede zo’n 36 jaar geleden bij Holland International Computer Services werkte. Daar maakte hij en ene Ton Bunnik (over hem hebben we het nog) een kamergenote het leven zuur door Olympisch speerwerpen te vervangen door dildowerpen! Maar ja, ze waren ook nog maar net 20.

Paul Claessen

Principal Software Engineer at Raytheon. Studied at Google University. Lives in Palm Bay, Florida. Married to Dawnell Kirk Claessen. Born on February 9, 1953

De beauty van social websites; van Nieuw Zeeland via de States tot Nederland en waar dan ook; we hebben contact!

De rest van de dag werd uiteraard doorgebracht in de schaduw van het komende spectakel. Wel kwamen de finalisten in de HEMAworst competitie in aktie en na lang delibereren werd de jonge Ivar tot unanieme winnaar uitgeroepen.

De HEMA worst, geschonken door alleroudste zoon Rick, die tot zijn groot verdriet niet kon komen (nieuwe baan), komt ook in het hete Californie tot zijn recht.

Alhoewel een HEMA worst het best tot z’n recht komt na lang wellen, vond de jury dat zwager Jacco te passief was en derhalve de worst geen recht deed. Wel was men bereid hem de worst-in-worst prijs toe te kennen.

Om 16.30 sharp barstte het geweld los; en wat een vreugde dat ik al m’n oude Herb Alpert muziek bewaard had!

2:32Add toAdded to queue

Herb Alpert & the Tijuana Brass The Lonely Bull Video 1962

Heerlijk! En om het geen eindeloos verhaal te maken, wil ik er een paar toppertjes uitlichten, ook al omdat ook daar weer een tijdspanne van zo’n 36 jaar overbrugd werd en ik ongelofelijk vereerd was (humbled and honored) dat ze binnen waren komen vliegen. Laat me beginnen met voornoemde Ton Bunnik, onder links op de foto, naast de ‘man in white’, duidelijk op weg naar z’n huidige haardracht. Overigens, naast hem Peter Wijsman, die helaas verhinderd was omdat hij weer een of andere berg aan het opfietsen was. “Ja, ja. ja, jongens met rooie haren”.

Niet alleen werkte hij bij me bij Holland International Computer Services en Multi Function Computers, wij voetbalden ook samen bij Graaf Willem II-VAC als resp. laatste man (de wat langzamer wordende vedette) en rechtsback (de jonge bok), waar wij veelal met de rug tegen de muur stonden en waar niet-degradatie als een kampioenschapswedstrijd gevierd werd. Onderstaand een verslag (goede kopieen op verzoek beschikbaar) van de legendarische Beb Bakhuys (een kopbal a la Bakhuys):

Volgens het “Binnenhof” waren er 250 toeschouwers. Ton is daarna z’n eigen bedrijf begonnen en een man in bonus geworden met een prachtig gezin. Ton, Ingrid, Guus en Tom waren allen bijeengekomen om mijn bejaarding te vieren.

Ik licht er nog een uit alvorens wat plaatjes met hoogtepunten van het feest te laten zien; mijn broer Rob (de schrijverd) en grootste fan (wederzijds). Rob had een CD-Rom geproduceerd van m’n hele leven, verdeeld in de vele (snif) tientallen jaren met onderliggende muziek uit die tijd. Een documentaire waar ik totaal onder de indruk van was.

Ik hou van dat joch (en van Mariette, natuurlijk).

Bartender Jody (eerst onze stagiere, nu jaar na jaar terugkerend om deze taak uit te voeren) verwende de gasten vloeibaar. De door Astrid uitgekozen Mexicaanse cateraars verzorgden live de gasten op een uitstekende maaltijd en vervolgens kwamen er 3 Mexicaanse heren een partijtje Latino zingen. Op verzoek kwamen ook nog ‘Guantanamera’ en ‘Corazon de Melon’ voorbij; ja, we kennen onze klassiekers.

In de categorie beste latino/latina wonnen Marion van den Biggelaar en Marco van Vemden.

De heer en mevrouw Laanen (buiten mededinging) mochten er ook zijn!

Mega hoogtepunt het optreden van onze jongens, aangevuld met Tom Bunnik, met het lichtelijk aangepaste ‘Octopussy’s Garden’, oftewel; “I’d like to be, under the sea, in Peter Laanen’s garden in the Bay”.

Het optreden kan daar beluisterd worden; zie de clip met de tijd: 2:00. Met veel dank aan Yee-Ju Riddell, een van m’n eerste ‘hires’ bij Ex’pression en een grote vriendin.

Ga anders als ‘vriend’ naar mijn facebook en ga naar pictures.

Het was hot, hot, hot, maar de meeste mensen zagen er heel ‘cool’ uit

De love in alle felicitaties die ik ontving was groot en als ik er zo een krijg van een van m’n eerste studenten in 1999, ben ik vereerd:

Roy Miles posted on your Wall.

“Happy birthday!you cool ass mofo”

Dat vond m’n schoonmoeder ook!

Dank, dank, dank voor alle lieve groeten en veel excuses als ik U/jullie vergeten ben (de CG en Plv CG moesten incognito blijven)! Maar elke omissie wordt onderstaand verklaard!

Wasn’t that a party!

3:43Add toAdded to queue

Wasn’t That A Party

Linda Ronstadt – Bill Clinton – Cher -  Dolly Parton -  Donald Trump George Best – George W Bush – Sylvester Stallone – Jimmy Buffett -  Uri Geller om maar een paar te noemen, en……………………………

Peter Laanen.

Behalve Trump en Bush mag ik ze allemaal. Bij Linda (“You’re no good”) denk ik nog steeds aan (weer) goeverneur Jerry Brown. Bill; ach Bill en het sigaar incident, moet hij nu zijn hele leven aan Lewinski gekoppeld worden?

Cher (“I got you babe”) en Sonny; wat een koppel en hoe tragisch kwam Sonny aan z’n einde. Dolly (“Joline”) met haar kleine voetjes. George (“Nou, nog eentje dan”); een van ‘s werelds beste voetballers, maar ja, die fles……………………..

Sylvester bokste heel wat af maar kreeg zelf een knock out met Planet Hollywood. Jimmy (“Margaritaville”) blijft maar doorgaan deze kraker te zingen en is ook eigenaar van de gelijknamige restaurantketen.

4:23Add toAdded to queue

MARGARITAVILLE

En ik? Ik word wekelijks bestookt door de

American Association of Retired Persons, is a United States-based non-governmental organization and interest group. According to its mission statement,[1] it is "a nonprofit, nonpartisan membership organization for people age 50 and over … dedicated to enhancing quality of life for all as we age," which "provides a wide range of unique benefits, special products, and services for our members."

Vanaf morgen trek ik van “Drees”. Gek toch? Ik blijf maar vasthouden aan dat facebook “volg me” thema van:

“I am this young person in an old body; WTF happened?”

Nou het goede nieuws; ik heb nog jaren aan werk tegoed, oftewel, zoals de Amerikanen zeggen: “he still got a lot of mileage in the tank”.

En, heel prettig, die verjaardag wordt ook daverend gevierd! Zo’n 20 Nederlanders vliegen in om er verzekerd van te zijn dat ik niet zit te verpieteren bij ons zwembad. Astrid is als een soort van super promotor een feest aan het organiseren voor de ca. 70 gasten. Menigmaal ben ik reeds verbannen van plekken waar klaarblijkelijk verrassingen werden voorbereid. Ben benieuwd; het feest heeft een Mexicaans karakter (cactus whiskey?).

2 oz Jack Daniel’s® Tennessee whiskey
6 oz Cactus Cooler® orange-pineapple soda
4 oz pineapple juice

Maar, zoals elk jaar, beginnen we een dag of wat van tevoren al te vieren, uiteindelijk leef je maar 1 keer! Donderdagavond met zwager Jacco, neefje Sky, barman Jody en zonen Kaj en Ivar naar de A’s Marlins baseball game. Genoegelijke avond met het gebruikelijke verlies voor de A’s. Gelukkig kregen de eerste 10.000 bezoekers een gratis hot dog. Vrijdagmorgen met Jacco en broer Rob naar de pedicure. Alle aanwezige vrouwen keken verschrikt op toen die 3 Chippendales plotsklaps hun rust kwamen verstoren. Broer Rob genoot van die Vietnamese handjes en heeft nog nooit zulke mooie teen- en vingernagels gehad. Vandaag de limo Napa wijntoer met 10 opgetogen Hollanders.

Morgen wordt ‘da bomb’ met Mexicaanse temperaturen. Ben natuurlijk reuze benieuwd wat die kwajongens van me nu weer gecomponeerd hebben; hun parodie op “When I’m sixty-four” vorig jaar was om te huilen van het lachen.

En het mooie is dat iedereen altijd de dag na mijn verjaardag vrij is.

·

Da’s nog eens plannen!

Daarom neem ik alvast maar een voorschotje op mijn leeftijd!

2:12Add toAdded to queue

Paul de Leeuw "Bejaarde"

Gek toch dat je na een week sappelen dat hele vakantie gevoel alweer vergeten bent. Je stapt gewoonte getrouw maandagmorgen in de voiture en wacht geduldig bij de toll plaza.

Vervolgens neem je de lift naar de 31e etage, je neemt de beveiligde sluis zonder het alarm af te doen laten gaan en vuurt de computer op, hetgeen niet een al te optimistisch resultaat oplevert; meer dan 600 e-mails!

Dan maar even tot jezelf komen, senseo aan en even San Francisco om 07.00 in te ademen.

Aan de bak nu. Als een waanzinnige val ik de e-mail berg aan en ‘s avonds kan ik tevreden constateren dat 2/3 weggewerkt is (“delete”, “forward”, “reply”, etc.).

Het programma van de week flitst nu voorbij:

Dinsdag 17.15 VIP receptie Visionary Awards 2011 (wij bofferds mogen een uur eerder van de cocktails en sterren genieten).

Mensen als Bill Gates hebben hier hun eerste award gekregen, en het is goed om met de aanwezigen al vlinderend een woordje te wisselen en een visitekaartje uit te reiken. ‘Networking at its finest’. Vandaag is het de beurt aan 4 knappe koppen, waarvan ik er 2 onder publiceer.

En ik dwarrel tussen al dat geweld, glas in hand glimlach op gezicht, rustig rond. Behoorlijk vroeg heb ik al geleerd dat je geduldig moet luisteren (vooral als je het niet begrijpt) en af en toe mensen in verwarring achter moet laten. Na een zeer uitbundig betoog pareer je als volgt: “maar, m’n waarde, zou het niet eens precies andersom kunnen zijn?” Indien een uitdrukking van ongeloof op het gezicht verschijnt dien je je uit de benen te maken. Uitleggen heeft geen zin! Zeer genoegelijke avond waarbij de knappe bollen met zeer scherpe en geestige dank speeches kwamen. Uiteraard waren ze allemaal ‘honored’ en ‘humbled’. I love it!

Een ander hoogtepunt van de week was de borrel die we ter viering genoten hebben met de oprichters van Cloud9 IDE die $5.5 miljoen ophaalden bij een huis van reputatie; Accel, o.a. financiers van facebook en Groupon. Klasse van deze jeugdige Nederlandse ondernemers.

‘We stonden stijf van de adrenaline’ sprout.nl

Ruben Daniëls en Rik Arends van Cloud9 IDE hebben 5,5 miljoen dollar groeikapitaal ontvangen van softwarebedrijf Atlassian en Accel Partners, de bekende investeerder van Facebook en Groupon. Allemaal dankzij een weekje Silicon…

Dat is mooi, mooi, mooi man!

Vervolgens naar L.A. voor een optreden bij het 8th Annual Global Conference. Ongelofelijk hoe je de opgedane levenservaringen in een speech ter bewieroking van Nederland in de praktijk kunt brengen. Kleine ingelaste pauze’s, waarbij je vragend de zaal inkijkt, een versneld pasje (arthritis allowing) en een brede lach doen wonderen. De mensen die achteraf naar me toe kwamen waren zeer verwonderd dat ons kikkerlandje de 3e investeerder in de V.S. is en dat dankzij im- en export aktiviteiten zo’n 700.000 Amerikanen werk hebben.

De vakantie kwam weer terug toen m’n duifje onze familie, in San Jose del Cabo, in volle glorie op facebook presenteerde.

Uit de vele reakties…..tromgeroffel……..een duidelijke winnaar:

o

David King This Looks like Album Art. There hasn’t been a dominant family band since the Defranco Family. Can’t wait to see you perform!

LG (Life is Good).